ජෙනරාල් සහ ජන-රාලලාගේ සංවේදී, පළපුරුදු නායකත්වය……

ආණ්ඩුව නම් කියන්නේ මෙවර ජනාධිපතිවරණයට සිය පාර්ශවයෙන් තරඟ වදින්නේ පළපුරුදු, සංවේදී නායකයකු බවයි. ඇත්තටම ඒක එහෙමද??

ජනාධිපතවරණයට ඉදිරිපත්වන ජනාධිපතිතුමා කියන්නේ යුද්ධය දිනීමේ පුරෝගාමියා ඔහු බවයි. එය යම්තාක් දුරට සත්‍ය වුවද යුද ජයග්‍රහණය හැරුණු විට ජනාධිපතිතුමාගේ සංවේදී, පළපුරුදු නායකත්වය යටතේ අපි අත්පත් කරගෙන ඇති ජයග්‍රහණ අල්පය. ජයග්‍රහණ කෙසේ වෙතත් ලබාගෙන ඇති පරාජයන්හී වගකීම භාරගැනීමට එතුමා යුද ජයග්‍රහණයේ ගෞරවය ගන්නා වේගයෙන් ඉදිරිපත් වනු ඇත්ද?? ජනාධිපතිතුමා ඔච්චර අද්විතීය නායකයකු නම් යුද්ධයට සාපේක්ෂව බොහෝ ලෙහෙසි යැයි කියන අධ්‍යාපන, සෞඛ්‍ය, කෘෂිකර්ම වැනි ක්ෂේත්‍ර ගරා වැටී ඇත්තේ ඇයි?? එක්කෝ ඒ ඔහුගේ සංවේදී පළපුරුදු නායකත්වයේ වැරැද්දකි නැත්නම් ඔහු ඒ ගැන සිතාවත් නැත. අප ඒ ගැන මොහොතක් සිතා බලමු…!!

නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා යනු සෞඛ්‍ය සහ පෝෂණ අමාත්‍යවරයා පමණක් නොවේ, ඔහු ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ සභාපතිවරයාය, පාර්ලිමේන්තුවේ සභානායකතුමාය. ඔහුගේ නායකත්වයෙන් සෞඛ්‍යයට සිදුවී ඇති විපැත්තිය මුළු රටම දනී. රුබෙල්ලා එන්නත විදීමෙන් පසු පාසල් ශිෂ්‍යාවන් මියයෙති. රට පුරා රෝහල්වල උග්‍ර බෙහෙත් හිඟයක් ඇතිවී ඇති බව වෛද්‍යවරු පවසද්දී රටේ තියෙන බෙහෙත්ද ප්‍රමිතියකින් තොරය. එන්නත් කුප්පිවල ගුල්ලෝය, හිසකෙස් කැබලිය, වෙනත් අපද්‍රව්‍යය. රටට සූකර උණ ඇතුළු නොවීමට අවශ්‍ය සියළු පියවර ගන්නවා යැයි කී ඇමැතිතුමා සූකර උණින්, ඩෙංගු උණින් අපේ අහිංසක රටවැසියන් මියෙද්දී වගේ වගක් නැතිව ඔයිට වඩා වාහන අනතුරුවලින් මිය යනවා යැයි තෙපලමින් මුනිවත රකී. තමා සෞඛ්‍ය ඇමැති ලෙස කළ සේවයට ආඩම්බර වන බවද පවසයි. මේ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ සංවර්ධනයට වග කිව යුත්තේ අපේ සංවේදී පළපුරුදු ජනනායකතුමාද, නැත්නම් ඇමතිතුමාද?? ඔබම සිතන්න.

ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මහ ලේකම්, මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ඇමැතිතුමා ඊළඟ අගමැති වීමේ සිහිනයෙන් පෙළෙන බව ප්‍රසිද්ධ මතයකි. කලකට ඉහත ඔහු අපි වවමු – රට නගමු නමින් වගා ව්‍යාපාරයක් ආරම්භ කළේ රටට අවැසි කෘෂි නිෂ්පාදන රට තුලම නිෂ්පාදනය කිරීමටය. පරිප්පු, විදේශීය ඇපල්, මිදි, නාරං කන මිනිසුන්ට අපහස කළ එතුමා රටේ දොඩම්, නාරං සහ මිදි ගොවියන් දුෂ්කරතා විඳිද්දී ඔවුන් වෙනුවෙන් කර ඇත්තේ කුමක්ද?? මගතොට තැන තැන විදේශයන්ගෙන ගෙන්වූ ප්‍රමිතියෙන් තොර පළතුරු ලාබෙට විකිණීම සිරිසේන මහත්තයාගේ අපි වවමු-රට නගමු විජාතිකව නිපදවූ වැඩ පිළිවෙළද? අද රටේ හාල් හිඟයක් ඇත්තේ මෙහි සාර්ථකත්වය නිසාද?? මේ රටේ මිනිස්සුරුපියල් 76 විජාතික බාස්මතී මෙන්ම අර්තාපල්, බොම්බයි ලූණු, අමු මිරිස් පමණක් නොව ජනාධිපතිතුමාගේ සාටකයේ එන කුරක්කන්ද විශාල වශයෙන් පරිභෝජනය කරන්නේ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ඇමැතිතුමාගේ හපන්කම් නිසාද නැත්නම් ඔහුට අණදෙන ජනපතිඳුන්ගේ අණ නිසාද??? නැතිනම් වෙනයම් විජාතික බලවේගයක් නිසාද? සැබැවින්ම සාටකයේ පැහැය වූ කුරක්කන් අපේ හේන්වල වගා කරනවා වෙනුවට තොග පිටින් ඉන්දියාවෙන් ගෙන ඒමට ආණ්ඩුව සෘජුවම වග කිව යුතුය. මොන දේ සිදු නොවුණත් මහ ලේකම්තුමා පොළොන්නරුවෙ කොළ කොඩි දාන්නට නොදෙන බව කී බව මාධ්‍යයෙන් සැල විය.

සුසිල් ප්‍රේමජයන්ත යනු එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ මහ ලේකම් මෙන්ම අධ්‍යාපන ඇමැතිතුමාය. රටේ අධ්‍යාපනයට සිදුවී ඇති පරිහාණිය අමුතුවෙන් කිව යුතුද? පළමු ශ්‍රේණියට ඇතුලත් කරගන්නා තැනෙහි සිට සමස්ථ අධ්‍යාපන පද්ධතියම බිඳවැටී ඇත. වාර විභාග ප්‍රශ්නපත්‍රවල කුණුහරුප මුද්‍රණය කෙරෙද්දී, ඒ සමඟ පිළිතුරු පත්‍රයත් ලබා දෙද්දී, සූකර උණ නිසා මධ්‍යම පළාතේ පාසල් වැසීමේදී කකුලෙන් ඇදීම වැනි ලැයිස්තුවක්ම ප්‍රේමජයන්ත ඇමැතිතුමාගේ සුදුසුකම් ගොන්නට වැටේ. ජාතික මට්ටමේ විභාග වන සාමාන්‍ය පෙළේ ප්‍රශ්න පත්තරයක් හරියට හදවන්ට බැරි අධ්‍යාපන අමාත්‍යවරයකු අපට ඇත. උසස් පෙළ විභාග ප්‍රතිඵල 2007, 2008 වසර දෙකේදීම දුන්නේ බොහෝ ප්‍රමාදවය. පසුගිය සාමන්‍ය පෙළ විභාගයේ උත්තර පත්‍ර මිටියක් වෙලකින් හමුවූ අතර නැවත වරක් ප්‍රශ්නපත්‍රයක ගැටළුවක් ගැන හාහූවක් ඇත. මේ සියල්ල වෙන්නේ සංවේදී පළපුරුදු ජනනායක තුමාගේ අධීක්ෂණය යටතේද?? එසේත් නැතිනම් මේ ඇමැතිතුමාගේ හපන්කම්ද??

වෙළෙඳ හා පාරිභෝගික සේවා ඇමැති බන්දුල ගුණවර්ධනයන් එදා කීවේ සක්කරයගෙ පුතා වයිමා ආවත් බඩු මිල අඩු කරන්නට බැරි බවයි. ඒත් ජෙනරල් ෆොන්සේකා මැත්ඳුන්ගේ අපේක්ෂකත්වයත් සමඟ බඩු මිල අඩුවීමට පටන්ගත්තේ සංවේදී, පළපුරුදු නායකත්වයේ මහිමයෙන්ද?? රටේ වෙළෙඳුන්ට සාධාරණ වෙළඳාමක් කරන්නට බැරිව කඩවල් වැහෙන්නේ රටේ විශාල බඩු භාණ්ඩ හිඟයක් ඇත්තේ මේ පළපුරුදු, සංවේදී නායකත්වයේ මහිමයෙන්ද???

අපේ අලුත් පොලිස්පතිවරයා මහින්ද බාලසූරිය මහතාය. ඔහු තම ධුරයේ වැඩ භාරගත්තේ නීතිය හා සාමය රකිමින් පොලිස් සේවාව ගෞරවණීය සේවාවක් කරන බවට ප්‍රතිඥා දෙමිනි. එතුමාට පසුගියදා අතිගරු ජනාධිපතිතුමා නියෝග කළේ අනවසර පෝස්ටර බැනර ඉවත් කරන ලෙසයි. මගතොට යන එන ඔබ එම නියෝගය කොතෙක් දුරට ක්‍රියාත්මක වී ඇත්දැයි දනී. මේ මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමාගේ දුර්වල නායකත්වයද, නැත්නම් මහින්ද බාලසූරිය පොලිස්පතිතුමාගේ අකාර්යක්ෂමභාවයද?? පොලිස්පතිතුමාට එකක් කියා නොකඩවා නිල් බලකාය, ශ්‍රීලනිප ආසන සංවිධායකවරු වැන්නන් හරහා පෝස්ටර්, කටවුට් ඇලවීම පළපුරුදු, සංවේදී නායකත්වයද?? පොලීසියට රටේ නීතිය රැකීමට බැරිනම් එහි වගකීම පළපුරුදු, සංවේදී ජනනායකතුමාගේද, පොලිස්පතිතුමාගේද??

එදා 2009 සිංහල අළුත් අවුරුද්දට බෙලිඅත්ත් දක්වා දුම්රියෙන් යා හැකියැයි උජාරුවට කී ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ භාණ්ඩාගාරික ඩලස් අලහප්පෙරුම මැතිඳුන් අද කියන්නේ 2012දී මෙරටට විදුලි දුම් රිය හඳුන්වා දෙන බවයි. 2009 සිංහල අවුරුද්ද ගෙවී 2010 සිංහල අවුරුද්දටත් කිට්ටු වී තිබුණද මාතරින් එහාට අඩියක්වත් දුම්රිය ධාවනය නොවීමට වගකිව යුත්තේ බොරු පොරොන්දු දුන් ඇමැතිතුමාද, සංවේදී, පළපුරුදු ජනනායකතුමාද??

මේ රටේ ඇමැතිවරු, පළාත් සභා මන්ත්‍රීවරු අඛණ්ඩව වැරදි කරද්දී, මැර බලය මුදා හරිද්දී, මිනී මරද්දී ඒ ගැන කිසිත් පියවර නොගෙන සිටීම සංවේදී පළපුරුදු නායකත්වයද?? තංගල්ලේදී බස්වලට වෙඩි තබා අහිංසක එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයන් මියෙද්දී අර සංවේදීත්වය කොහේ ගියෙහිද?? තොරතෝන්චියක් නැතිව ආණ්ඩුවට එක්වන හැමෝටම ඇමැතිධුර, ජනාධිපති උපදේශකධූර පිරිනැමීම සංවේදී නායකත්වයද?? 2004දී අලියා ලකුණින් මහ මැතිවරණයට තරඟ කළ 40කට අධික ප්‍රමාණයක් ආණ්ඩුවට එක්වී ඇති අතර ඒ සැම දෙනාම අද ඇමැතිවරු ලෙස වරප්‍රසාද භුක්ති විඳිද්දී අපේ සාමාන්‍ය ජනතාව ජීවන අරගලයක නිරතව සිටින්නේ සංවේදී, පළපුරුදු නායකත්වය නිසාද??

යුද්ධයෙන් සරත් ෆොන්සේකා ඇතුළු රණවිරුවන්ගේ සහයෙන් මේ රට මුදා ගැනීම හැරුණු කල අතිගරු ජනාධිපතිතුමා ඇතුළු වත්මන් රජය අන් ක්ෂේත්‍රවල අසාර්ථකවී ඇත. යුද්ධයේදී යම් දේශපාලන නායකත්වයක් සැපයීමට අප කෘතවේදී විය යුතු වුවත් ඉදිරියට ඇත්තේ රටේ සමාජ ආර්ථික ප්‍රශ්නයි. මැයි 18දා සිට ඊට නායකත්වය දීමට පූර්ණකාලීනව අවස්ථාව ජනපතිඳුන්ට තිබුණ මුත් එය එසේ නොවිණි. ප්‍රභාකරන් සිය අවසාන ප්‍රාණ වායුව ගනිද්දී රුපියල් 70ට තුබූ සීනි කිලෝව අද රුපියල් 110 පමණ වී තිබීම ඊට කදිම නිදසුනකි. අප ශ්‍රී ලාංකිකයින් ලෙස අනාගතය ජයගැනීමට නම් අන් හැම ක්ෂේත්‍රයකම පාහේ අසාර්ථක වූ මේ රජය වෙනුවට ඒ ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් දිය හැකි රජයක් බිහි කරලිය යුතුය. සංවේදීයි, පළපුරුදුයි කියලා කියාගත්තද එම නායකයින් ජනතාවගේ ප්‍රශ්නවලට සංවේදී නැත්නම් වෙන් කුමක් කරන්නද???

එසේනම් ප්‍රභාකරන්ගේ මරණයෙන් මාස අටකට පසුවත් ජනතාවගේ ප්‍රශ්න කෙරේ සිය පළපුරුද්ද, සංවේදීත්වය ඉලක්ක නොකළ, සිය ජනවරමේ වසර දෙකක් එහෙව් කර්තව්‍යයට ඉතිරිව තිබියදී ඊට පයින් ගසා තම බලය ගිලිහී නොයෑමට ප්‍රබල තැතක් දරණ මේ නායකත්වය වෙනුවට රටේ මිනිසුන් ගැන සිතන සංවේදී නව නායකත්වයක් ජනතාව අපේක්ෂා කරති.

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 දුරුතු –