Click here to get Sinhala Unicode
දවස 2008 ඔක්තෝබර් 6 වනදාය, එවක විශ්වවිද්‍යාලයේ පළමු වසර ශිෂ්‍යයකු ලෙස දේශනයකට සහභාගී වෙමින් සිටි මට හද සසල කරවන පණිවුඩයක් ලැබුණේ මගේ හිතමිත්‍ර රාජා හරහාය. රටම ආදරය කළ උතුරු මැද පළාත් විපක්ෂ නායක, මේජර් ජෙනරාල් ජානක පෙරේරා මැතිතුමා අනුරාධපුරදී එල්ල වූ මරාගෙන මැරෙන බෝම්බ ප්‍රහාරයකින් ජීවිතක්ෂයට පත්වූ බව රාජාට යම් මාධ්‍ය ජාලයකින් ලැබුණු කෙටි පණිවුඩයේ සඳහන් වූ පුවතයි. මේ දීර්ඝ ලියමන ලියැවෙන්නේ ජානක පෙරේරා නම් වූ ඒ අද්විතීය රණවිරුවා සහ සොඳුරු මිනිසා වෙත ඇති ඉමහත් භක්ත්‍යාදරය නිසාමය.
- මේජර් ජෙනරල් ජානක පෙරේරා
1946 පෙබරවාරි 1දා මෙලොව එළිය දුටු ජානක පෙරේරා මහතා මරදානේ ශාන්ත ජෝසප් විද්‍යාලයෙන් සිය පාසල් අධ්‍යාපනය හැදෑරීය. ඉගෙනීමෙහිලා දක්ෂයකු වූ ජානක පෙරේරා මහතා කලා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත්වෙමින් පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ භූ විද්‍යා උපාධිය හැදෑරීමට වරම් ලැබුණද විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයකු ලෙස ඔහුගේ සිත වඩාත් ඇදී යන්නේ විශ්වවිද්‍යාල දිවියට නොව හමුදා දිවියටයි. ඒ අනුව 1966දී තම විශ්වවිද්‍යාල දිවියට තිත තියන ජානක පෙරේරා ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදාවට එකතු වන්නේ කැඩෙට් නිලධාරියකු ලෙසයි. එංගලන්තයේ සුප්‍රකට සෑන්ඩ්හර්ස්ට් රාජකීය හමුදා ඇකඩමියෙන් (Royal Military Academy of Sandhurst) සිය පුහුණුව ලබන ජානක පෙරේරා සෙබලා දෙවන ලුතිනන්වරයකු ලෙස පළමුවන ඉංජිනේරු ක්ෂේත්‍ර බලකායට අනුයුක්ත කෙරිණි. බ්‍රිතාන්‍යයේ ආරක්ෂක අධ්‍යයනයන් සම්බන්ධ රාජකීය කොලීජියෙන් (Royal College of Defence studies) මෙන්ම ශ්‍රී ලංකාවේ ආරක්ෂක සේවා විද්‍යාපීඨයෙන් ඔහු ශිල්ප තර කරගන්නා ලදි.
දෙවන ලුතිනන් ජානක පෙරේරා පළමුවරට හමුදා නිලධාරියකු ලෙස රණවිරුකම් පානුයේ 1971 ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ කැරැල්ලට මුහුණ දීමටයි. ඉන් වසර දෙකක ඇවෑමෙන් කපිතාන්වරයකු ලෙස උසස් වීමක් ලැබීමට තරම් 27 හැවිරිදී ජානක පෙරේරා භාග්‍යවන්තයකු විය.
ත්‍රස්තවාදයට විරුද්ධ කොමාන්ඩෝ නිලධාරියකු සේ
අතිදක්ෂ කාර්යශූර නිලධාරියකු ලෙස පෙඳෙන් පෙඳ හමුදාවේ හිණිපෙත්තට ඇදී යන ජානක පෙරේරා 1983 ඇරැඹෙන ඊළාම් යුද්ධයේදී දැඩි ලෙස ක්‍රියාකාරී වනුයේ ජ්‍යේෂ්ඨ හමුදා නායකත්වයේත් දේශපාලන යාන්ත්‍රණයේත් නොමසුරු ඇගැයීමට පාත්‍ර වෙමිනි. මේ වනවිට 1980දී ත්‍රස්තවාදයට එරෙහි මෙහෙයුම් දියත් කිරීමට නිර්මාණය වූ කොමාන්ඩෝ බලකායට අනුයුක්ත වී සිටි ජානක පෙරේරා ත්‍රස්ත විරෝධී සටනේ ප්‍රමුඛ සෙන්පතියකු බවට පත්වෙමින් තිබුණි. එදා පටන් කොටි ත්‍රස්තවාදීන්ට මහත් හිසරදයක්වූ කොමාන්ඩෝ බලකාය එතරම් සවිබල සම්පන්න බලකායක් කිරීමෙහිලා ජානක පෙරේරාගෙන් ලැබුණු මෙහෙවර අතිශයින්ම ප්‍රශංසනීයය.
මායිම් ගම්මාන සුරැකි ගම්භාර දිව්‍යරාජයා
1980 දශකයේ මුල් භාගය වන විට පදවිය, වැලිඔය, ශ්‍රීපුර වැනි මායිම් ගම්මාන කොටි ත්‍රස්තවාදයේ අඛණ්ඩ තර්ජනයට ලක්ව තිබුණි. කෙන්ට් සහ ඩොලර් ෆාම් සමූල ඝාතනයන් හරහා මායිම් ගම්මානවල කොටි ත්‍රස්තයින් තම අණසක පතුරුවමින් තිබුණු අතර මායිම් ගම්මානවල සිංහල පදිංචිකරුවන් රැසක් සිය ගම්බිම් අතැර ඒමේ අවාසනාවන්ත ප්‍රවණතාවක් උද්ගත වෙමින් තුබුණි. මෙම තත්ත්වය මැඩ පැවැත්වීම උදෙසා ජේ.ආර්. ජයවර්ධන ජනාධිපතිතුමා තෝරා ගත්තේ අන් කවරකුවත් නොව එවක ලුතිනන් කර්නල් නිලයේ කටයුතු කළ ජානක පෙරේරාවය.
ජීවිත අවදානම නොතකා සිය වගකීම භාරගත් ජානක පෙරේරා මැතිඳුන් ගම්බිම්වල ආරක්ෂාව සහ තම භට පිරිස් කළමණාකරණය දෙකක් නොව එකක් බව මනාව වටහා ගත්තේය. හමුදා කූඩාරමක දිවි ගෙවමින් ප්‍රදේශය ගැන සොයා බැලූ ජානක වැව් ප්‍රතිසංස්කරණය කරමින්, මංමාවත් පිළිසකර කරමින්, යුද හමුදා ජෙනරේටර් යොදා රෝහලට විදුලිය සපයමින් ප්‍රදේශයේ සාමාන්‍ය ජන ජීවිතය නගා සිටුවීය. ශ්‍රමදාන සංවිධානය කරමින් මේ කටයුතු වලට ප්‍රදේශවසීන්ගේ සහය දිනාගත් තුරුණු ලුතිනන් කර්නල්වරයා සෑම සති අන්තයකම ප්‍රදේශයට කොළඹින් විශේෂඥ වෛද්‍යවරුන්, බේත්හේත් ගෙන්වා වෛද්‍ය සායන සංවිධානය කළේ ප්‍රදේශවසීන්ගේ නිරෝගීකම වැදගත් සාධකයක් බව අවබෝධ කරගනිමිනි.
අඛණ්ඩව පැවැති කොටි තර්ජන හමුවේ මායිම් ගම්මාන සුරකිමින් පමණක් නොව අස්වද්දමින්, දේශපාලනඥයන් යුද බිය නිසා පා නොතබන මායිම් ගම්මානවලට නායකත්වය සපයමින් ඒ ප්‍රදේශවල අසරණ ජනතාවට ඔහු පිළිසරණක් විය. නිතර දෙවේලේ ජනතාව අතරට යමින් බිය සැක දුරු කළ ජානක ප්‍රදේශයේ පූජ්‍ය පක්ෂය, ගුරුවරුන්, ඉංජිනේරුවරු, සෞඛ්‍ය සේවකයින්, වැඩිහිටියන් සමඟ තම කූඩාරමේදී ප්‍රගති සමාලෝචන රැස්වීම් පැවැත්වූයේ ප්‍රදේශයේ සංවර්ධනය අරමුණු කරගෙනය. ජානක පෙරේරා නිතරම මායිම් ගම්මානවල ජනතාවට “මගේ මිනිස්සු” කියා අමන්ත්‍රණය කිරීමෙන් ඔහු තුල ජනතාව කෙරේ තුබූ භක්ත්‍යාදරය මනාව පිළිඹිබු වේ. මීට කෘතගුණ දැක්වීමක් ලෙස ඒ ප්‍රදේශයේ ජනතාව “ජනකපුර” නමින් ගම්මානයක් නම් කර සංවර්ධනය කරනු ලැබූයේ තමන් කොටි ග්‍රහණයෙන් මුදා සෞභාග්‍යයට පාර පෙන්වූ එතුමා කෙරේ ඔවුන් තුල පැවැති නොමඳ භක්තිය නිසාමය.
වඩමාරච්චි මෙහෙයුමට දායක වෙමින්
1987 සුප්‍රකට වඩමාරච්චි මෙහෙයුම හෙවත් විමුක්ති මෙහෙයුමට (Operation Liberation) සක්‍රීයව දායක වන ජානක පෙරේරා මහතාට එහිදී ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුව ආදී ශූරවීර රණනායකයන් සෙවනේ හමුදා පන්නරය හිමිවේ. මේ වනවිට ත්‍රස්තවාදයට එරෙහිව වූ සටනේ දිගින් දිගටම වීර විකුම් පෑ ජානක පෙරේරා කර්නල් නිලය දක්වා උසස් කර තිබුණි.
මේ සුවිශේෂී ඡායාරූපයේ වම් කෙළවරේ ඉන්නේ ජානක පෙරේරාය, අද කඳවුරු දෙකක නයි වෛරයෙන් පෙලෙන් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ සරත් ෆොන්සේකාද මෙහි වෙති.
කෙටි කාලයක් තුල යාපන අර්ධද්වීපය දෙවනත් කරමින් ප්‍රභාකරන් ඇතුළු කොටි සංවිධානය වඩමාරච්චි ප්‍රදේශයට කොටු කිරීමට වීර හමුදාවෝ සමත් වුවත් ඉන්දියාව මැදිහත්වීමෙන් කොටින් දිවි ගලවා ගත්හ. කොටින්ට ආහාර, පාන, සහ ආයුධ සපයමින් ඉන්දියාවේ රාමේෂ්වරන් වරායෙන් එවූ නෞකා ත්‍රිත්වය ශ්‍රී ලංකා නාවුක හමුදාව විසින් හරවා යැවුණු කළ ඉන්දියාවේ බැංගලෝරයෙන් පිටත් කෙරුණු ඇන්ටනොව් 32 යාන දෙකකින් ආහාර පාන, ලාම්පු තෙල් ආදිය යාපන අර්ධද්වීපයට හෙළීය. එම ඇන්ටනොව් 32 යානා දෙකට පරිවාර ලෙස මිරාජ් ප්‍රහාරක යානා එවුණු අතර ශ්‍රී ලංකා හමුදා එම යානාවලට පහර දුනහොත් ප්‍රතිප්‍රහාර දීමට පමණක් නොව ශ්‍රී ලංකාව ආක්‍රමණය කිරීමට ඉන්දියාව සූදානම්ව සිටි බව සුප්‍රකට ඉන්දීය ලේඛක එම්.ආර්. නාරායන් ස්වාමි මහතා සිය ලංකා කොටි ග්‍රන්ථයේ සඳහන් කරයි. එහිදී ඔහු කියන පරිදි ජනාධිපති ජයවර්ධන, අගමැති ප්‍රේමදාස, ජාතික ආරක්ෂක අමාත්‍ය ලලිත් ඇතුලත්මුදලි, ත්‍රිවිධ හමුදාපතිවරු, පොලිස්පතිවරයා මෙන්ම මෙහෙයුම් අණදෙන නිලධාරී නලීන් සෙනෙවිරත්න යන සියල්ල අත්අඩංගුවට ගැනීමට සියළු කටයුතු ඉන්දීය ආරක්ෂක අංශ සූදානම් කර තිබී ඇත. එහෙව් වාතාවරණයක් තුල රටේ පැවැත්ම උදෙසා අකමැත්තෙන් වුව පසුබැසීම හැර අන් විකල්පයක් නොවීය.
ජවිපෙ කැරැල්ල මැඩලීමට
එවක කැපීපෙනෙන තරුණ හමුදා නිලධාරියකු ලෙස සුරුවිරුකම් පාමින් සිටි ජානක පෙරේරා 88-89 ජනතා විමුක්ති පෙරමුණු කැරැල්ල මැඩලීමේ අභියෝගයට යෙදවීමට රජය තීන්දු කළහ. ඒ අනුව ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ නායක රෝහණ විජේවීර අල්ලා ගැනීමේ භාරධූර කර්තව්‍ය ජානක පෙරේරාට පැවරිණි. ජානක පෙරේරා ඉතා බුද්ධිමත්, සූක්ෂම නිලධාරියකු වූ අතර ඔහුට බුද්ධි තොරතුරු එක් රැස් කිරීමේ සහජ හැකියාවක් තිබුණි. තමන්ට ලැබෙන හෝඩුවාවන් ඔස්සේ රෝහණ විජේවීර සහෝදරයා වලපනේ බංගලාවක ගම්ලත් නම් වූ වතු අධිකාරීවරයකු ලෙස වෙස් වලාගෙන සිටින බවට කර්නල් ජානක පෙරේරාට ඒත්තු ගියේය. ඊට අනුව වලපනේ වත්තට ගිය ජානක පෙරේරා අද යුද හමුදාවේ ඇතැම් නිලධාරීන් මෙන් රෝහණ විජේවීරව නින්දිත ලෙස කුදලාගෙන ආවේ නැත. ඔහු තමන්ව හඳුන්වා දී ගම්ලත් යනුවෙන් පෙනී සිටි රෝහණ විජේවීර සමඟ සතුටු සාමීචියකට පුල්පන්නේය, මේ සතුටු සාමීචය අස්සේ ඉතා සූක්ෂම ලෙස ප්‍රශ්න නගමින් ජානක පෙරේරා සෑහෙන වේලාවක් ගම්ලත් නමින් පෙනී සිටින්නා හා දොඩමළු විය. ගම්ලත්ගෙන් විජේවීර ගැනත් ජවිපෙ ගැනත් ඇසූ විට ඔහු ඉතා දක්ෂ ලෙස ඒ ගැන කිසිවක් නොදත් බව අඟවමින් රඟපෑ නමුත් ජානක පෙරේරාට මේ රෝහණ විජේවීරමයි යන විශ්වාසය ඇති වෙමින් තිබුණි. උණුසුම් තේ කෝප්පයක් රස විඳීමෙන් පසු ගම්ලත්ට ඔහුගේ ආගන්තුක සත්කාරවලට ස්තූති කර ආපසු නික්මීමට අවසර පතා දොරකඩ දක්වා සාමාන්‍ය ගමනින් කර්නල්වරයා ගමන් කළේය.
ඕනෑම කෙනෙකු කොච්චර දක්ෂ ලෙස බොරුවක් රඟදැක්වුවද එය කරන්නේ විශාල ආතතියකිනි, එම බොරුවෙන් අත් මිදුණු කළ එකී ආතතිය පහව ගොස් එම පුද්ගලයා සැහැල්ලු වන්නේය. විජේවීර සහෝදරයාද තමන් අසුවේදෝ යන ආතතියෙන් පෙළෙමින් ගම්ලත් චරිතය රඟපාන්නට ඇත, නමුත් කර්නල් ජානක පෙරේරා නික්ම යන විට ඔහුට විශාල සහනයක් දැනී අරක් ගෙන සිටි ගම්ලත් චරිතයෙන් ඉබේටම අත්මිදෙන්නට ඇත. මේ සුවිශේෂී මානව හැසිරීම් රටාව අවබෝධ කරගෙන සිටි ජානක පෙරේරා දොරකඩදී එකවරම ආපසු හැරී “ඇත්ත කියනවා… උඹ නේද රෝහණ විජේවීර??” කියා දැඩි විශ්වාසයෙන් ප්‍රශ්නයක් ඉදිරිපත් කළ බව කියැවේ. මේ හදීසි හැසිරීමෙන් තිගැස්සුණු රෝහණ විජේවීර සහෝදරයාගේ මුහුණේ අංග ලක්ෂණ වලින් ගම්ලත් චරිතය පුස්සක් බවත් ඔහු සැබැවින්ම රෝහණ විජේවීර බවත් ජානක පෙරේරාට වැටහෙන්නට ඇත. මේ අනුව තමා රෝහණ විජේවීර ලෙස පිළිගත් වතු අධිකාරීවරයා කර්නල් ජානක පෙරේරා විසින් අත්අඩංගුවට ගත්තේ තමන් කරන්නේ තම රාජකාරිය බව සිහිපත් කරදෙමිනි. විජේවීර ජානක පෙරේරාගෙන් තම බිරිඳට සහ දරුවන්ට ආරක්ෂාව දෙන ලෙස ඉල්ලීමක් කළ බව වාර්තා වන අතර එම ඉල්ලීම ඉටු කිරීමට ජානක පෙරේරා ක්‍රියාත්මක විය. රෝහණ විජේවීර කැටුව කොළඹ ආ ජානක පෙරේරා ඔහුව අදාල නිලධාරීන්ට භාර දී තම රාජකාරිය ඉටු කළේය.
පසුව රෝහණ විජේවීර කෲර ලෙස ඝාතනය වූ අතර ඊට ජානක පෙරේරා සම්බන්ධ යැයි චෝදනා එල්ල වුවද පසුකාලීනව ජානක පෙරේරා ඊට සම්බන්ධ නැති බවත් ඔහු කළේ ඔහුගේ රාජකාරිය බවත් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ පිළිගත්තේය. කෙසේ වෙතත් රෝහණ විජේවීර අත්අඩංගුවට ගැනීමේ පිළිවෙතින් ඔප් නැංවෙන්නේ ජානක පෙරේරා තුල මිනිස් හැසිරීම් රටාව කෙරේ තුබූ අවබෝධයත් ඔහුගේ බුද්ධිමත්භාවය සහ සංවේදීභාවයයි.
යාපන අර්ධද්වීපයට රිවිරැස පතිත වූ වගයි
1993දී යූඇන්පී ආණ්ඩුව යටතේ තොප්පිගලින් ස්වකේය ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් හමුදාව දියත් කළ මෙහෙයුම අඛණ්ඩව ගෙන යෑමට රජය උත්සුක වූ අතර මේ ක්‍රියාන්විතයේ ප්‍රධාන නියමුවකු ලෙස බ්‍රිගේඩියර් ජානක පෙරේරා කැපී පෙනුණි. තොප්පිගල කැලයෙන් ඇරැඹි මෙම මෙහෙයුම කෙටි කලෙකින් මුළු නැගෙනහිරම කොටි ග්‍රහණයෙන් නිදහස් කරගනිමින් අවසාන කරගැනීමට ජානක ඇතුළු හමුදාව හපන්කම් පෑහ.
1995 දියත් කෙරුණු යාපන අර්ධද්වීපය කොටි ග්‍රහණයෙන් මුදා ගැනීමේ අභිලාෂයෙන් යුතු වූ ජයග්‍රාහී රිවිරැස මෙහෙයුමේ ප්‍රධාන භූමිකාවක් ඒ වන විට බ්‍රිගේඩියර් නිලයට උසස් වී සිටි ජානක පෙරේරා විසින් රඟදක්වන ලදි. වසර ගණනකින් පසුව යාපනය නගරය රජයේ පාලනයට නතු කල රිවිරැස මෙහෙයුම 90 දශකයේ බලවේගය, ජයසිකුරු වැනි මෙහෙයුම් අතුරින් සුවිශේෂීත්වයක් ඉසිලීය. එවක බ්‍රිගේඩියර් ජානක පෙරේරා සුප්‍රකට 53වන සේනාවේ සේනාංකාධිපතිවරයා ලෙස කටයුතු කළේය. මෙහිදී යාපන කොටුව කොටින්ගෙන් මුදාගැනීමේ තීරණාත්මක මෙහෙයුම මෙහෙයවන ලද්දේ බ්‍රිගේඩියර් ජානක පෙරේරා විසිනි. අතිශය උද්වේගකර සටනකින් පසුව යාපන කොටුව හමුදා ග්‍රහණයට නතු කර ගැනීමට ජානක පෙරේරා ප්‍රමුඛ 53වන සේනාංකය සමත්විය. ජයග්‍රහණයෙන් උද්දාමයට පත්විය යුතුව තිබූ ජානක පෙරේරා බොහොම උපේක්ෂාවෙන් මේ දෙස බැලීය. අනුරුද්ධ රත්වත්තේ මැතිතුමා යාපනයේ ජාතික කොටි ඔසවන විට ඔහු
“අපි කොඩි උස්සන්න ඕනෙ අපේ නොවන භූමියක් ඇල්ලුවම, මේත් අපේ භූමියමනෙ”
කියා තෙපලා ඇති බව වාර්තා වේ. මෙවැනි කියමන් වල සැබෑ ගැඹුරුතර අරුතක් තිබුණද බොහෝ දේශප්‍රේමීන් යැයි ලේබල් අලවා ගන්නා උදවියට නම් මේවා නොරුස්සනවා විය හැක. ජානක පෙරේරාගේ අවංකත්වය ඔහුගේ හොඳට මෙන්ම නරකටද හේතු සාධකයක් වූ බව තතු දත්තෝ පවසති.
මේ ජයග්‍රහණයට පරම වීර විභූෂණයෙන් පුද ලද වරලත් නිලධාරී පසන් ගුණසේකර ඇතුළු සෙබලුන් චිරුතිව් දූපතේ සිට කොටි බෝට්ටි සැපයුම් දාමය කඩා බිඳලීමට කළ කැපකිරීමද ප්‍රධාන හේතුකාරකයක් වූ අතර එයද අප ගෞරව පූර්වකව සිහිපත් කරමු.
යාපනය මුදා ගැනීමට මත්තෙන් පලාලි කඳවුර අවට භූමිය අත්පත් කරගැනීමේ ඉදිරි පිම්ම මෙහෙයුම අසාර්ථක වී තිබුණි. යාපනය නැවත අත්පත් කරගැනීමේ අරමුණට වැදගත් වූ පලාලි අවට භූමිය දිනාගැනීම උදෙසා නැවත වරක් බ්‍රිගේඩියර් ජානක පෙරේරා යටතේ අකුණු පහර මෙහෙයුම ක්‍රියාවට නැගුණු අතර එය මල්ඵල දැරීම යාපන අර්ධද්වීපයේ විජයග්‍රහණයට ප්‍රධාන සාධකයක් වූවාට සැක නැත.
වැලිඔය සංග්‍රාමික ආශ්චර්යය
වැලිඔය ආඥාපතිව සිටියදී මුහුදු කොටින් විසින් කෝකිලායි, කොක්කුතුඩුවායි ප්‍රදේශ ඉලක්ක කරගෙන එල්ල වූ ප්‍රහාරයද සාර්ථක ලෙස ජයගැනීමට ජානක පෙරේරා ප්‍රමුඛ හමුදාවෝ සමත් වූයේ අනේකවිධ අගහිඟකම්, දුෂ්කරතා මැදය. මුහුදු කොටින් 300ක් පමණ මරු තුරුලට යැවූ මෙම සටනේදී කොටින් මළ සිරුරු 200ක් පමණ සටන් බිමේ දමා ගොස් තිබිණි. ඒ සියල්ල රතු කුරුසයට භාරදෙමින් ඔහු තම වගකීම් නොපිරිහෙලා ඉටු කළේය. නමුත් ඊටත් වඩා එහා ගිය අභියෝගයකට නුදුරේදීම මුහුණදීමට ජානක පෙරේරාට සිදුවුණි.
ලංකා යුද ඉතිහාසයේ රන් අකුරින් ලියැවෙන සුවිශේෂී ප්‍රහාරයක නියමුවා ලෙස ජානක පෙරේරා ඉතිහාස ගතවේ. එක රැයකින් කොටි ත්‍රස්තවාදීන් 500කට අධික පිරිසක් මරු තුරුලට යැවූ එම සටනින් මළ සිරුරු 503ක් සොයා ගැනුණු අතර එය ලක් යුද ඉතිහාසයේ එක් රැයකදී වැඩිම ත්‍රස්තවාදීන් පිරිසක් විනාශ කර දැමූ සටන ලෙස වාර්තා වී ඇත.
එවක වැලිඔය ආඥාපතිවරයාව සිටි ජානක පෙරේරාට බුද්ධි තොරතුරු පිළිබඳ හොඳ ඉවක් ඇති බවත් බුද්ධි තොරතුරු රැස් කිරීමෙහිලා විශේෂ සුරුවිරුකම් පෑ බවත් ඉහත සඳහන් කළෙමි. මේ එක් මූලාශ්‍රයකින් වැලිඔය හමුදා කඳවුරට ප්‍රහාරයක් නොබෝ දිනෙකින් එල්ල කිරීමට කොටි සංවිධානය සූදානම් වන බව තහවුරු වී තිබුණි. ජානක පෙරේරා කළබල නොවී, කොහිවත් පලා නොයමින් කඳවුරේ සෙබලුන් හා සුපුරුදු පරිදි කල් ගෙවීය. නිවාඩු ඉල්ලා තුබූ සොල්දාදුවන්ට නිවාඩු ලබාදෙමින් තමාට කොටි ප්‍රහාරය ගැන කිසිඳු හෝඩුවාවක් ලැබී නැතැයි හඟවමින් කොටින් ඇන්දවීම ජානක පෙරේරාගේ අරමුණ විය.
එල්ටීටීඊ ප්‍රහාරය එල්ල වීමට නියමිතව තුබූ දිනයේ රාත්‍රී ජාමය වනවිට ජානක පෙරේරා තම සොල්දාදුවන් හෙමෙන්සීරුවේ වැලිඔය කඳවුරෙන් ඉවත් කර කඳවුර වටා කැලයේ ඉතා සූක්ෂම ලෙස ස්ථානගත කළේය. ශ්‍රී ලාංකේය හමුදා සමූල ඝාතනය කර වැලිඔය කඳවුර අත්පත් කරගැනීමේ අරමුණෙන් කඳවුරට කඩා වැදුණු කොටින්ගේ විශ්මයට කඳවුර අතැර දමා තිබුණි. සිදුවන්නේ කිමෙක්දැයි අදහා ගැනීමටත් පෙර සිව්දෙස කැලයෙන් කොටින්ට එල්ල වූයේ දැඩි ප්‍රහාරයකි. රැය පහන්වන තුරු ඇවිලුණු දරුණු සටන් නිමා වූයේ කොටි මළසිරුරු 503ක් එම භූමියට පතිත කරවමිනි. මෙහි විශේෂය නම් මේ මුළු සටන පුරාම ජීවිතක්ෂයට පත්වූයේ හමුදා භටයින් 10කටත් අඩු ගණනක් වීමයි.
මේ විජයග්‍රහණයෙන් අනතුරුව ජානක පෙරේරා ජයපැන් බීවේ, පම්පෝරි ගැහුවේ නැත. හමුදාව මහත් විජයග්‍රහණයකට මෙහෙයවූ ඔහුගෙන් දක්නට ලැබුණේ උපේක්ෂා සහගත ස්වභාවයකි. මිය ගිය කොටි සෙබලුන් ඉදිරියේ ඡායාරූපවලට පෙනී සිටීම පිළිකෙව් කළ ජානක පෙරේරා ජනමාධ්‍යවේදීන්ට පැවසූයේ
“අවුරුදු 14 ළමුන් මරා සතුටු විය හැක්කේ මොන සොල්දාදුවාටද? මේත් මගේ රටේම මිනිස්සු, ඔයගොල්ලො තමුන්ගෙම මිනිස්සු මරණවද?”
කියාය. මේ කියමන සැබැවින්ම ඉතා ගැඹුරු අර්ථයකින් හෙබි ප්‍රකාශයක් නොවන්නේද? කොටි සංවිධානය වෙනුවෙන් ආයුධ අතැතිව හමුදාවට ඒ ආයුධයෙන් පහර දුන්නේද මේ රටේම පුරවැසියන්ය යන යාථාර්ථය ඔහු මැනැවින් අවබෝධ කරගෙන තිබූ සෙයකි.
වැලිඔය සංග්‍රාමික මෙහෙයුම හමුදාවන්ට සුවිශේෂී විජයග්‍රහණයක් විය. උතුරත් නැගෙනහිරත් කොටි ක්‍රියාකාරකම් සම්බන්ධ වූයේ වැලිඔය හරහාය. උතුරින් නැගෙනහිරටත්, නැගෙනහිරින් උතුරටත් කොටි සෙබලුන් ගමන් ගත්තේ වැලිඔය හරහාය. එම ගමන්මගට වැලිඔය කඳවුර සහ ජානක පෙරේරා බාධාවක් වුණි. එම බාධාව ඉවත් කිරීමට එල්ල වූ ප්‍රහාරයෙන් කොටින් ලැබුයේ සුළු පටු පරාජයක් නොවන වග නම් පැහැදිලිය. අද ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ උප සභාපතිවරයකු මෙන්ම කැබිනට් ඇමැතිවරයකු වන විනයාගමූර්ති මුරලිදරන් හෙවත් කරුණා කොටි ත්‍රස්ත නායකයකු ලෙස සැලසුම් කළ ප්‍රහාර අතුරින් ඔහු අන්තම පරාජයක් ලැබූ අවස්ථාව 1996 වැලිඔය ප්‍රහාරයේදී සනිටුහන් වූයේ මේජර් ජෙනරාල් ජානක පෙරේරා අතිනි. ජානක පෙරේරා අනුරාධපුරයේදී මරාගෙන මැරෙන බෝම්බ ප්‍රහාරයකින් ඝාතනයට ලක්වන දිනයේදීම කරුණා අම්මාන් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු ලෙස දිවුරුම් දීම කෙතරම් දෛවෝපගත අහම්බයක්ද?
නොනවතින රැල්ලට නැවතීමේ තිත
වැලිඔයින් පසු 23වන, 51වන සහ 53වන සේනාංකාධිපතිධුර ඉසිලූ මේජර් ජෙනරාල් ජානක පෙරේරා 1999 වන විට කොමාන්ඩෝ සහ විශේෂ කාර්යය බලකා වල සේනාංකාධිපතිවරයා ලෙසට පත්ව සිටියේය. මේ අතරවාරයේ වසර 2000 වන විට හමුදාව උතුරු යුද බිමේ පරාජයන් හමුවේ පරාජයන් ලබමින් මානසිකව ඇද වැටෙමින් පැවැතිණි. පුනරින්, කිලිනොච්චි, මුලතිව් හමුදා කඳවුරු කොටින් අත්පත් කරගෙන තුබූ අතර A9 මහාමාර්ගයේ බහුතර පාලනයද කොටි සන්තක විය. ඔයාදු අලෛහාල් (නොනවතින රැල්ල/Unceasing Waves) නමින් ප්‍රහාර මාලවක් දියත් කර තුබූ කොටි සංවිධානය කිසිදා හමුදාව අතින් ගිලිහී නොගිය, හසලක ගාමිණී වන් වීර සෙබලුන් දිවි දී රැකගත් අලිමංකඩ කඳවුරද ඉතා සූක්ෂම ලෙස අත්පත් කර ගනු ලැබූයේ එහි ජල සැපයුම ඇනහිටුවමිනි. අලිමංකඩ සමඟම හමුදා සොල්දාදුවන් රැසකගේ ජීවිතද අහිමිව ගිය අතර කොටි සංවිධානය යාපනය නගරය ඇතුළු සමස්ථ අර්ධද්වීපයම අත්පත් කරගැනීමේ තර්ජනය දැඩිව පැවැතුණි. යාපනයේ හමුදා මෙහෙයුම්වල කොඳු නාරටිය බඳු වූ පලාලි කඳවුරද දැඩි තර්ජනයකට මුහුණ පා තිබුණේ කොටින්ට බර අවි, යුද ටැංකි සහ මල්ටි බැරල් රොකට් ලෝන්චර් (MBRL) රැසක් අලිමංකඩ බිඳ වැටීමත් සමඟ අත්පත්ව තිබූ හෙයිනි. මේ බර අවි නිසි ලෙස ස්ථානගත කිරීමේ අවස්ථාව කොටින්ට හිමි වුණි නම් පලාලි ගුවන්තොටින් ගුවන් යානා ගොඩබෑමට හෝ පිටත් කිරීමට නොහැකි වනු ඇත. හමුදා සෙබලුන් 1000කට අධික ප්‍රමාණයකට මරු කැඳවද්දී කොටි ත්‍රස්තයින් 35ක් පමණක් මරු වැළැඳගත් අලිමංකඩ ප්‍රහාරය යුද හමුදා ඉතිහාසයේ විශාලතම පරාජය ලෙස ඉතිහාසගතව ඇත.
අලිමංකඩ
හමුදා සෙබලුන් 40,000ක් පමණ ස්ථානගතව සිටි යාපන අර්ධද්වීපය මුළුමනින්ම රජයේ ග්‍රහණයෙන් ගිලිහී යෑමේ දැඩි අවදානමක් හට ගෙන තුබුණි. එම සෙබලුන් 40,000ට ඇති සැපයුම් මාර්ග (උදා – පලාලි) අහුරා ක්‍රමිකව හමුදාව අසරණ කර යාපන අර්ධද්වීපය දිනීම කොටින්ගේ උපක්‍රමය විය. මේ උපක්‍රමය සාර්ථක වීමේ සම්භාවිතාව කොතෙක්ව තිබුණිද යත් එවක ජනාධිපතිනිය ලෙස කටයුතු කළ චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරණතුංග මැතිණිය හමුදා සෙබලුන් යාපන අර්ධද්වීපයෙන් ඉවත් කර ගැනීමට නෞකා සපයන ලෙස ඉන්දීය රජයෙන් සහය ඉල්ලා සිටියාය. ශ්‍රී ලංකා නාවුක හමුදා යාත්‍රා හමුදා සෙබලුන් යාපන අර්ධද්වීපයෙන් ඉක්මන් පසුබැසීමකට ප්‍රමාණවත් නොවුණු නිසා ඉන්දියාවෙන් කළ මෙම බැගෑපත් ඉල්ලීම එරට රජය විසින් ප්‍රතික්ෂේප කිරීමත් සමඟ තත්ත්වය තවදුරටත් බැරෑරුම් අඩියකට පත්විණි. යාපන අර්ධද්වීපයේ හමුදා සෙබලුන් 40,000කගේත් රාජ්‍ය පාලනයේත් අනාගතය තීරණය කෙරෙන හමුදා මෙහෙයුමට නායකත්වය සඳහා ලක් ඉතිහාසයේ රන් අකුරින් ලියැවෙන මේජර් ජෙනරාල්වරු දෙපලක් තෝරාගන්නා ලදි. ඉන් එක් අයෙකු වූයේ එවක සාමාන්‍ය මාණ්ඩලික අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් (DGGS) සිටි මේජර් ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකාය, අනෙකා එවක හමුදා නියෝජ්‍ය මාණ්ඩලික ප්‍රධානී ලෙස කටයුතු කළ මේජර් ජෙනරාල් ජානක පෙරේරායි. මෙහිදී ජානක පෙරේරා සමස්ථ මෙහෙයුම් අණදෙන නිලධාරී ලෙසත් යාපනයේ ආරක්ෂක සේවා ආඥාපති ලෙස පත්වීම් ලත්තේය. යාපනයේ සිට ස්වාධීන රූපවාහිණි සම්මුඛ සාකච්ඡාවකට සහභාගී වූ මේජර් ජෙනරල්තුමා එහිදී ඕනෑම පරිත්‍යාගයක් කොට යාපනය රැක ගැනීමට සුදානම් බවත් හමුදාව හැරගිය සියළු දෙනාට තමන් හා එකතු වී අභීතව සටන් වදින ලෙසත් කළ අභීත ප්‍රකාශය පරාජිත මානසිකත්වයකින් ආලෝලනය වූ රටට අළුත් බලාපොරොත්තුවක් ගෙන දුනි. මේ සටනේදී කොටි සංවිධානයේ මෙහෙයුම් නායකයා වූයේ කරුණා අම්මාන් නොහොත් විනයාගමූර්ති මුරලිදරන් වීම විශේෂත්වයකි.
හනිකට හමුදා සැලසුම් කෙටුම්පත් කළ මේජර් ජෙනරාල්වරු යාපන අර්ධද්වීපයත් තම සෙබලුන්ගේ ජීවිතත් ආර්ක්ෂා කරගනු වස් දිවිහිමියෙන් කැපවිණි. වේගයෙන් යාපනය කරා ඇදෙමින් තිබූ කොටින්ට යාපන නගරයට කි.මි.45ක් නැගෙනහිරින් පිහිටි චාවකච්චේරියේදී දරුණු ලෙස පහරදෙමින් කොටි ගමන අඩාල කළද තර්ජනය දිගින් දිගටම පැවැතුණි. ඊටද කඩිනම් ප්‍රතිප්‍රහාර එල්ල කරමින් ඒ සියල්ලට අභීතව මුහුණ දෙමින් කොටින් මැඩපවත්වමින් වටිනා ජීවිත රැසක් ආරක්ෂා කිරීමටත් යාපනයේ රජයේ පාලනය තහවුරු කිරීමටත් ජානක පෙරේරා සහ සරත් ෆොන්සේකා යන මේජර් ජෙනරාල්වරු දෙපල සමත්කම් පෑහ. රිවිකිරණ සහ කිණිහිරය නමින් යාපනය සුරැකීමේ පරමාර්ථයෙන් දියත් කෙරුණු මෙහෙයුම් සියල්ල මල්ඵල දරන්නට විය. යාපනය අර්ධද්වීපය රැක ගැනීම සඳහා දියත් කෙරුණු මෙහෙයුම බොහෝ අගහිඟකම් මැද, අවාසි සහගත තත්ත්වයක, ජයගැනීම සුවිශේෂී සන්ධිස්ථානයකි, හමුදා සෙබලුන්ගේ චිත්ත ධෛර්යය බිංදුවට බැස තිබූ සහ කොටින්ගේ චිත්ත ධෛර්යය උපරිමයක්ව තුබූ මොහොතක මේ රණශූර මේජර් ජෙනරාල්වරුන් දෙපල දේශයට අත් කර දුන්නේ සැබෑ විජයග්‍රහණයකි.
අද සිදුව ඇත්තේ කුමක්ද? මේ මෙහෙයුම රට වෙනුවෙන් මෙහෙයවූ එක් මේජර් ජෙනරාල්වරයෙක් මිනිස් බෝම්බයකින් එළොව යවා ඇත, අනෙක් ජෙනරල්වරයා සිරගතව ඇත, එම මෙහෙයුමේදී කොටි ත්‍රස්තයින්ගේ මහ මොළකරුවකු වූ කරුණා අම්මාන් අද කැබිනට් ඇමැතිවරයකු ලෙස සුරසැප විඳියී. ඔබම ඔබේ හදවතට තට්ටු කර අහන්න මේ දේ හරිද කියල. ජාතික නිදහස් පෙරමුණේ, ජාතික හෙළ උරුමයේ මහා ලොකු ඊනියා දේශප්‍රේමීන්ට, සංවේදී කළාකාර බඩගෝස්තරවාදීන්ට මේවා සාධාරණීකරණය කළ හැකි වුවද බුද්ධිමත් කාට නම් මේවාට හුරේ දමත හැකිද??
අසාධාරණයකින් කෙළවර වූ හමුදා දිවිය
ජානක පෙරේරා හමුදා නිලධාරියකු ලෙස ඉතා පුළුල් දර්ශනයකින් සන්නද්ධව සිටියේය. නියෝජ්‍ය මාණ්ඩලික ප්‍රධානියා ලෙස කටයුතු කරන සමයේ ඔහු දෙමළ තරුණයින් හමුදාවට බඳවා ගත යුතු බව දැඩි ලෙස ප්‍රකාශ කර සිටියේය. ඔහු ඒ ගැන පවසා ඇත්තේ මෙපරිද්දෙනි
“යුද්ධයේ සැබෑ පරමාර්ථය වෙන්න ඕනෙ දෙමළ මිනිස්සුන්ව කොටි ග්‍රහණයෙන් ගලවන එක, ඒක එහෙම වෙන්නනම් දෙමළ මිනිස්සුන්වත් මේ හමුදාවේ කොටස්කාරයො කරගන්ට ඕනෙ, උතුර අල්ලගෙන ඒක සිංහල සෙබලුන්ගෙ පාලනය යටතේ තිබ්බොත් ඒ මිනිස්සු අපිව විශ්වාස කරන්නෙ නැහැනෙ.”
මේ තර්කය ඔහු සාධාරණීකරණය කළේ 1945 මිත්‍ර පාක්ෂික හමුදා නට්සි හමුදා පරදා ලෝක යුද්ධය නිමා කිරීමට ප්‍රංශයේ නෝමැන්ඩියට ගොඩ බසින විට පෙරටුව ගමන්ගත්තේ ජෙනරාල් ඩි ගෝල්ගේ නායකත්වයෙන් යුත් ප්‍රංශ හමුදා බව උපුටමිනි. ජානක පෙරේරා තමන්ගේ අදහස්වලට අනුව මේ යුද්ධයට දුටු විසඳුම නම් බහුතර සිංහල ජනතාවගේ සිතුම් පැතුම් සමඟ සුළුජනයාගේ සිතුම් පැතුම් සංතුලනය කළ යුතු බවයි.
රට වෙනුවෙන් විශිෂ්ට ජයග්‍රහණ අත්පත් කරගත්තද පොදුජන එක්සත් පෙරමුණු රජයෙන් ජානක පෙරේරාට ලැබුණේ කුඩම්මාගේ සැලකිලිය, කළ නොහැකියැයි හැඟෙන මෙහෙයුම් සඳහා යොදා ගැනුණු ජානක පෙරේරාට රජය විසින් සැලකිය යුතුව තිබුණේ ජාතික වීරයකු ලෙසින්ය.
2000දී එතෙක් යුද හමුදා නියෝජ්‍ය මාණ්ඩලික ප්‍රධානීව සිටි මේජර් ජෙනරාල් ජානක පෙරේරා මහතා යුද හමුදා මාණ්ඩලික ප්‍රධානී තනතුරට උසස් කෙරිණි. හරිනම් හමුදාපතිවරයා ලෙස පත්වීමට ඔහු නියමව සිටියද චන්ද්‍රිකා ජනපතිනිය ඔහුට එම වරප්‍රසාදය ලබා නොදුන්නේ ජානක පෙරේරාගේ අසහාය පෞරුෂත්වය, බුද්ධිමත්කම, ජනප්‍රියත්වය හා සූක්ෂම ක්‍රියා පිළිවෙත තමන්ට තර්ජනයක් වනු ඇතැයි යන සැකයෙන් යැයි පැවසේ.
හමුදාපතිවීමේ සිහින දැකි ජානක පෙරේරා ඉච්ඡා භංගත්වයට පත්වෙමින් තම හමුදා දිවියට සමුදුන්නේය. හමුදාවෙන් නික්මෙන විට හේ රණවික්‍රම පදක්කම (RWP), රණශූර පදක්කම (RSP), විශිෂ්ට සේවා විභූෂණය (VSV), උත්තම සේවා පදක්කම (USP), පූර්ණ භූමි පදක්කම, වඩමාරච්චි මෙහෙයුම් පදක්කම, රිවිරැස මෙහෙයුම් සේවා පදක්කම වැනි පදක්කම් රැසකින් ඔහුගේ වීරත්වයට පිදුම් ලෑයේය.
ලක්දිව බිහිවූ විශිෂ්ටතම දේශපාලනඥයකු වූ ගාමිණී දිසානායකයන් ජානක පෙරේරාට බෙහෙවින් ගරු කළ අතර කෙදිනක හෝ ජානක යුද හමුදාපති වනු දැකීම ඔහුගේ සිහිනයක් වූ බව කියැවේ. අවාසනාවකට ඒ කෘතහස්ත දේශපාලනඥයා රටේ රාජ්‍ය නායකත්වය මුවදොරට පැමිණි කළ එය අහිමි වූවා සේ ජානක පෙරේරාටද හමුදාපතිධුරය අසලටම විත් එය අහිමි වීම දෛවයේ සරදමක් විය හැකිය.
ජානක පෙරේරා මහතාගේ බිරිඳ වූයේ වජිරා පෙරේරා මහත්මියයි. ඇය ලංකා හමුදා ඉතිහාසයේ පළමු කාන්තා නිලධාරිනියන් 6 දෙනාගෙන් එක් අයෙකි. ජානක පෙරේරා සහ වජිරා පෙරේරා යුවලට දාව ජනුක්ෂි, ෂෙහාරා සහ අශංක නමින් දරුවන් තිදෙනෙකි. තම සැමියාට සෙවනැල්ලක් බඳු ගුණ නැණ බෙලෙන් යුතු බිරියක් වූ වජිරා පෙරේරා මැතිණියත් ජානක පෙරේරා මහතාට එල්ල වූ මරාගෙන මැරෙන් බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන්ම සිය ජීවිත ගමනෙන් සමුගත්තාය.
රාජතාන්ත්‍රිකයකුගේ භූමිකාවට පණපොවමින්
ලැබෙන්නට තුබූ හමුදාපතිධුරය ජානක පෙරේරා මැතිඳුන්ට නොලැබුණ මුත් චන්ද්‍රිකා ජනපතිනියගේ ආණ්ඩුව ඔහුට ඕස්ට්‍රේලියාවේ මහ කොමසාරිස්ධුරය පිරිනමනුයේ තම පව් කමා කරගැනීමේ චේතනාවෙන් විය හැක. මෙහි විශේෂත්වය වනුයේ මීට පෙර හමුදාපතිධුරයට පහළ තනතුරකින් විශ්‍රාම ගිය හමුදා නිලධාරියකු කවරදාකවත් තානාපති තනතුරට පත්කර නොතිබීමයි. ඕස්ට්‍රේලියාවේ මහ කොමසාරිස්වරයා ලෙස කැන්බරා නුවර ගත කළ සිව්වසර පුරා ඔහුට ඕස්ට්‍රේලියාවේ පදිංචි ද්‍රවිඩ ඩයැස්පෝරාවෙන් සහ ඇම්නස්ටි ඉන්ටනැෂනල් සංවිධානයෙන් යුද අපරාධ චෝදනා එල්ල වූ නමුදු ඔහු ඒවාට නොසැලී මුහුණ දුන්නේය. එසේ චෝදනා නැගූ කිසිවකු නීතිමය වශයෙන් කටයුතු නොකළේ ඒවා හුදු අභූත චෝදනා පමණකැයි යන්න තහවුරු කරමිනි.
ජානක සහ වජිරා පෙරේරා යුවළ කැන්බරා නුවරදී
කැන්බරා නුවර සිව්වසක මෙහෙවරින් පසුව ඉන්දුනීසියාවේ ශ්‍රී ලංකා තානාපති ලෙස එතුමා 2005දී ජකර්තා නුවරදී වැඩ භාරගත්තේය. දෙරටේම තානාපතිවරයා ලෙස කොටි සංවිධානය ජාත්‍යන්තර වශයෙන් පැරදවීමට ජානක පෙරේරා මහත් පරිශ්‍රමයක් ගත්තේය. ඕස්ට්‍රේලියාවේ කොටින්ට මූල්‍යාධාර කරන සංවිධාන මැඩලීමට සහ කොටි හිතවාදී කණ්ඩායම් මෙල්ල කිරීමට එරට රජය සමඟ හවුලේ ක්‍රියාකළ ජානක පෙරේරා ඉන්දුනීසියාවේ ත්‍රස්ත කණ්ඩායම් සහ කොටි අතර ඇති ගනුදෙනු ගැන එරට රජය දැනුවත් කරමින් කොටි විරෝධී මානසිකත්වයක් ඉන්දුනීසියාවේ ගොඩ නැගීය. ඒ අතරම අග්නිදිග ආසියාව හරහා වැටී තුබූ එල්ටීටීඊ අවි සැපයුම් මාර්ග අඩපණ කිරීමටද ජානක පෙරේරා මැතිඳුන් මූලිකත්වය ගෙන ක්‍රියා කළේ සිය රාජතාන්ත්‍රිකභාවය මනාව විදහා දක්වමිනි.
2007 වසරේදී ජානක පෙරේරා සෙන්පතිඳුන් වසර හයක තානාපති සේවයට සමුදුන්නේය.
දේශපාලන රංගාවතරණය
අද අතිගරු ජනාධිපතිතුමාගේ කුණු සේදීමෙහිලා ප්‍රමුඛ කර්තව්‍යයක් කරන ජාතික හෙළ උරුමය 2005 ජනාධිපතිවරණය කැඳවීමත් සමඟ ඒ සඳහා තරඟ කිරීමට අපේක්ෂකයකු සෙවීය. එහිදී ඔවුන් එම ආරාධනය පිළිගැන්වූයේ එවක ඉන්දුනීසියාවේ ශ්‍රී ලංකා තානාපතිවරයා ලෙස කටයුතු කරමින් සිටි මේජර් ජෙනරාල් ජානක පෙරේරා මැතිතුමාටය. නමුත් ජානක පෙරේරා මැතිතුමා ජාතික හෙළ උරුමයේ ඉල්ලීම ප්‍රතික්ෂේප කළේය.
ජානක පෙරේරා, එජාපයට එක්වූ තවත් රණවිරු දේශපාලනඥයකු වන රෝහණ ගමගේ සමඟ හමුදා ලාන්ස් කෝප්‍රල්වරයකුගේ දුක සැප විමසමින්
දිගටම තානාපති සේවයේ නියුක්තව සිටි ජානක පෙරේරා මහතා යළි ලංකාවට ආ විට ජනාධිපතිතුමා ඔහුට ජනාධිපති උපදේශකධුරයක් සහ පාකිස්ථානය සඳහා වූ විශේෂ නියෝජිතධුරය යෝජනා කළ වග පුවත්පත් වාර්තා කර තිබුණි. ජානක පෙරේරා මැතිතුමා විසින් මෙම ඉල්ලීම් ප්‍රතික්ෂේප කළද යුද ක්‍රියාන්විතය සාර්ථක කරගනු වස් අවශ්‍ය ඕනෑම සහයක් ලබාදීමට ජානක පෙරේරා මහතා ජනාධිපතිතුමාට පොරොන්දු වී තිබුණි.
ජානක පෙරේරා මහතා එක්සත් ජාතික පක්ෂය හරහා දේශපාලනයට ප්‍රවිෂ්ඨ වීමට තීන්දු කරන්නේ එම පක්ෂයේ මතවාදයන් කෙරේ තුබූ විශ්වාසයත් සමඟය, ආර්ථිකය සහ ජාතික සමගිය පිළිබඳ එජාපයේ මතය සෑහෙන පමණ ජානක පෙරේරා මැතිඳුන්ගේ මතවාදයට සමාන වූ අතර එජාපය තුල මූලික ප්‍රතිපත්තීන්ට අනුගතව තම තමන්ට අනන්‍ය මතවාද දැරීමේ නිදහසද මේජර් ජෙනරාල් ජානක පෙරේරා මහතාට මහත් අස්වැසිල්ලක් විය. අනෙක් අතට ජානක පෙරේරා නම් වූ රණශූරයාගෙන් රටට අප්‍රමාණ ලෙස වැඩ ගත්තේ යූඇන්පී ආණ්ඩුවයි, ජානක පෙරේරා නම් වූ රණශූර මැණික බොහෝ දෙනා නොහැකි යයි පවසන වගකීම් කළ හැක්කකු ලෙසට ඔපමට්ටම් කළේද එක්සත් ජාතික පක්ෂ ආණ්ඩුවයි. එනිසා එජාපය කෙරේ ඔහුට ඇල්මක් තිබීමත් තමාට කෙණෙහිලිකම් කළ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ගැන එතරම් පැහැදීමක් නොතිබීමත් පුදුමයක් නොවන්නේය. අනෙක් අතට 1993-94 වකවානුවේ නැගෙනහිර මුදාගනිමින් කොටින් හා සටන්වැදි යූඇන්පී ආණ්ඩුවේ අග්‍රාමාත්‍යවරයාව සිටි රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා කෙරේ ඔහු තුල විශ්වාසයක්ද තිබෙන්නට ඇත.
සැදැහැවත් බෞද්ධයකුද වූ ජානක පෙරේරා, හමුදා නිලධාරියකු ලෙස විශිෂ්ට සේවාවක් කළ අනුරාධපුර දිස්ත්‍රික්කයෙන් සිය දේශපාලන ගමන ඇරඹූ ජානක පෙරේරා මහතා 2008 උතුරු මැද පළාත් සභා මැතිවරණයේ එක්සත් ජාතික පක්ෂ මහ ඇමැතිධුර අපේක්ෂකයා ලෙස තරඟ කරනු ලැබූයේ රජරට ජනතාව රජ කරවීමේ උත්තුංග අරමුණ පෙරදැරිවය. එදා හමුදා නිලධාරියකු ලෙස මායිම් ගම්මානවලට සිදු කළ සේවය මේජර් ජෙනරාල් ජානක පෙරේරා මහතාට මහත් අස්වැසිල්ලක් වූ අතර ඔහුගේ ප්‍රභාමත්, පෞරුෂවත් නායකත්වය සහ බුද්ධිය ජනතා ආකර්ෂණයටම හේතුකාරක විය.
උතුරේ යුද්ධය විකිණූ බර්ටි ප්‍රේමලාල් දිසානායක ඇතුළු එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය 2008 අගෝස්තු 23දා පැවැති පළාත් සභා මැතිවරණය ජයගත්තද රජරට හදවත බඳු අනුරාධපුර දිස්ත්‍රික්කයේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයට ඡන්දය දුන් 142,019ක් වූ ජනතාවගෙන් 81%ක් ඉක්මවූ ජනකායක්, එනම් 116,000කට අධික ජනකායක් මේ අභීත ශ්‍රී ලංකා පුත්‍රයාට උත්තමාචාර දක්වන්නේ මැතිවරණ වංචා කිහිපයක් වාර්තා වෙද්දීය. මෙය උතුරු මැද ඡන්ද ඉතිහාසයේ ඕනෑම පක්ෂයකින් වාර්තා වූ වැඩිම මනාප ප්‍රමාණය ලෙසද ඉතිහාසයට එක් වෙයි. මේ අනුව මේජර් ජෙනරාල් ජානක පෙරේරා මහතා උතුරු මැද පළාත් සභාවේ විපක්ෂ නායක ධූරයට පත්වූ අතර ඔහු රජරට ජනතාව සහ ශ්‍රී ලංකාව වෙනුවෙන් අඛණ්ඩව දේශපාලනයේ නිරතවීමට අධිෂ්ඨාන කරගත්තේය. ඒ සඳහා අනුරාධපුර එක්සත් ජාතික පක්ෂ ප්‍රබලයින් වූ පී. හැරිසන් මහතාගේත් චන්ද්‍රානී බණ්ඩාර මැතිණියගේත් නොමඳ සහය හිමිවිණි.
සැබෑ දේශප්‍රේමියකුගේ නික්ම යෑම
උතුරු මැද පළාත් මැතිවරණය පුරාවට දක්නට ලැබුණේ මඩගොහොරුවකි. බර්ටි ප්‍රේමලාල් දිසානායක ඇතුළු එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධාන නායකයින් ජානක පෙරේරාට නොගැසූ මඩක් නැත. ඔවුන් ඔහුව දේශද්‍රෝහියකු ලෙස හංවඩු ගැසුවේ කිසිඳු හිරිකිතයකින් තොරවය. උතුරු මැද වේදිකාවේ මහා හඬක් නැගූ ආචාර්ය මර්වින් සිල්වා ඇමැතිතුමා වරෙක ප්‍රකාශ කර තිබුණේ සන්ධානයෙන් පළාත් සභාවට තරඟ කළ දෙපා අහිමි රණවිරුවකු වූ උපාලි මහතාට වඩා ජානක පෙරේරා මනාප ගත්තොත් ඇමැතිකමින් ඉල්ලා අස්වන බවයි. ජානක පෙරේරා මහතා උපාලි රණවරුවා ඇතුළු සෙසු සියළු අපේක්ෂකයින් පරයමින් උතුරු මැදින් වැඩිම මනාප දින්නේ ජානක පෙරේරා යුද්ධයට කරපු කජ්ජක් නැතැයි කියා ආණ්ඩුවේ වේදිකාවලත් රජයේ මාධ්‍යයේත් බෙරිහන් දෙද්දීය, ජනාධිපතිතුමා කිලිනොච්චිය පේන තෙක්මානයේ කියා පපුවට ගසා ගනිද්දීය. සැබැවින්ම රටට අද්විතීය අනභිභවණීය මෙහෙවරක් සිදු කළ ලක් ඉතිහාසයේ බිහිවූ ශ්‍රේෂ්ඨතම රණශූරයාට මෙසේ අපහාස කිරීම කිසිඳු සැබෑ දේශප්‍රේමියකු අනුමත නොකරනු ඇත. එදා ජීවිත තර්ජන පෙන්වා සිය ආරක්ෂාව තර කරන ලෙස ඉල්ලද්දී ආණ්ඩුව කිව්වේ වැඩකට නැති හිටපු ජෙනරල් කෙනෙක්ට මොන ආරක්ෂාවක්ද කියලාය. බර්ටි ප්‍රේමලාල්ට දුසිම් ගණනින් ආරක්ෂකයින් සිටිද්දී රටට දිවිහිමියෙන් සේවය කළ ජානක පෙරේරාට ලබා දුන්නේ පොලිස් නිලධාරීන් කිහිප දෙනෙකු පමණි. වෙසෙසින්ම රටට ජීවිත පරදුවෙන් සේවය කළ, සන්ධාන නායකයින් දේශද්‍රෝහියකු යැයි හංවඩු ගැසූ ඒ අභීත යුගපුරුෂයා ප්‍රභාකරන්ගේ ඝාතන ලැයිස්තුවල පෙරමුණ ගනිද්දී ඔහුට මඩ ගැසූ ඊනියා දේශප්‍රේමීන් ගැන තුට්ටුවකටවත් ප්‍රභාකරන් මායිම් කළේ නැත, ජාතිවාදය වපුරමින්, ජානක පෙරේරා වැනි සෙන්පතියන් ද්‍රෝහීන් කරමින් ජනතාව අතර වෛරය වපුරමින් කොටින්ගේ අවශ්‍යතාවය ඉටුකළ එම ඊනියා දේශප්‍රේමීන්ගේ මයිල් ගහකටවත් හානියක් කිරීමට ප්‍රභාකරන්ට උවමනාවක් නොතිබිණි.
එදා ප්‍රේමදාස ආණ්ඩුව ලලිත් ඇතුලත්මුදලි ඝාතනයට පාර කැපුවා සේ, චන්ද්‍රිකා ආණ්ඩුව ගාමිණී දිසානායක, ජී.ඇම්. ප්‍රේමචන්ද්‍ර ආදී ඝාතනයන්ට පාර කැපුවා සේ, ජානක පෙරේරා ඝාතනයටත් සන්ධාන ආණ්ඩුව පාර කැපුවා යැයි සාධාරණ සැකයක් ජනතාවගේ සිත් සතන් තුල රැව් පිළිරැව් දෙයි.
-
-
උතුරු මැද ආණ්ඩුකාර කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ හමුවේ දිවුරුම් දෙමින්
-
-
-
ජානක පෙරේරා මැතිඳුන් සිය බිරිඳ සමඟ, මරාගෙන මැරෙන ප්‍රහාරයට මොහොතකට පෙර
එදා මේජර් ජෙනරල් ජානක පෙරේරා මුහුණදුන් තත්ත්වයට අද දේශයේ තවත් අභීත රණවිරුවකු වූ ජෙනරල් සරත් ෆොන්සේකාට මුහුණදීමට සිදුවීම සැබැවින්ම දෛවෝපගතවය. නමුත් රටට ආදරය කරන මිනිසුන් ලෙස එදා ජානක පෙරේරාටත් රටටත් අත්වූ අභාග්‍යසම්පන්න ඉරණම සරත් ෆොන්සේකාට අත් නොවනු ඇතැයි අපි ප්‍රාර්ථනා කරමු.
ජානක පෙරේරා රටහැර ඕස්ට්‍රේලියාවට යන බවට ආණ්ඩුව විසින් ප්‍රචාරය කළ ප්‍රවෘත්තිය මුසාවක් කරමින් දිගටම ශ්‍රී ලාංකේය ජනතාව වෙනුවෙන් අනුරාධපුරයෙන් එක්සත් ජාතික පක්ෂ දේශපාලනයේ නිරත වෙමින් ආණ්ඩුවේ වැරදි දේට විරුද්ධ වීමට තමන් ඉදිරිපත් වන බව ජානක පෙරේරා මැතිතුමා පවසා සිටියේය. ඒ අනුව මැතිවරණ අක්‍රමිකතා ගැන හඬ නගමින්, දොස්තර රාජා ජෝන්පුල්ලේ මහතාගේ නිවස්නය ගිනි තැබීම ආදි විපක්ෂ මර්දනයට එරෙහි වෙමින් අනුරාධපුරයේ දේශපාලනයේ නියුක්ත වූ මේජර් ජෙනරාල් ජානක පෙරේරා මහතා තම දේශපාලන කාර්යාලය මෙන්ම නිවස ලෙස අලුතෙන් නිවහනක් තෝරා ගත්තේය. එම කාර්යාලය විවෘත කිරීමේ උත්සවය වැටී තුබුණේ 2008 ඔක්තෝබර් 6වනදාටය.
- ජානක පෙරේරාගේ දේහයට හමුදා ගෞරව පිරිණමමින්
ඊට දින කිහිපයකට පෙර පූර්ණ ආරක්ෂක සෝදිසියකට ලක් කර තිබුණු අනුරපුරයේදී උදෑසන 9 පහුවෙද්දී මහා ගිගුම් නාදයක් රැව් දුන්නේ ජානක පෙරේරා මැතිඳුන් ඇතුළු එක්සත් ජාතික පක්ෂ පළාත් සභා මන්ත්‍රීවරු කිහිප දෙනෙකුට මරු කැඳවමිනි. චින්තන ඥාණසේන, සුනිල් සේනානායක යන මන්ත්‍රීවරුන් මෙම ප්‍රහාරයෙන් ජීවිතක්ෂයට පත්වූ අතර ප්‍රබල එජාප ක්‍රියාකාරියකු මෙන්ම දක්ෂ වෛද්‍යවරයකුත් වූ වෛද්‍ය රාජා ජෝන්පුල්ලේ මහතා සහ එම මැතිණියත්, ජානක පෙරේරා මැතිඳුන්ගේ ආදර බිරිඳ වූ වජිරා පෙරේරා මැතිණියත් ඇතුළු විශාල පිරිසකට මරු කැඳවමිනි. පසුව කෙරුණු විමර්ශන වලදී හෙළිවූයේ බෝම්බකරු ආබාධිතයකු බවයි, පරීක්ෂණ කටයුතු තවමත් ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවතී.
රටට අපරිමිත සේවයක් ඉටු කළ, තවත් ඉටු කළ හැකිව තුබූ ශ්‍රේෂ්ඨ ලංකාපුත්‍රයකු අප අතුරෙන් සමුගැනීම මුළුමහත් රටටම ඉමහත් පාඩුවකි. රටට ඉමහත් ලෙස ආදරය කළ මෙම අසහාය සෙන්පතිඳුන්ට සදාහරිත අපේ ප්‍රණාමය. මේජර් ජෙනරාල් ජානක පෙරේරා මැතිඳුනි, ඔබට නිවන් සැප.
සැබෑ ජාතික වීරයකු වන මේජර් ජනරාල් ජානක පෙරේරා නාමය අමරණීය වන්නේ ඔහුගේ නාමය ගස් ගල් වල කෙටි ඇති නිසා නොව මිනිස්සුන්ගේ හදවත් තුල කෙටුම්පත්ව ඇති නියාවෙනි…
– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 නවම් –
H Niles Perera©, February 2010
ලක්දෙරණ එළිය කළ ශ්‍රේෂ්ඨ පුත්‍රයකු වූ ගාමිණී දිසානායක, ජී.ඇම්. ප්‍රේමචන්ද්‍ර ඇතුළු කෘතහස්ත දේශපාලනඥයන් කීප දෙනෙක් දැයෙන් සමුගෙන අදට වසර 16ක් සපිරේ. රටට මහවැලිය දායාද කරමින් අනූපමේය සේවයක් ඉෂ්ට කළ ගාමිණී දිසානායකයන් එදා මරාගෙන මැරෙන බෝම්බකාරියක බිලි නොගත්තා නම් අද අප වෙසෙන්නේ කෙතරම් වෙනස් රටක විය හැකිද?? එහෙත් සිදුවූ දෙය වළක්වන්නට නොහැක, නමුත් රටට ඉමහත් සේවාවක් ඉටු කළ ආදර්ශමත් දේශපාලනඥයකුට කෘතගුණ සැලකීම අගනේය. එය ගාමිණී දිසානායකයන් වන් උත්තුංග පුතුණුවන් ලක් දේශපාලනයට දායාද වන්නට ඌණපූරකයක් වේවායි සැදැහැ සිතින් පතමු.
එහෙත් එහෙව් ජනතා අභිලාෂයන් කිසි ලෙසකින්වත් පිළිඹිබු නොවූ පාර්ලිමේන්තුවකි මේ. 2005 වන විට එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ දෙවැනි විශාලතම කොටස්කරුවා වූ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සිය මන්ත්‍රීවරු 39 සමඟ ආණ්ඩුවෙන් ඉවත් වූයේය. ඒ වන විට එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අලියා යටතේ මහ ඡන්දයට තරඟ කළ ලංකා කම්කරු කොංග්‍රස් මන්ත්‍රීවරු 8ක් සහ නිකවැරටිය නියෝජනය කළ කුරුණෑගල දිස්ත්‍රික් මන්ත්‍රී රෝහිත බෝගොල්ලාගම ආණ්ඩුවට එක්වී තිබූ අතර මුස්ලිම් කොංග්‍රසයේ පිරිසක්ද ආණ්ඩුවට පිම්මක් පැන තුබුණි.
ඊයේ රාත්‍රියේදී විපක්ෂයේ පොදු අපේක්ෂක, දේශයේ වීර සෙන්පති ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා මහතා යුද හමුදාව අත්අඩංගුවට ගන්නා ලද බව රටම දනී. විවිධ චෝදනා ගොනු කරමින්, විදේස් ගමන් තහනම් කරමින්, හමුදා නිලධාරීන් එහා මෙහා කරමින් ආණ්ඩුව යම් කලෙක සිට මීට අර ඇද්දේය, මේ අත්අඩංගුවට ගැනීම ගැන ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ ලක්ෂමන් හුළුගල්ල වැනි මහත්වරුන්ද විටින් විට ඉඟි පළ කළේය. 1982 ජනාධිපතිවරණයෙන් අනතුරුව සිදු වූ “නැක්සලයිට්” සිද්ධියෙන්ද සිදු වූයේ මෙයමය. ජේ.ආර්. ජනාධිපතිතුමා මැතිවරණ ජයෙන් ඉක්බිතිව විපක්ෂය මැඩලන්නට ඉටා ගත්තේය. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ආරාජිකත්ව කුමන්ත්‍රණයක් (නැක්සලයිට් කුමන්ත්‍රණයක්) කෙළේ යැයි චෝදනා ගොනු කරමින් විජය කුමාරණතුංග ඇතුළු පිරිසක් අත්තනෝමතික ලෙස හිරබාරයට ගන්නා ලද අතර එය දඩමීමා කරගෙන පාර්ලිමේන්තුවේ කාලය දීර්ඝ කරගැනීමට අර ඇද්දේය. අවසානයේ විජය ඇතුළු පිරිස චෝදනා රහිතව නිදොස් කොට නිදහස් කෙරුණි. 1982න් අවුරුදු 28කට පසුව දිගහැරෙන්නේ එකම ඒකාධිපති, ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ජවනිකාවදැයි යන්න ජනතාව ඇසීම සාධාරණ නොවේද??
Nilo
සුදා
rachiyo
crb
සදාහරිත 