ලලිත් ඇතුලත්මුදලි 17වන ගුණානුස්මරණය

අපේ මාතෘභූමියට නොමැකෙන සේවයක් ඉටුකරමින් රටට අභිමානයක් ගෙන දුන් ඒ කෘතහස්ත දේශපාලනඥයා, ලලිත් විලියම් ඇතුලත්මුදලි සාහසික තුවක්කුකරුවකුගේ උණ්ඩයට ගොදුරුව දැයෙන් සමුගෙන අදට වසර 17ක් ගෙවී යයි.

ඒ සොඳුරු මිනිසාගේ අකල් වියෝවෙන් අදටත් පාඩු විඳින අප ඔහුගේ නොමැකෙන මතකයට අපේ කෘතවේදීත්වය පිරිනමමු. දැයට මහඟු මෙහෙවරක් කළ මෙම ප්‍රාඥයා අලලා ඔහුගේ ජන්ම සංවත්සරය නිමිත්තෙන් පසුගිය නොවැම්බරයේ “සදාහරිතයේ” පළවූ ලිපිය කියවන ලෙස ඔබට ආරාධනය කර සිටිමු.

පිවිසෙන්න : https://sadaharita.wordpress.com/2009/11/29/lalith_wa/

ජානක තිස්සකුට්ටිආරච්චි මහතාට සිදුවූ අසාධාරණය හෙළා දකිමු…!!!

ජානක තිස්සකුට්ටිආරච්චි යනු ඌව පළාත් සභාවේ ලාබාලතම මන්ත්‍රීවරයාය. පසුගිය ඌව පළාත් සභා මැතිවරණයෙන් මොණරාගල දිස්ත්‍රික් එක්සත් ජාතික පක්ෂ අපේක්ෂක කණ්ඩායමෙන් වැඩිම මනාප දිනාගත් ඔහු හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික් හිටපු එක්සත් ජාතික පක්ෂ මන්ත්‍රී ගුණපාල තිස්සකුට්ටිආරච්චි මහතාගේ ඥාති පුත්‍රයෙකි. මෙවර මහ මැතිවරණයට තරඟ කිරීමට නියමිතව සිටි හෙතෙම ඒ සඳහා නාම යෝජනා අත්සන් කළද මොණරාගල එජාප පතාකයින් විසින් අතිශය පහත් අන්දමින් ජානක තිස්සකුට්ටිආරච්චි මහතාගේ නම අපේක්ෂක ලැයිස්තුවෙන් ඉවත් කර ඒ වෙනුවට ඔවුනගේ හිතෛෂියකු වන චමින්ද සේනක රත්නායක මහතාට නාමයෝජනා ලබා දී ඇත.

මෙම ක්‍රියාව මොණරාගල එජාප දැවැන්තයින් මෙම නවක දේශපාලනඥයා කෙටි කලක් තුල බිහි කරගත් ප්‍රතිරූපයට බියේ සිදු කරන ලද ලාමක ක්‍රියාවකි. එය අපි දැඩි ලෙස හෙළා දකින අතර මේ වන විටත් චූදිතයන්ට එරෙහිව පක්ෂ අභ්‍යන්තරයේ මෙන්ම අපරාධ පරීක්ෂණ අංශය විසින්ද පරීක්ෂණ දියත් කොට තිබේ. මේ පරීක්ෂණවලින් වැරදිකරුවන්ට නිසි දඬුවම් පමුණුවනු ඇතැයි අප උදක්ම අපේක්ෂා කරමු.

පහුගිය පළාත් සභා මැතිවරණයේ මොණරාගලින් සන්ධානය 81%ක්වූ ඡන්ද ප්‍රතිශතයක් හිමි කර ගනිත්දී එජාපය හිමි වූ ඡන්ද 30,509න් 13,000ක් ඉක්මවූ මනාප ප්‍රමාණයක් දිනා ගත් තිස්සකුට්ටිආරච්චි තරුණ මන්ත්‍රීවරයා ඉතා ජවසම්පණ්ණ දේශපාලනඥයකු ලෙස ඉතා කෙටි කලකදී නමක් දිනා ගැනීමට සමත් වී ඇත.

මේ අසාධාරණය සදාහරිත අපි හෙළා දකින ගමන්ම මීට සම්බන්ධ පාර්ශව වලට එරෙහි ක්‍රියාමාර්ග ගන්නා ලෙස ගෞරවයෙන් ඉල්ලා සිටින අතර අසාධාරණයට ලක්වූ ජානක තිස්සකුට්ටිආරච්චි තරුණ මන්ත්‍රීවරයාට සාධාරණයක් ඉටු වනු වස් ඔහුව එක්සත් ජාතික පක්ෂ ජාතික ලැයිස්තුවෙන් පාර්ලිමේන්තුවට පත් කිරීම සලකා බලන ලෙසත් බොහොම උවමනාවෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ මේ අසාධාරණයට විරෝධතාවය ගොනු කරමිනි.

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 මැදින් –

සුබ අනාගතයට ඉදිරි දැක්ම…!!!

ජනාධිපතිවරණය හමාර වී දෙසතියක් ගෙවී යෑමටත් පෙර මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමාගේ මීළඟ ධුරකාලය සම්බන්ධව යම් අදහසක් ජනතාවට ලැබෙමින් පවතී.

ඊයේ රාත්‍රියේදී විපක්ෂයේ පොදු අපේක්ෂක, දේශයේ වීර සෙන්පති  ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා මහතා යුද හමුදාව අත්අඩංගුවට ගන්නා ලද බව රටම දනී. විවිධ චෝදනා ගොනු කරමින්, විදේස් ගමන් තහනම් කරමින්, හමුදා නිලධාරීන් එහා මෙහා කරමින් ආණ්ඩුව යම් කලෙක සිට මීට අර ඇද්දේය, මේ අත්අඩංගුවට ගැනීම ගැන ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ ලක්ෂමන් හුළුගල්ල වැනි මහත්වරුන්ද විටින් විට ඉඟි පළ කළේය. 1982 ජනාධිපතිවරණයෙන් අනතුරුව සිදු වූ “නැක්සලයිට්” සිද්ධියෙන්ද සිදු වූයේ මෙයමය. ජේ.ආර්. ජනාධිපතිතුමා මැතිවරණ ජයෙන් ඉක්බිතිව විපක්ෂය මැඩලන්නට ඉටා ගත්තේය. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ආරාජිකත්ව කුමන්ත්‍රණයක් (නැක්සලයිට් කුමන්ත්‍රණයක්) කෙළේ යැයි චෝදනා ගොනු කරමින් විජය කුමාරණතුංග ඇතුළු පිරිසක් අත්තනෝමතික ලෙස හිරබාරයට ගන්නා ලද අතර එය දඩමීමා කරගෙන පාර්ලිමේන්තුවේ කාලය දීර්ඝ කරගැනීමට අර ඇද්දේය. අවසානයේ විජය ඇතුළු පිරිස චෝදනා රහිතව නිදොස් කොට නිදහස් කෙරුණි. 1982න් අවුරුදු 28කට පසුව දිගහැරෙන්නේ එකම ඒකාධිපති, ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ජවනිකාවදැයි යන්න ජනතාව ඇසීම සාධාරණ නොවේද??

ආණ්ඩුව ජනවාරි 27න් පසු වැඩ ඇල්ලුවේ මාධ්‍යයට ගහලාය. ලංකා-ඊ-නිවුස් ලේඛක ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ ගැන අදටත් කිසිඳු හෝඩුවාවක් නැත, ලංකා පුවත්පතේ කර්තෘ චන්දන සිරිමල්වත්ත තවමත් සිරගතව ඇත. ලංකා පුවත්පත සීල් තැබූ නමුත් අධිකරණ තීන්දුවක් මත එම තීරණය වෙනස් කෙරුණි. යුද හමුදාවේ ජ්‍යෙෂ්ඨ නිලධාරීන් රැසකට විශ්‍රාම යන ලෙස ආණ්ඩුවෙන් නියෝග නිකුත් කෙරිණි. විශේෂත්වය වන්නේ ඊට හේතුව ඔවුන් නිල ඇඳුම පැළැඳ දේශපාලනය කිරීම බව සඳහන් වීමයි, එතකොට රූපවාහිණියේ, ITN එකේ අලුයම සිට රෑ පහන් වන තුරු ආණ්ඩුවේ රෙදි ඇපිල්ලූ, ආණ්ඩුවට කඩේ ගිය හමුදා නිලධාරීන් කළේ දේශපාලනය නොවේද?? පුදුම සහගත කරුණ නම් මෙම නිලධරීන්ට උසස්වීම් පිරිනැමෙද්දී අනෙකුත් නිලධාරීන්ට හමුදා ඉතිහාසයේ වසර 18කට පසුව පළමු වරට හමුදාවෙන් විශ්‍රාම යන ලෙස රජයකින් නියෝග නිකුත් වීමයි.

එපමණක් නොව පොලිසියේ ස්ථාන මාරුවීම් රැසක් සිදු කර ඇති අතර රජයේ ආයතන රැසක, සේවකයින් රැසකට විශ්‍රාම යන්නට නියෝග දී ඇත. බොහෝ රජයේ ආයතන වල යූඇන්පී, ජේවීපී ක්‍රියාකාරීන්ට විවිධ අකටයුතුකම් සිදුවී තිබේ. මේ පොරොන්දු වූ සුබ අනාගතයද යන්න සැක සහිතය.

බුලත් කොළයට ඡන්දය දුන් ජනතාව ඡන්දය දුන්නේ මෙවැනි පාපයන්ට කරගහන්නට නොවන බව මගේ විශ්වාසයයි. අපි එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයන් වුවද 82 ජනාධිපතිවරණයෙන් ඉක්බිතිව ජේ.ආර්. ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධීව ක්‍රියාකළ ආකාරය හෙළා දකිමු. දැන් දැන් රට ඇදී යන්නේ ඒ මාවතට බව හැඟීම සාධාරණය, එදා ඇත්ත පත්තරයට සීල් තැබුවා සේ අද ලංකා පත්තරයට සීල් තැබුවේය, එදා නැක්සලයිට් චෝදනා යටතේ විජය කුමාරණතුංග සිරභාරයට ගත් පරිදි අද ජෙනරල් ෆොන්සේකා සිරගත කොට ඇත. තත්ත්වය යහපත් වනු ඇතැයි අප එක්සිත්ව ප්‍රාර්ථනා කරමු. අසාධාරණයට, අයුක්තියට වැඩි ආයුෂ නැත, කවුරුන් නැතත් ලෝක ධර්මයා විසින් මීට පිළිතුරු සපයනු ඇත. අවසාන වශයෙන් අහන්නට ඇත්තේ ඉඩි අමීන්ව දිගින් දිගටම පෙන්වා අර ඇද්දේ මේකටද යන්නයි?? ඉන්දියන් සාගරයේ මුතුඇටය සේ ප්‍රචලිත අපේ මාතෲභූමිය පැසිස්ට්වාදී පාලනයක් කරා පා තැබීම කණගාටුවට කරුණක් නොවන්නේද??

නන්දා මාලිනී ගයන සුනිල් ආරියරත්නයන්ගේ පබැඳුමක කොටසකින් අපි මේ ලිපිය හමාර කරමු

අළුත් ලොවක් ගැන සිතීම දඬුවම් දෙන වරද නන්
කුමට එරට අධිකරණය නීතිය සහ විනිසුරන්…..

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 නවම් –

අමරණීය ලලිත්…. මහපොළේ, වරායේ, ආර්ථිකයේ පෙරටුගාමියා

Click here to get Sinhala Unicode

අප රටේ නිදහසින් පසුව රටට ඉමහත් සේවයක් කළ එහෙත් රටේ අවාසනාවට රටේ රාජ්‍ය නායකත්වය අහිමි වූ සොඳුරු දේශපාලනඥයන් කිහිපයකි. ඉන් එක් අයකු වන ලලිත් ඇතුලත්මුදලි ශ්‍රීමතාණන්ගේ 73වන ජන්ම දිනය පසුගියදාට යෙදිණි. මේ ඔහු මෙරටට කළ අමිල සේවය ගැන සිහි කැඳවීමකි.

================================================================

1936 නොවැම්බර් මස 26දා රාජ්‍ය මන්ත්‍රණ සභාවේ මතුගම මන්ත්‍රීධුරය ඉසිලූ ඩී.ඩී. ඇතුලත්මුදලි මහතාට සහ එම මැතිණියට දාව කුඩා බිළින්දකු උපන්නේය. නමින් ලලිත් විලියම් ඇතුලත්මුදලි වූ හෙතෙම දිනෙක රටම ලෝකයේ බබලනු ඇතැයි යන විශ්වාසය එදා සිටම දෙමාපියන් තුල පැලපදියම් විය. කොළඹ රාජකීය විද්‍යාලයෙන් සිප්සතර හදාරමින් මලල ක්‍රීඩාවෙන් වාර්තා පිට වාර්තා තබමින් කාගෙත් ආදර ගෞරවය දිනාගත් කුඩා ලලිත් 1955දී මව්රට හැරදා එංගලන්තය බලා පිටත්විය. ඒ සුප්‍රසිද්ධ ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවියේ නීති විද්‍යාව හැදෑරීමටයි.

සුද්දන්ගේ රටේ සුපිරිතම විශ්වවිද්‍යාලයේ නම රන්දන්නට ශ්‍රී ලාංකිකයකු වූ ලලිත් සමත්කම් පෑයේය. 1956දී එම විශ්වවිද්‍යාලීය ශිෂ්‍ය සංගමයේ ලේකම්ධුරයටත්, 1957දී එහි භාණ්ඩාගාරිකධුරයටත්, පුස්තකාලයාධිපතිධුරයටත් පත්වූ ලලිත් 1958දී ඔක්ස්ෆර්ඩ් ශිෂ්‍ය සංගමයේ සභාපතිධුරයට පාත්‍ර ප්‍රථම ආසියාතිකයා මෙන්ම ශ්‍රී ලාංකිකයා ලෙසද ඉතිහාසගතවූයේ උපන් දේශයට අප්‍රමාණ ගෞරවයක් දායාද කරදෙමිනි. ඔක්ස්ෆර්ඩ් බෞද්ධ සංගමයේ ආරම්භක සභාපතිධුරය, ආසියානු සංගමයේ සභාපතිධුරය ආදී තනතුරුද උසුලමින් අනාගත දේශපාලන ගමනට ඔබින නායකත්වය මෙන්ම රාජතාන්ත්‍රිකභාවයද ලලිත් උගත්තේය. මන්ත්‍රීවරයකුගේ පුතකු ලෙස මෙලොව එලිය දුටුවද ඇතුලත්මුදලි පවුල අගහිඟකම්වලින් පෙළුණි. තම දේපල ඉඩකඩම යනාදිය වියදම් කරමින් ජනතා සේවයේ නියැලි ඩී.ඩී. ඇතුලත්මුදලි මහතාගේ අභවයෙන් අනතුරුව ඇතුලත්මුදලි පවුල විශාල මූල්‍ය අර්බුදයකට මුහුණ පෑ අතර ලලිත්ට ඔක්ස්ෆර්ඩ්හී තම අධ්‍යාපන කටයුතු හැරදා ලංකාවට ඒමට සිදුවන තත්වයක් පැන නැංගේය. නමුත් එවක එස්.ඩබ්.ආර්.ඩී. බණ්ඩාරනායක මහතා ප්‍රමුඛ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය විශේෂ පනතක් ගෙනෙමින් ලලිත්ගේ අධ්‍යාපනයට අදාල පිරිවැය භාරගත්තේ ජේ.ආර්. ප්‍රමුඛ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ දැඩි විරෝධය හමුවේය. එජාපයට දිවි හිමියෙන් වැඩ කළ ඩී.ඩී. ඇතුලත්මුදලිගේ පුතුට රාජ්‍ය ශිෂ්‍යත්වයක් ලබා දීමට දැඩි ලෙස අදිටන් කැරගත් අගමැති බණ්ඩාරනායක ඇතුළු ආණ්ඩුව තර්ක කළේ මතු යම් දිනෙක ලලිත් රටේ අගමැති වන්නට පවා පිළිවන් බවයි. තම රට තමා වෙනුවෙන් වැය කළ ශිෂ්‍යත්වයෙන් උපරිම පල නෙලාගනිමින් ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවියෙන් නීති විද්‍යාව පිළිබඳ B.A. සහ M.A. උපාධිත්, සිවිල් නීති විද්‍යාව සම්බන්ධිත BCL ගෞරව උපාධියත් ලබා ඇමරිකාවේ සුපිරිතම සරසවියක් වන හාවඩ් විශ්වවිද්‍යාලයට පියමැන්නේය. එහිදී පශ්චාත් උපාධිය විශිෂ්ඨ සම්මාන ඇතිව හමාර කරමින් කථිකාචාර්යවරයකු ලෙස ගමන් අරඹමින් සිංගප්පූරු විශ්වවිද්‍යාලය, ජෙරුසෙලම් හීබෲ විශ්වවිද්‍යාලය ස්කොට්ලන්තයේ එඩින්බර්ග් සරසවිය සහ භාරතයේ අලහබාද් සරසවිය ප්‍රබාමත් කළේය. 1964දී ලංකාවට පැමිණෙමින් නීති දිවිය ඇරඹි හෙතෙම 1967-1974 දක්වා නීති විද්‍යාලයේ කථිකාචාර්යවරයකු ලෙස සේවය කළේය.

දේශපාලනයට පිවිස එහි හිනිපෙත්ත කරාම යෑමට සමත්කම් පෑ වියතුන්, ප්‍රාඥයින් අප රටේ විරලය. නමුත් ඒ අතලොස්ස අතුරෙන් අංක එකට මතකයට නැගෙන්නේ අන් කවරකුවත් නොව ලලිත් ඇතුලත්මුදලි ශ්‍රීමතාණන්ය. 1946 පාම්කොට් මන්දිරයේදී එක්සත් ජාතික පක්ෂය බිහිකළ අවස්ථාවට දස හැවිරිදී වියේදී සහභාගී වූ ලලිත්ගේ පියා මියයනතුරුම අති ප්‍රබල එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයකු විය. තම පියාගේ මෙන්ම ලලිත්ගේද කිට්ටු හිතෛෂියකු වූ එස්.ඩබ්.ආර්.ඩී. බණ්ඩාරනායක ලලිත්ට ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයට එක්වන්නටැයි කළ ඉල්ලීම ප්‍රතිපත්තිමය හේතූන් මත තරුණ ලලිත් බැහැර කළේය. මේ අතර 1970දී අග්‍රාමාත්‍ය ඩඩ්ලි සේනානායක මහතා ලලිත්ට දේශපාලනයට එන්නට ආරාධනා කරමින් කළුතර දිස්ත්‍රික්කයේ බුලත්සිංහල ආසනය ලබා දීමට කැමැත්ත පල කළේය. මෙම ආරාධනාව ගැන පැහැදුණු ලලිත් බුලත්සිංහල පුරා අප්‍රකටව සංචාරය කරමින් දැනගත්තේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයට 1970දී බුලත්සින්ංහල නොදිනිය හැකි බවයි. පරාජයකින් සිය දේශපාලන ගමන ඇරඹීමට අකමැති වූ ලලිත් තම දේශපාලන රංගාවතරණය වසර කිහිපයකට කල් තැබීය. 1973දී එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අගලවත්ත ආසනයේ සංවිධායකවරයා ලෙස ඩඩ්ලි සේනානායකයන් විසින් තේරී පත් කෙරුණු ලලිත් ඒ සමගම එජාප කෘත්‍යාධිකාරී මණ්ඩලයේ හා ප්‍රතිපත්ති සැලසුම් කමිටුවේ සාමාජිකයකු විය. පසුකාලීනව පැවැති මැතිවරණ සිතියම සංශෝදනය කරමින් නව මැතිවරණ කොට්ඨාස හඳුන්වා දෙද්දී අලුතින් ඇතිවූ රත්මලාන මැතිවරණ කොට්ඨාසයේ එක්සත් ජාතික පක්ෂ ප්‍රධාන සංවිධායකයා බවට පත්වූ ලලිත් 1977 මහ මැතිවරණයේදී රත්මලාන අසුනේ සිය ප්‍රධාන ප්‍රතිවාදියා වූ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ  C.V.ගුණරත්න මහතා පරදවමින් පාර්ලිමේන්තු වරම් දිනාගන්නා ලදි.

නව එක්සත් ජාතික පක්ෂ රජයේ වෙළෙඳ  අමාත්‍යවරයා ලෙස දිවුරුම් දුන් ලලිත් රටේ එවක සිදුවූ වෙනස්කම් රැසකට මුල පිරීය. ජේ.ආර්. සහ රොනී ද මැල් සමඟ මෙරටට විවෘත ආර්ථිකය හඳුන්වා දීමේ පුරෝගාමියකු වූ ලලිත් විටෙක මාධ්‍යවේදියකු විවෘත ආර්ථිකය රටට හිතකර දැයි විමසූ විට ලලිත් කීයේ එය “විවෘත යන්නෙන් අදහස් වන්නේ නිදහස් යන්න නොවේ, විවෘත භාවයේදී දොරටුවක් ඇත්තේය. එය කවර ප්‍රමාණයකට විවර කරන්නේද යන්න විවෘත ආර්ථිකයකදී රජය තීරණය කරයි, නමුත් නිදහස් ආර්ථිකයක දොරටු නැත.” ඇතැමුන් ලාංකේය විවෘත ආර්ථිකයේ න්‍යායාචාර්යවරයා ලෙස හැඳින්වූ ලලිත් වරෙක් කීවේ “විවෘත ආර්ථිකය යනු ලෝකය දෙස යථාර්ථවාදීව බැලීම” බවයි. අදටත් ඇතැමුන් විවෘත ආර්ථිකයට දොස් කියති, විවෘත ආර්ථිකයෙන් රටට අසුබවාදී බලපෑමක් ඇතිවී නැතැයි කියන්නට තරම් අප අනුවණ නොවෙමු. නමුත් ඉන් රටේ සිදුවී ඇති වර්ධනය අහක දැමිය හැකිද. ලෝකයේ තොරතුරු තාක්ෂණය අතින් අප ඉදිරියෙන්ම සිටින්නේ මේ විවෘත ආර්ථිකය නිසාය. රටේ රැකියා ලක්ෂ ගණනක් ජනිත කරවන පෞද්ගලික අංශය සහ ව්‍යවසාය ප්‍රබල ලෙසම රටේ සංවර්ධනයට දායක වන්නේ විවෘත ආර්ථිකය නිසාය, අප ලෝකය සමඟ ඇති බැදීම් ශක්තිමත්ව ඇත්තේද එම විවෘත ආර්ථිකය නිසාමය. එදා අන්තවාදී සංවෘත, සමාජවාදී ආර්ථික ක්‍රමවල එල්ඹගෙන සිටි චීනය, ඉන්දියාව, වියට්නාමය, ලිබියාව වැනි රටවල් රැසක් අද විවෘත ආර්ථික ක්‍රමය වැලඳගෙන සංවර්ධනය කරා වේගී ගමනක නියැලෙමින් සිටින්නේ එදා ලලිත් කී වදන් සහතික කරමිනි. රටට නිදහස් වෙළෙඳ කලාප හඳුන්වාදීමේ යෝජනාව මුලින්ම ඉදිරිපත් කරනු ලැබුවේද ලලිත් ඇතුලත්මුදලි මහතා විසිනි, අද ඒ හරහා රටේ බිහිවී ඇති සෘජු සහ වක්‍ර රැකියා ප්‍රමාණයත් රටට උපයන විදේශ විනිමය ගැනත් අප අමුතුවෙන් සඳහන් කළ යුතු නොවේ. මීට අමතරව රටට අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් හඳුන්වාදිමට ප්‍රමුඛත්වය ගෙන කටයුතු කළ ලලිත් සමානුපාතික ඡන්ද ක්‍රමය හඳුන්වාදීමටද මූලිකත්වය ගෙන ක්‍රියා කළේය. අද සමානුපාතික ඡන්ද ක්‍රමය ගැන බොහෝ දෙන දොස් නැගුවත් එදා පැවැති ජනතා මතය විකෘති ලෙස පිලිබිඹු කෙරෙන කේවල ඡන්ද ක්‍රමයට වඩා මෙම ක්‍රමය බෙහෙවින් හිතකරයැයි මගේ හැඟීමයි.

වෙළෙඳ ඇමැති ලෙස එතෙක් පැවැති ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ප්‍රමුඛ සමගි පෙරමුණු රජය ඇති කර තිබූ පෝලිම් යුගය නිමා කරමින් සතොස හරහා රට පුරා පාරිභෝගික ජනතාවට සරිලන අයුරේ වෙළඳ ක්‍රමයක් හඳුන්වා දෙමින් ජනතාවට මහත් අස්වැසිල්ලක් බවට ලලිත් ඇතුලත්මුදලි පත්විය. 1978දී ලලිත් යටතට වෙළෙඳ අමාත්‍යධුරයට අමතරව නාවුක කටයුතු අමාත්‍යධූරයත් එක් කිරීමට ජේ.ආර්. ජනාධිපතිතුමා තීරණය කළේය. නව විෂය ලැබුණු පසු තමා කුමක් කරන්නේදැයි මාධ්‍යවේදීන් ඇසූ පැණයට ලලිත් පිළිතුරු බැන්දේ තමන් නොදත් මෙම විෂය මැනවින් අධ්‍යයනය කරන තුරු කිසිවක් කළ නොහැකි බවයි. ඉතා ගැඹුරුව න්‍යයාත්මකවත්, ප්‍රායෝගිකවත් නාවික ක්ෂේත්‍රය අධ්‍යයනය කිරීමෙන් ඉක්බිති ලලිත් වරාය සංවර්ධනයට තම මූලිකත්වය ලබාදෙන ලදි. ලලිත් නාවික ඇමැති වනවිට කොළඹ වරාය භාණ්ඩ හැසිරුවීම අතින් ලෝකයේ වරායන් අතුරින් 138වන ස්ථානයේ පසුවිය. රට ගොඩනැගීමට වරාය ගොඩනැගිය යුතු බව තේරුම් ගත් ලලිත් වරායේ සියළුම සේවකයන්ගේ සහය සහ උද්යෝගීමත් දායකත්වය යටතේ කොළඹ වරායට කන්ටේනර් යාත්‍රා මෙහෙයවීමට හැකිවන අන්දමේ ප්‍රතිසංස්කරණයක් සිදු කළේ විවිධ සමච්චල් කතා මැදය. බොහෝ දෙනෙක් කීවේ කන්ටේනර් හැසිරවීම සඳහා වරාය ප්‍රතිසංස්කරණයට යෙදවෙන මුදල නාස්තියක් බවයි. නමුත් වෙනත් බොහෝ රටවල්වලට පෙර කන්ටේනර් හැසිරවීමට සමත්වීම අප කොළඹ වරායට ලෝක නාවික ක්ෂේත්‍රයේ මහත් ශක්තියක් බවට පත්වන බව ලලිත්ගේ නිගමනය විය. එම නිගමනය 100% නිවැරදි බව ඉතිහාසය විසින් පෙන්වා දී ඇත. අද කොළඹ වරාය ලබන ආදායමින් 80%ක් ලැබෙන්නේ ප්‍රතිනැව්ගතකරණය (transshipment) හරහාය. මෙම ප්‍රතිනැව්ගතකරණය මෙරටට හඳුන්වාදීමේ ගෞරවය හිමිවන්නේ ලලිත් ඇතුලත්මුදලි මැතිඳුන්ටය. හේ ප්‍රතිනැව්ගතකරණය හඳුන්වනු ලැබුවේ “මල් වට්ටියකට අත ගසා පින් ලබාගන්නා ක්‍රමයක්” වශයෙනි. ප්‍රතිනැව්ගතකරණය යනු ගමනාන්ත දෙකක් අතර සන්ධිස්ථානයකදී එක් නැවකින් තවත් නැවකට භාණ්ඩ පටවා එමඟින් විශාල ආදායම් ඉපැයීමය, ලංකාව වන් කුඩා රටක අපනයනය සහ ආනයන ලෝක මට්ටමින් ගත් කළ ඉතා කුඩාය. එහෙයින් අප අපේ ආනයන, අපනයන පමණක් වරාය හරහා හැසිරවූවා නම් අපට වරායෙන් ලැබෙන ආදායම ඉතා පහළ අගයක් බව ලලිත් මනාව වටහා ගත්තේය. 1979දී ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරිය පිහිටවූ හෙතෙම වරාය සේවකයන්ට ලැබිය යුතු අයිතිවාසිකම් ලබාදෙමින් ඔවුන් වරායේ ප්‍රගමණයේ හවුල් කරුවන් කරගත්තේය. එදා මෙදා තුර අනන්ත අප්‍රමාණව වැඩවර්ජන කර ඇති වරාය සේවකයෝ ලලිත් ඇතුලත්මුදලි අමාත්‍යධුරය හෙබවූ කාලය පුරාවට එකඳු වර්ජනයකවත් නියැලුණේ නැත්තේ ලලිත් සහ සේවකයන් අතර වූ මනා අවබෝධය නිසාමය. මීට අමතරව නාවික ක්ෂේත්‍රයේ සුපැහැදිලි වෙනසකට නායකත්වය දුන් ලලිත් 1984දී නාවික කටයුතු ඇමැති තනතුරින් නික්මෙන විට කොළඹ වරාය ලෝකයේ කන්ටේනර් බහලුම් වරාය අතින් 22වන ස්ථානයේ පත්විය. වසර 6ක් ඇතුලත 138 සිට 22 දක්වා කොළඹ වරාය ගෙන ඒමට ප්‍රධාන සාධකය වූයේ ලලිත්ගේ අසමසම නායකත්වයයි. 1984දී ලොව කන්ටේනර් මෙහෙයවන වරායවල් 339ක් අතුරින් 22වන තැනට පත්වෙමින් රටට මහත් කීර්තියක් ගෙන දුන් කොළඹ වරාය අද ලෝකයේ 27වන ස්ථානයට පසුබා තිබේ. වෙසෙසින්ම 1994-2001 පොදු පෙරමුණු පාලන සමයේ කොළඹ වරාය මහත් පසුබෑමකට මුහුණ පෑයේ රජයේ නොහැකියාව නිසාමය. අද 27 වන ස්ථානයේවත් සිටින්නේ ආණ්ඩුවේ දස්කමකට වඩා පෞද්ගලික අංශය මෙහෙයවන SAGT හෙවත් දකුණු ආසියා පිවිසුම් පර්යන්තය (පෙර කල රැජිණ ජැටිය) නිසාය. මීට අමතරව අද මෙරට බෙහෙවින් ලාභ ලබන සමාගමක් වන කළම්බු ඩොක්යාඩ් සමාගම කළම්බු ඩ්‍රයිඩොක්ස් යන මැයෙන් නැව් නිෂ්පාදනය සහ අලුත්වැඩියාව සඳහා ස්ථාපනය කරන ලද්දේද ලලිත් ඇතුලත්මුදලිගේ නායකත්වය යටතේය. එම ආයතනය ඔස්සේ රටට ලැබී ඇති සහ ගලා එන විදේශ විනිමය ප්‍රමාණය මෙතෙකැයි කියා නිම කළැ නොහැක. තවද දශක තුනක් තිස්සේ නිමාවක් නොදිටි වරායේ ශ්‍රී සම්බුද්ධ චෛත්‍ය රාජයාණන්වහන්සේගේ කටයුතු නිමාවට පත්කරන ලද්දේද ලලිත් ඇතුලත්මුදලි මැතිඳුන්ගේ කාල පරිච්ඡේදයේදීමය.

ලලිත් වරෙක කීවේ “මා ළඟ මහා සංකල්ප නැහැ. ඇත්තේ පුංචි අදහස්. ඒ අදහස් මිනිසුන්ගේ අදහස් එක්ක එකතු වුනාම ඒ දෙක පෑහී අලුත් දෙයක් නිර්මාණය වෙනවා” කියාය. ලලිත් රටට ඉතිරි කර ගිය දායාද රාශිය අතර කාගේත් ආදරයට ගෞරවයට වැඩියෙන්ම පාත්‍ර දායාදය මහපොල යැයි කීම නිවැරදිය. වෙළඳ ඇමැතිවරයා විසින් සිය විෂය පථයට කිසිඳු සම්බන්ධයක් නැති අධ්‍යාපන ක්ෂේත්‍රයේ ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන්ට සහය දෙනු වස් ඇතිකරන ලද මහපොළ ලලිත් තුල රටේ අනාගත පරපුරත් අධ්‍යාපනයත් කෙරේ තිබුණු බලාපොරොත්තු සහ විශ්වාසය මනාව විදහා දක්වයි. ඇතැම් විට එදා එංගලන්තයේ අධ්‍යාපනය ලබන සමයේ තමන් විඳි ආර්ථික ගැටළු එතුමාව මහපොළ ඇරඹීමට මග පෙන්වුවා විය හැක. කිසිඳු පොරොන්දුවකින්, ඉල්ලීමකින් තොරව ලලිත් ඇරඹූ මහපොළේ එකම අභිප්‍රාය වූයේ රටේ අසරණ සිසුන්ට තම අධ්‍යාපනය සාක්ෂාත්කරගැනීමට මූල්‍යමය සහයෝගයක් ලබාදීමයි. දුප්පත්කම දුරලීමේ හොඳම අවිය අධ්‍යාපනය බව දැඩි ලෙස විශ්වාස කළ ලලිත් මහපොළ නම් වූ විචිත්‍රවත් සල්පිල් සහ සැණකෙළි මාලාවක් පවත්වා එමඟින් එකතුවන ආදායමින් සිසු පරපුරට ශිෂ්‍යතව ලබාදෙන ලදි. මීට අමතරව මහපොළ භාරකාර අර්මුදල මගින් පාසල් සහ විශ්වවිද්‍යාලද නවීකරණයට ආධාර පිරිනැමුනේ සිසුන්ගේ පහසුකම් ඔප් නැංවීමත් වැදගත් බව වටහාගත් නිසාමය. හිනිදුමින් 1980 ජනවාරි 2දා ඇරඹි පළමු මහපොළ අද දක්වා අඛණ්ඩව නගර ගම් දනව් සිසාරා පවත්වමින් මහපොළ භාරකාර අරමුදල තරකරමින් සිසුන්ට සවියක් බවට පත්ව ඇත. ජාති, ආගම්, පක්ෂ, පාට භේදයකින් තොරව සමස්ත ලාංකේය ශිෂ්‍ය ප්‍රජාවම මහපොළින් යැපෙති, ඉන් අතැමුන් තමන්ට මහපොළ ලබාදීමට ක්‍රියාකළ විරුවාගේ නමවත් නොහඳුනනවා ඇත. හැකි තරම් නිර්දේශපාලනීකරණය කර මහපොළ ගෙන යනු වස් මෙය පුණ්‍යායතනයක් ලෙස ලියාපදිංචි කළ ලලිත් එය පුද්ගලික භාරකාරත්ව අරමුදලක් ලෙස නීතිගත කළේ අනාගතයේ තම ව්‍යායාමය තවත් දේශපාලනඥයකු විසින් විනාශ කරනු නොදැකීමටය. එහෙත් අද වනවිට මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමා සිය පුතුගේ නොනිල දේශපාලන ව්‍යාපාරය වන තාරුණ්‍යයට හෙටක් මීට ඈඳමින් මහපොළ දේශපාලනීකරණයේ උපරිමයට ගෙන යන්නට වෑයම් දරයි. මහපොළ සිසුන්ට මෙන්ම වෙළඳුන්ටද මහත් ලාභයක් වූයේ කෙටි කලක් තුල එකම භූමියකදී සිය නිෂ්පාදන රාශියක් සාධාරණ මිලකට විකුණා ගැනීමේ අවස්ථාව ඔවුන්ට හිමි වීම හේතුවෙනි. එදා රු.2ක් ගෙවා මහපොළ භූමියට ඇතුළු වූ කෙනෙක් හිස් අතින් හෝ නොසතුටින් ගෙදර යන්නේ නැති තරම්ය. ලලිත් වරෙක කීවේ “අද පටන් ශිෂ්‍යත්වලාභීන් කල්පනා කළ යුත්තේ රටින් තමන්ට ගන්න පුළුවන් ප්‍රයෝජනය ගැන නොව, තමන්ගේ රටට දෙන්න පුළුවන් සේවය ගැනයි” කියාය. යම් හෙයකින් මහපොළ ලබන සිසුවකු මෙම බ්ලොග් සටහන කියවනවා නම් එම කියමන සිහියේ තබාගන්නා ලෙස ලාංකිකයකු මෙන්ම සරසවි සිසුවකු ලෙසද හුදක්ම ඉල්ලා සිටිමි. “1987දී බෝම්බයෙන් මළා නම්, මගේ ජීවිතය ඉවරයි. එහෙත් මහපොළ හැමදාමත් අප උපන් මහපොළවේ උරුමයක් ව පවතීවි” යැයි  ලලිත් 1987 පාර්ලිමේන්තු බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් දිවි ගලවා ගැනීමෙන් පසුව කීවේ කුණු කය දිරුවද නාමය නොදිරන බව පසක් කර දෙමිනි. ලක්ෂ ගණනක් තරුණ තරුණියන්ගේ නෙත් පෑදූ මහපොළ ලලිත් සැමදා විශ්වාස කළ “සම හැකියාවනට සම අවස්ථා” යන දර්ශනය මූර්තිමත් කරයි.

1983දී උතුරේ ත්‍රස්තවාදය ඔඩුදිවීමත් සමඟ 1984දී ජේ.ආර්. ලලිත්ව ජාතික ආරක්ෂක අමාත්‍ය සහ රාජ්‍ය ආරක්ෂක නියෝජ්‍ය අමාත්‍ය පදවියට පත් කරන ලද්දේ ඒ සඳහා සුදුසුම කෙනා ලලිත් වූ නිසාය. එතෙක් උත්සව අවස්ථා හැඩ ගන්වීමට පමණක් පැවැති රජයේ හමුදා තරකරගෙන උතුරේ ත්‍රස්තවාදයට මුහුණදීමේ අතිශය අභියෝගාත්මක වගකීම ලලිත්ගේ කරපිටට වැටුනි. තමන් වැඩ භාරගද්දී 11,000ක් රජයේ හමුදාවලට  සෙබළු සිටියත් ඉන් යුද පුහුණුව තිබුණේ 6000කට පමණි. මෙම සංඛ්‍යාව ඉක්මනින් 64,000 දක්වා ඉහල නැංවූ ලලිත් නවීන අවි ආයුධවලින් ආරක්ෂක අංශ සවිමත් කළේය. වෙසෙසින්ම නැගෙනහිර ත්‍රස්තවාදී ග්‍රහණයෙන් මුදවා උතුරට අවධානය යොමු කිරීමට අදිටන් ගත් ලලිත් 1986දී නැගෙන්හිර රාජ්‍ය බලය තහවුරු කළේය. ප්‍රේමදාසගේත්, රොනී ද මැල්ගේත් විරෝධය මැද ජාතික ආරක්ෂක අරමුදල පිහිටුවා යුද ක්‍රියාන්විතයට මහජන දායකත්වය ලබාගනිමින් ලක්ෂ 800ක් එකතු කර ගත් ලලිත් හමුදාවේ බිම් මට්ටමේ සෙබළුන් සමඟ මනා සම්බන්ධතාවක් ඇති කරගනිමින් යුද්ධයට නායකත්වය දුන්නේ හමුදාවට අවැසි සියළු ආම්පන්න මෙන්ම චිත්ත ධෛර්යයද හැකි පමණින් ලබා දෙමිනි. එහි අවසාන අදියර ලෙස 1987 මැයි මසදී ප්‍රභාකරන් ඇතුළු කොටි නායකයින් වඩමාරච්චියට කොටු කළ ලාංකේය වීර හමුදාවෝ මේජර් ජනරාල් ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුවගේ නායකත්වය සහ ලලිත්ගේ මග පෙන්වීම යටතේ කොටි නැති භංගස්ථාන කිරීමට දින කිහිපයක් තිබියදී ඉන්දියානු ගුවන් හමුදාව බලහත්කාරයෙන් ලංකා ගුවන් සීමාවට ඇතුළු වී යාපන අර්ධද්වීපයට පරිප්පු හෙලීය. පසුව හෙලිකොප්ටරයක් එවා ප්‍රභාකරන්ව නිරුපද්‍රිතව චෙන්නායි නුවරට ගෙන යන ලදි. එතෙක් කල් 100% යුද ක්‍රියාන්විතය ජයගැනීමේ විශ්වාසයෙන් සිටි රජයට ඉන්දියානු ආක්‍රමණයක භීතිය දැනෙන්නට විය, යුද පිටියේ ඉදිරියට යමින් සෙබළුන් දිරිමත් කළ ලලිත් ඇතුළු උදවිය මෙහෙයුම අවසාන කිරීමට හඬ නැගුවත් රට ඉන්දීය හමුදා විසින් ආක්‍රමණය කරතැයි බියෙන් ජේ.ආර්. පසු බැස්සේය. එකල ලෝක දේශපාලන ව්‍යුහය අනුව ඉන්දියාව හා කරට කර හැපෙන්නට හයියක් නොතිබුණු ලංකාණ්ඩුවට අකමැත්තෙන් වුවද වඩමාරච්චි මෙහෙයුම නැවැත්වීමට සිදු විය. එය එක් අතෙකින් එවක එක්සත් ජාතික පක්ෂ රජයේ රාජතාන්ත්‍රික දුර්වලතාවයන් නිසා සිදු වූවක් විය හැකිය. ලලිත් මේ ඉන්දීය ආක්‍රමණයට උරණ වූ අතර ඉන්දියාව සමඟ රජය වෙනුවෙන් සාකච්ඡා කළ ජේ.ආර්. රොනී සහ ගාමිණී කෙරේ අමනාප විය. ඉන්දියාවට ලාංකේය යුද්ධය වැඩි වර්ධනය වන්නට ඉඩ හැර ඉන් තම කලාපීය බලය තහවුරු කරගැනීමේ අවශ්‍යතාව මුදුන් පමුණුවා ගැනීමට මෙම කඩාකප්පල්කාරී ක්‍රියාදාමය කළ බව ඔහුගේ විශ්වාසය විය. පසුකාලීනව ජේ.ආර්, ගාමිණී සහ රොනී ඌරාගේ මාළු ඌරාගේ පිටේ තියා කපන්නාක් මෙන් ඉන්දීය සාම සාධක හමුදා මෙරටට ගෙන්වා ඔවුන් කොටිත් එක්කට සටනට යෙදවීය. මෙම ක්‍රියාවලීන් වලින් දුකට මෙන්ම කලකිරීමට පත්වූ ලලිත්ගේ ආරක්ෂක ඇමැති පදවිය ඒ වනවිට නමට පමණක් සීමාවී තිබුණි. සිංහල, ඉංග්‍රීසි, දෙමල, ජර්මන් සහ ප්‍රංශ යන භාෂා 5ම නිපුනයකු වූ ලලිත් ලෝකය පුරා ලංකාවේ නම රන්දන්නට සමත්කම් පෑයේය. විටින් විට රටට එරෙහිව යුද අපරාධ චෝදනා එල්ල වෙද්දී ජාත්‍යන්තරයේ ලක්දෙරණේ කීර්ති නාමය සුරැකීමට ලලිත් නොපසුබටව ඉදිරිපත්විය. ලලිත් ඉන්දු-ලංකා ගිවිසුමට එජාප රජයෙන් විරුද්ධ වූ කීප දෙනා අතර ප්‍රමුඛස්ථානයක් ගත්තේ එය රටේ ප්‍රගතියට තර්ජනයකැයි සිතමිනි. යුදයෙන් එල්.ටී.ටී.ඊ.ය කොටු කළ ලලිත්ගේ නොසැලෙන විශ්වාසය වූයේ පැවැති ත්‍රස්තවාදයටත්, බෙදුම්වාදයටත් ඇති එකම විසඳුම දේශපාලනික විසඳුමක් යන අදහසයි.

1987 අගෝස්තු 18දා පාර්ලිමේන්තුවේ පැවැති ආණ්ඩු පක්ෂ පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායම් රැස්වීමේදී ජනපති ජේ.ආර්. ඇතුළු මැති ඇමැතිවරු ඉලක්ක කරගනිමින් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ ක්‍රියාකාරීන් විසින් බෝම්බ ප්‍රහාරයක් එල්ල විය. මෙම ප්‍රහාරයෙන් බරපතල තුවාල ලැබූ ලලිත් ඇතුලත්මුදලි මහතා වාසනාවකට මෙන් දිවි ගලවා ගත්තේය.

ලලිත්, ශ්‍රීමනී සහ ශරලා

1988 උදා වීමත් සමඟ ජවිපෙ භීෂණය උග්‍ර විය. ජාතික ආරක්ෂක අමාත්‍යවරයා ලෙස මෙම තත්ත්වය ගොඩින් විසඳා ගැනීමට ලලිත් යත්න දැරීය. ජවිපෙ නායක රෝහණ විජේවීර සහ උපතිස්ස ගමනායක සමඟ ගිවිසුමකට ඇතුළු වී ප්‍රශ්නය විසඳ ගැනීමට ලලිත් ගත් ක්‍රියාමාර්ග සියල්ල ව්‍යර්ථ විය. ඒ සමඟම 1988 ජනාධිපතිවරණ සටන ඇරැඹිණ, ලලිත් රට පුරා යමින් අගමැති රණසිංහ ප්‍රේමදාසයන් ජනාධිපති කිරීමට මහත් පරිශ්‍රමයක් ගත්තේය. ඒ පරිශ්‍රමය තුල අනාගත ප්‍රේමදාස රජයක අග්‍රාමාත්‍යධුරය ගැන අදහසක් ගැබ්ව තිබුණු බව නොරහසකි. ඉන්දු-ලංකා ගිවිසුම හා රාජ්‍ය ආරක්ෂාව සම්බන්ධව ලලිත්ට සමාන මතයක් දැරූ ප්‍රේමදාස ජනපතිවරණ සටන මුලදී සිරිමාවෝ මැතිණියට වඩා පසු පස අඩියක සිටියද ලලිත්, ගාමිණී වැනි අද්විතීය නායකයන්ගේ සහය සමඟ ජනාධිපතිධුරයට තේරී පත්විය.  ඒත් සමගම පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරි අතර ලලිත් පළමුවරට සමානුපාතික ඡන්ද ක්‍රමය හරහා 1989දී කොළඹ දිස්ත්‍රික්කයෙන් තරඟ වැදුණි. එහිදී මනාප ඡන්ද 235,447ක් ලබමින් දිවයිනේ පළමු ස්ථානය ලබාගත්තේය. මැතිවරණය ආසන 125ක් සමඟ ජයගත් එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අගමැතිවරයා විය යුතුව තිබුණේ ලලිත් හෝ ගාමිණී යන දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙකි. නමුත් ප්‍රේමදාස මේ දෙදෙනා තමන්ට මතුයම් දිනෙක තර්ජනයක් වේ යැයි තුබූ බිය නිසාත්, සිරිසේන කුරේ, ඒ.ඩී. රණසිංහ වැනි හෙංචයියන්ගේ කේලාම් නිසාත් බෙහෙවින් විශ්වසනීය ඩී.බී.විජේතුංග මහතා අගමැතිධුරයට තෝරා පත් කරගන්නා ලදි. එවක ලලිත් සහ ගාමිණී අතර අගමැතිධුරයට තුබූ පොරයත් තරඟකාරීත්වයත් ප්‍රේමදාසට මෙම තීරණය ක්‍රියාත්මක කිරීමට අස්වැසිල්ලක් විය. එම මහ මැතිවරණයේ එජාපයෙන් වැඩිම මනාප ප්‍රතිශතය ලත් ගාමිණී සහ වැඩිම මනාප ලත් ලලිත් අතුරින් පාර්ලිමේන්තු ඡන්දයකින් අගමැති තෝරා ගත යුතුව තිබුණද ප්‍රේමදාස තමන්ගේ හිතූ මනාපෙට ඩී.බී. අගමැති කළේ මේ යුග පුරුෂයන් දෙදෙනාගේම කලකිරීමට පත් කරමිනි. රටට වැඩ ගත යුතුව තුබූ මිනිසුන් පැත්තකට තබා බල ලෝභය නිසා රට ආපස්සට ගැනීමේ පාපකර්මයට පොදුජන ජනපති ප්‍රේමදාස මුල පිරුවේ එලෙසය. ඒ අනුව 1989 එජාප රජයේ කෘෂිකර්ම, ආහාර හා සමූපකාර ඇමැතිධුරයට ලලිත් පත්කෙරුණේ ඔහුව රටේ පාලන කේන්ද්‍රයෙන් තරමක් ඈත් කිරීමේ අදිටනින් බව පැහැදිලිය. කෙසේ වෙතත් ජනසවිය කෘෂිකර්ම අමාත්‍යාංශය යටතේ තිබුණෙන් ලලිත්ට විශාල වගකීමක්ද පැවැරුණි. කෙසේ නමුත් කෙටි කලෙකින් ජනපති ප්‍රේමදාස කෙරේ ලලිත් තුල අමනාපයක් හටගත්තේ ඔහුගේ ඒකාධිපති ස්වරූපය නිසාත් ජේ.ආර්.ගෙන් දිස්වුණු බුද්ධිමත්කම ප්‍රේමදාසගෙන් දිස් නොවීමත් නිසාය.  කෙසේ නමුත් තම වගකීම නිවැරදිව ඉටු කරමින් ලලිත් කෘෂිකාර්මික විප්ලවයකට පිඹුරුපත් සැකසුවේ ස්වයංපෝෂණය සහ අපනයනය යන කරුණු දෙක පාදක කරගනිමිනි. “මහ බතට – යල කාසියට” යන මැයෙන් මහ කන්නට වී වගාවටත්, යල කන්නය ආර්ථික බෝග වගාවටත් යෙදවීමේ අදහස ඇතිව ලලිත් තම ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනය කළේය. එසේ කෘෂිකර්මය නගා සිටුවන ලලිත්ට රටේ සිදුවූ භීෂණය ගැන මහත් කලකිරීමක් තිබුණි, කැබිනට් අමාත්‍යවරයකු වුවද ඒ ගැන ක්‍රියා කිරීමට නොහැකි වීම ලලිත්ට කණස්සල්ලට හේතුවක් විය. 1990 මාර්තුවේදී සිදු වූ කැබිනට් සංශෝධනයට අනුව අධ්‍යාපන සහ උසස් අධ්‍යාපන අමාත්‍යධුරයට පත්කෙරිණ. දරුවන් රටේ වටිනාම සම්පතක් ලෙස සැලකූ ලලිත් අධ්‍යාපන ඇමැති ලෙස “සම කුසලතාවනට – සම අවස්ථා” යන උදෘතය යටතේ තම වගකීම් ක්‍රියාවට නැගීය. විශේෂයෙන්ම ගුරු ප්‍රශ්න සහ උසස්වීම් ක්‍රම විධිමත් කරමින් අධ්‍යාපනය ශක්තිමත් කිරීමට ලලිත් මූලිකව උනන්දු විය. පාසල් අධ්‍යාපන රටාව නවීකරණයටද මූලික වූ ලලිත් ගමේත් නගරයේත් පාසල් තුල තුබූ පරතරය දුරලීමට උත්සුක විය. තවද පාසල්වල සවස පන්ති ක්‍රමයක්ද ලලිත් හඳුන්වාදීමට මූලිකත්වය ගෙන ක්‍රියාකළේය. ප්‍රේමදාස කෙරේ තුබූ අකමැත්තත් තමන් මෙන්ම උගත් බුද්ධිමත් නායකයකු වූ ගාමිණී දිසානායකට සිදු වූ අසාධාරණයත්, ඒකාධිපතිපාලනයත් හේතුපාදක කරගනිමින් ලලිත්, ගාමිණී ඇතුළු එජාප මන්ත්‍රීන් 37ක් විසින් ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිතුමාට එරෙහිව දෝෂාභියෝගයක් ගෙන එනු ලැබීය. ඒ සමඟම ලලිත් සිය ඇමැති පදවියෙන් ඉල්ලා අස්විය.

විවිධ උපක්‍රම මගින් දෝෂාභියෝග උගුලෙන් ජයගත් ප්‍රේමදාස ලලිත් සහ ගාමිණී සමඟ වෛර බැඳගත් අතර ඔවුන් දෙපලත්, ජී.ඇම්. ප්‍රේමචන්ද්‍ර, ලක්ෂ්මන් සෙනෙවිරත්න, චන්ද්‍රා ගන්කන්ද, ප්‍රේමරත්න ගුණසේකර, සමරවීර වීරවන්නි, ආරියරත්න ජයතිලක සහ වින්සන්ට් පෙරේරා යන අට දෙනා එක්සත් ජාතික පක්ෂයෙන් නෙරපනු ලැබීය. එහෙත් එජාපය හැර යෑමට මොවුන් අකැමැති වෙමින් විරෝධය පෑහ. කෙසේ නමුත් 1991 සැප්තැම්බරයේ නුගේගොඩදී මෙම එජාපයෙන් නෙරපූ මන්ත්‍රීන් අට දෙනා එක්ව පැවැත්වූ ජනරැළියට ලක්ෂ හතරහමාරකට අධික වාර්තාගත ජනකායක් එක්කාසු වීමෙන් ඔවුන්ට තිබූ අපරිමිත ජනතා බලය ඔප්පු විය.  ලලිත්ගේ ජීවිතයේ දුක්බරම දිනය ඔහු එක්සත් ජාතික පක්ෂයෙන් නෙරපනු ලැබූ දිනය බව ඔහුගේ බිරිඳ ශ්‍රීමනී රංජිත් අමරකීර්ති පලිහපිටිය විසින් රචිත “නොනිමි මෙහෙවර” චරිතාපදානයට පවසා ඇත. එක්සත් ජාතික පක්ෂයෙන් ඉවත්ව ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයට එකතු වනවා වෙනුවට වෙනම විකල්ප දේශපාලන ප්‍රවාහයක් ලෙස ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී එක්සත් ජාතික පෙරමුණ ගාමිණී සමඟ ගොඩ නැගි අතර එය අද පක්ෂ මාරු කරන ප්‍රතිපත්තියක් නැති දේශපාලනඥයන්ට කදිම උදාහරණයකි. 1993දී ප්‍ර.එ.ජා.පෙ. නායකයා ලෙස තෝරා ගැනුණු ලලිත්ගේ තේමා පාඨය වූයේ වරෙක ගිරාඳුරුකෝට්ටේ සංචාරයකදී තරුණයකු විසින් ඇඳි බැනරයේ වූ “ඔබ ඇති තැන – නැත බිය සැක” යන වැකියයි. 1993 මැයි මාසයට නියමිත බස්නාහිර පළාත් සභා මැතිවරණයේ ප්‍රේමදාස ප්‍රමුඛ අලිත් එක්ක සටනට ලලිත් සූදානම් වූයේ ගාමිණී සහ ජී.ඇම්. එකතුව සාදාගත් “රාජලියා” ලාංඡනය හරහාය. වරෙක එක්සත් ජාතික පක්ෂයට තම පූර්ණ සහය දැක්වූ උගතුන් බුද්ධිමතුන් රැසක් ඒ වනවිට ලලිත්, ගාමිණී ඇතුළු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී එක්සත් ජාතික පෙරමුණ වටා එකතුව සිටියහ. රට ලෝකය ගැන මහත්වූ දැනුමකින් හෙබි ලලිත්ට රට සංවර්ධනයට හැම අතෙකින්ම දර්ශනයක් පැවැතිණි. රටේ ප්‍රවාහනය සහ මහාමාර්ග නිසි ලෙස ගොඩ නැගීම හරහා රටේ අර්ථික සහ සංවර්ධන ප්‍රශ්න රැසක් නිම කළ හැකැයි ඔහු විශ්වාස කළේය. ඒ අනුව පළාත් සභා මතිවරණයට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී එක්සත් ජාතික පෙරමුණ බොහෝ විස්තරාත්මක ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනයක් සමඟ ඉදිරිපත් විය. එහිදී ලලිත් සඳහන් කර තිබුනේ “රජය අලියා සලකුණ ඔවුන්ගේ ප්‍රාණ ඇපකරුවකු බවට පත් කරගෙන ඇතත් එම සංකේතයේ සම්ප්‍රදායයන් ඔවුන් වෙත නොමැත. ඔවුන් එම උතුම් ගුණය කෙළෙසා ඇත” යන්නයි.

ප්‍රඑජාපෙ නායක මෙන්ම බස්නාහිර පළාත් මහ ඇමැතිධුර අපේක්ෂක ලෙස 1993 අප්‍රේල් 23දා කිරුළපනදී ජනරැළියක් අමතමින් සිටියදී රාත්‍රී 9ට මත්තෙන් නාඳුනන පිස්තෝලකරුවකුගේ වෙඩි පහර දෙකක් ලලිත්ගේ සිරුරට ඇතුළු විය. “මට වෙඩි වැදුනා” යයි කෑ මොර දෙමින් බිමට වැටි ලලිත් කොළඹ ජාතික රෝහලට ගෙන යෑමෙන් පසුව රාත්‍රී 11.05ට පමණ තම බිරිඳ ශ්‍රීමනීගෙන්, දියණිය ශරලාගෙන් මෙන්ම ඔහු මහත්සේ ආදරය කළ ඔහුටද පෙරළා ආදරය කළ ලක් දෙරණෙන් සහ ලාංකේය ජනතාවගෙන් සදහටම සමුගත්තේය.

රටක් වටින නායකයකු එලෙස අපට සමු දෙන ලදි. ඔහුව ඝාතනය කළේ ප්‍රේමදාස යැයි ඇතැමුන් කියති නමුත් එම ඝාතනය කරන ලද්දේ කුරිරු කොටි ත්‍රස්තවාදීන් යැයි මට හැඟේ. ලලිත් එදා නොමළේ නම් අද ශ්‍රී ලංකාව සුරපුරයක් වන්නට තිබුණි, චන්ද්‍රිකා ජනාධිපති තබා බස්නාහිර මහ ඇමැතිවත් නොවන්නට තිබුණි. එහෙත් අපේ යම්කිසි කරුමකයට මගේ තක්සේරුව අනුව රටේ නිදහසින් පසු බිහිවූ රටේ කිසිඳු රාජ්‍ය නායකයකු ඉටු නොකළ ආකාරයේ මෙහෙයක් මෙරටට ඉටු කළ ලලිත්, ගාමිණී යන යුගපුරුෂයන් දෙදෙනාම රටට අවැසිම විටෙක කොටි ත්‍රස්තයන් විසින් ඝාතනය කරන ලද්දේ ඔවුන්ට කිසිදා රාජ්‍ය නායකත්වය නොලැබීමට වග බලා ගනිමිනි. අද රුදුරු කොටි ත්‍රස්තවාදය නිමවීමට අප සතුටු විය යුතු වුවත් අප සංවර්ධනයට හුඟාක් ඈතින් සිටීම ලලිත් ඇතුලත්මුදලි වැන්නන්ගේ අඩුව මොනවට පැහැදිලි කරයි.

ඔහුගේ සොහොනේ ඔහු මිය යෑමට කලකට පෙර කරන ලද ඉල්ලීමක් අනුව ලියැවී ඇත්තේ මෙසේය

මෙහි නිදන මිනිසා මිනිසුනට අසීමිත ලෙස ආදරය කළේය.
මිනිස්සු ඔහුට බෙහෙවින් ආදරය කළහ.

ජීවතුන් අතර නැතත් රටට අපරිමිත සේවයක් කළ ලලිත් විලියම් ඇතුලත්මුදලි මැතිඳුන්ට සදාහරිත අපි, සුබ 73වන උපන්දිනක් පතන්නේ, ඔබ වැනි විරුවකු ඉක්මනින් රටට පහළ වේවා යන පරම පිවිතුරු හැඟීමෙනි.

ඔබට නිවන් සුව….!!!

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2009 ඉල් –

H Niles Perera©, November 2009

පහළොස්වසරකට පෙර තොටළඟ අඳුරු නිමේෂයක නික්මුණ සොඳුරු මිනිස්සු

Click here to get Sinhala Unicode.

එදා ගාමිණී දිසානායක ශ්‍රීමතාණන් ඇතුළු ප්‍රමුඛ පෙළේ එජාප නායකයන් රැසකගේ ජීවිත බිලිගත් තොටළඟ බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් එක් උගත් බුද්ධිමත් දේශපාලනඥයකු දිවි ගලවා ගත්තේය. ආර්ථික විද්‍යාඥයකු වන ඔහු කලක් ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ උප කුලපතිවරයා ලෙස කටයුතු කළේය. 1994 සිට 2004 දක්වා කොළඹ දිස්ත්‍රික්කයේ කඩුවෙල අසුනින් පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කළ හෙතෙම පසුගිය එජාප රජයේ අධ්‍යාපන, සංස්කෘතික හා මානව සම්පත් සංවර්ධන ඇමැතිතුමාය, වත්මන කොලොන්නාව ආසනයේ එජාප ප්‍රධාන සංවිධායකධුරය හොබවන ඔහු ආචාර්ය කරුණාසේන කොඩිතුවක්කු මැතිතුමාය. මේ 2009 ඔක්තෝබර් 23 වන සිකුරාදා ලංකාදීප පුවත්පතට එම බිහිසුණු රාත්‍රියේ ස්වකේය අත්දැකීම ගැන ආචාර්ය කරුණාසේන කොඩිතුවක්කු මැතිතුමා ලියූ ලිපියයි.

================================================================================================

1994 ඔක්තෝබර් 23 දින මධ්‍යම රාත්‍රිය ඉක්මවෙමින් තිබියදී උතුරු කොළඹ හා කොළොන්නාව ආසන වෙන්කරන නාගලගම් වීදියේ කෙළවරදී එනම් තොටළඟදී එවකට පැවතෙමින් තිබූ ජනාධිපති මැතිවරණය සඳහා එජාප අපේක්ෂකයා ලෙස ඉදිරිපත්ව සිටි ගාමිණී දිසානායක මහතා ඇතුලු එජාප ප්‍රබල නයකයන් පිරිසක් එල්ටීටීඊ නායකයා වූ ප්‍රභාකරන්ගේ අණ පරිදි කෘර ලෙසත්, තිරශ්චීන ලෙසත් ඝාතනය වී අදට වසර පහළොවක් සම්පූර්ණ වෙයි.

එසේ ඝාතනයට ලක්වූ ජාතික දේශපාලනයේ ප්‍රබල චරිතයක් වූ ගාමිණී දිසානායක, වීරසිංහ මල්ලිමාරච්චි, ජී.එම්.ප්‍රේමචන්ද්‍ර, ගාමිණී විජේසේකර, ඔසී අභයගුණසේකර, ක්‍රිස්ටි පෙරේරා, ඔහුගේ දියණිය ශ්‍රියානි ගුණසේකර සහ නාගරික මන්ත්‍රීවරුන් වන ගුණපාල සිල්වා, ශ්‍රී ලාල් පෙරේරා, විමලරත්න ප්‍රනාන්දු ඇතුලු 60ට අධික වූ එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයන් පිරිස ආදරයෙන් සමරන මෙම අවස්ථාවේදී තිබෙන එක් සැනසිල්ලක් වන්නේ මෙයට මාස 5කට පෙර එම මෘග ඝාතකයාද ඝාතනයට ලක් වී තිබීමයි. යම් කිසිවෙක් ඝාතනයට ලක්වීම සතුටට කාරණයක් නොවූවද ප්‍රභාකරන්ගේ අණින් ඝාතනයට ලක් වූ මෙන්ම අසරණයන් බවට පත් වූ දස දහස් ගණන් වූ සිංහල, ද්‍රවිඩ, මුස්ලිම් ජාතිකයන්ගේ අවාසනාවන්ත ඉරණම ගැන කල්පනාකරන විට ප්‍රභාකරන් ඝාතනයට ලක්වීම මුලුමහත් රටටත් ජනතාවටත් මහත් ආශිර්වාදයක් ගෙනදුන් ප්‍රවෘත්තියක් විය. ප්‍රභාකරන්ගේ අණින් ඝාතනය වූ රණසිංහ ප්‍රේමදාස ලංකාවේ දුප්පතුන් ලක්ෂ ගණනකට හිසට සෙවණක් මෙන්ම සිතට සැනසුමක් ලබාදුන් ප්‍රබල ජනනායකයෙකි. ඔහුට දෙවරක් ශ්‍රී ලංකාවේ ජනාධිපති ධුරය දරන්නට ඉඩ ලැබුනා නම් මෙරට නැතිබැරි අයගේ නිවාස ප්‍රශ්නයටත්, දිළිඳුකම පිටුදැකීමේ ප්‍රශ්නයටත් මේ වනවිට විසඳුමක් ලැබී අවසන් වන්නට ඉඩ තිබිණි.

ප්‍රභාකරන්ගේ අණින් ඝාතනයට ලක්වූ රජීව් ගාන්ධි මහා භාරතයට පමණක් නොව දකුණු ආසියාවටම නායකත්වයක් දෙන්න සිටි උගත්, බුද්ධිමත්, ප්‍රබල නායකයෙකි. තොටළඟ මහා ඝාතනයට පෙර ප්‍රභාකරන්ගේ අණින් ඝාතනය වූ ලලිත් ඇතුලත්මුදලි, රංජන් විජේරත්න වැනි නායකයන්ගේ අභාවය රටටත් එක්සත් ජාතික පක්ෂයටත් අදටත් පිරිමසන්නට නොහැකි වූ පාඩුවකි. එයට අමතරව දෝරේඅප්පා, අමිර්තලිංගම්, ධර්මලිංගම්, නීලන් තිරුචෙල්වම් වැනි ද්‍රවිඩ නායකයින්ගේ ඝාතනයන් ද අහිංසක ද්‍රවිඩ ජනතාව තව තවත් අසරණ කරනු ලැබීය.

මෙම ලිපියේ මූලික අරමුණ වන්නේ 1994 ඔක්තෝබර් 23 වන දින එල්ටීටීඊ ත්‍රස්ත ප්‍රහාරයෙන් අපට සදහටම අහිමිවුන ගාමිණී දිසානායක, වීරසිංහ මල්ලිමාරච්චි, ජී.එම්.ප්‍රේමචන්ද්‍ර, ගාමිණී විජේසේකර, ඔසී අභයගුණසේකර, ක්‍රිස්ටි පෙරේරා වැනි කෘතහස්ත දේශපාලනඥයන් ඇතුලු පිරිස සිහිපත් කරලීමයි. එම අවාසනාවන්ත වේදිකාවේ ඉදිරිපෙළ සිටි අයගෙන් දිවි ගැලවුනේ මා සහ තවත් තිදෙනෙක් පමණි. ඉන් එක් අයෙක් වන්නේ මීට ටික කලකට පෙර අප අතරින් වෙන් වූ ජී.ඇල්මන් පීරිස් මහතායි. අනෙක් කෙනාවන්නේ මේ වනවිට එජාපය හැරගොස් සිටින දොස්තර රාජිත සේනාරත්නයි. අනෙක් කෙනා භික්ෂූන් වහන්සේ නමකි. රාජිතත්, ඇල්මනුත් වේදිකාවේ දකුණු කෙළවරේ සිටි අතර මා සිටියේ අභාවයට පත් වීරසිංහ මල්ලිමාරච්චි සහ දොස්තර ගාමිණී විජේසේකර අතරයි. වෙනත් විදියකින් කියනවා නම් මාගේ වම් පැත්තේ අසුන්ගෙන සිටි වීරසිංහ මල්ලිමාරච්චිත්, දකුණු පස අසුන්ගෙන සිටි ගාමිණී විජේසේකරත්, මාගේ අසුනට පිටුපසින් අසුන්ගෙන සිටි නාගරික මන්ත්‍රී ශ්‍රී ලාල් පෙරේරාත් ඝාතනයට ලක්වෙද්දී මාගේ ජීවිතය ගැලවුණේ සැබැවින්ම ප්‍රාතිහාර්යයකිනි. සමහරවිට සිදුවූ දේ නිවැරදිව වාර්තාකරන්නට මාගේ දිවි ගැලවුණා වෙන්නට පුලුවන. එහෙමත් නැත්නම් ඇදහිය නොහැකි වාසනාවාකටයි.

මාගේ අසුනට වම්පස අසුනේ සිටි වීරසිංහ මල්ලිමාරච්චිත්, ඔහුගේ අසුනට වම්පස අසුනේ වාඩි වී සිටි ගාමිණී දිසානායකත්, ගාමිණීට වම්පස අසුනේ සිටි ක්‍රිස්ටි පෙරේරාටත් (එවකට උතුරු කොළඹ එජාප ප්‍රධාන සංවිධායක ඔහුයි), ක්‍රිස්ටිට වම්පසින් අසුන්ගෙන සිටි ඔසී අභයගුණසේකරත්, ඔසීට වම්පසින් සිටි මාවතගම ප්‍රේමචන්ද්‍රත්, ප්‍රේමචන්ද්‍රට වම්පසින් අසුන්ගෙන සිටි නාගරික මන්ත්‍රී ගුණපාල සිල්වාත් ප්‍රභාකරන්ගේ ගොදුරු බවට පත්විය. දෙවන පේළියේ ක්‍රිස්ටිගේ දියණිය ශ්‍රියානිත්, ශ්‍රී ලාල් පෙරේරාත් මා මෙන්ම ජීවිතය වාසනාවකට බේරාගත් සාහුල් හමීඩ් පළාත් සභා මන්ත්‍රීතුමාත් අසුන්ගෙන සිටියහ. මෙම මාරක බෝම්බය ක්‍රියාත්මක වනවිට වේදිකාවේ සිටි සියලු දෙනා තම තමන්ගේ අසුන්වලින් නැගිට “හෙළජාතික අභිමානේ” ගීයට ගායනයෙන් සහභාගීවෙමින් අත්පොලසන් දෙමින් සිටියහ. ප්‍රභාකරන්ගේ කෘර ඝාතකයා ක්‍රියාත්මක වූයේ ඒ නිමේෂයේදීය.

මෙයට පෙරත් කලින් සඳහන් කළ අන්දමට ප්‍රභාකරන්ගේ අණින් ශ්‍රී ලංකාවේ දේශපාලනඥයන් රැසක් මෙන්ම දුම්රියෙන්, බස්රියෙන්, පාගමනින් ගමන් කරමින් සිටි අහිංසක දහස් ගණනක් වූ ශ්‍රී ලාංකිකයන් ඝාතනයට ලක්ව සිටියහ. එහෙත් අතිශය ප්‍රබල දේශපාලන නායකයන් කණ්ඩායමක්ම එකවර ඝාතනය කරන්නට ප්‍රභාකරන්ට පුළුවන් වූයේ තොටළඟදීය. එම කෲර ඝාතනයන්ට ඔහුත්, ඔහුගේ පවුලේ සාමාජිකයනුත්, ඔහුගේ කිට්ටුම සගයනුත් මේ වනවිට වන්දි ගෙවා ඇතත් තොටළඟදී ඝාතනයට ලක්වූ නායකයන් මෙන්ම ඊට පෙරත් පසුවත් රටට අහිමිවූ අනෙකුත් නායකයන් , භික්ෂූන් වහන්සේලා, වෘත්තීයවේදීන්, ආරක්ෂක අංශ සාමාජිකයන්, ගොවියන්, ව්‍යාපාරිකයන්, රජයේ සේවකයින්, තරුණයන් හා දරුවන්ගේ අභාවයෙන් රටට සිදුවූ පාඩුව කිසිදිනෙක පිරිමැසිය නොහැකිවනු ඇත. පක්ෂයක් ලෙස එක්සත් ජාතික පක්ෂයට අහිමි වූ නායකයන්ගේ සංඛ්‍යාව දෙස බලනවිට එජාපයට සිදුවූ පාඩුව සියල්ලටම වඩා වැඩිය. එවන් පසුබිමක් තුළ එජාපයට කොටි ලේබලයක් ඇල්ලීමට ප්‍රයත්න දරන්නන් සිදුකරන්නේ ජාතික අප්‍රාධයක් මෙන්ම සැබෑ සමකාලීන ඉතිහාසය විකෘතිකිරීමක් නොවන්නේද?

ජාතියේ දේශපාලන ගමන්මග සැබවින්ම වෙනතකට හැරවූ සංධිස්ථානයක් වූ තොටළඟ වේදිකාවට මා ගොඩවූයේ ඒ තීරණාත්මක දිනයේ රාත්‍රී 9ට පමණයි. වේදිකාවට මා ගොඩවන විට වේදිකාවේ සිටි වීරසිංහ මල්ලිමාරච්චි ඔහුගේ දකුණු පසින් වූ අසුනේ අසුන්ගන්නා ලෙස මට ඇරයුම් කරනු ලැබීය. රාත්‍රී 9.15ට පමණ ගාමිණී දිසානායක මහතා ඔල්වරසන් හඬ මැද ප්‍රේමචන්ද්‍ර මහතා සමඟ වේදිකාවට ගොඩවී වීරසිංහ මල්ලිමාරච්චි මහතාගේ හා ක්‍රිස්ටි පෙරේරා මහතාගේ අසුන් අතර වෙන්කර තිබූ මූලාසනයේ අසුන්ගත්හ. ගාමිණී විජේසේකර මහතා සභාව අමතමින් සිටි අතර එයට පසු පිළිවෙලින් ඔසී අභයගුණසේකර, ගාමිණී සමඟම වේදිකාවට පැමිණි මාවතගම ප්‍රේමචන්ද්‍ර හා ක්‍රිස්ටි පෙරේරා සභාව ඇමතීය.

ක්‍රිස්ටි පෙරේරා තම කථාවේදී අවධාරණයෙන් සඳහන් කළ දෙයක් වන්නේ උතුරු කොළඹ ආසනයේ කෙළවරක වූ තොටළඟ රැස්වීමක් සංවිධානය කරන්නට තමන්ට කිසිසේත් අවශ්‍ය නොවූ බවත්, රැස්වීම පැවැත්වීම සඳහා තමාගේ ප්‍රථම තේරීම වූයේ කොටහේන මංසන්ධිය බවත්, එම ස්ථානය සඳහා පොලීසිය අවසර නොදුන් බවයි. එයට පසු තමන්ගේ දෙවන තේරීම වූයේ සෙයින්ස්ථාන් සිනමාශාලාව අසල භූමිභාගය බවත්, එම ස්ථානය සඳහා ද පොලීසිය අවසර නොදුන් බවයි. එහෙයින් අවසානයේදී උතුරු කොළඹ ආසනයේ කෙළවරක-මුල්ලක මෙම රැස්වීම පවත්වන්නට තමන්ට සිදුවූ බවයි. මෙසේ අනාරක්ෂිත කෙළවරකට රැස්වීම තල්ලුකිරලීම අහම්බයෙන් සිදුවූ සිදුවීමක්ද, එසේ නැත්නම් හිතාමතා සැලසුම් සහගතව සිදුවූවක් ද යන්න අදටත් අපට ප්‍රෙහෙලිකාවකි. කෙසේ හෝ පැය තුනක් පමණ වේදිකාවේ ඉදිරිපෙල අසුනක සිටි කෙනෙක් වශයෙන් යුනිෆෝම් ඇඳගත් ප්‍රමාණවත් පොලිස් නිලධාරීන් පිරිසක් රැස්වීම් භූමියේ නොසිටි බවත්, රැස්වීම් භූමියට ඇතුළත් වන කිසිඳු කෙනෙක් ආරක්ෂක විමසිල්ලකට ලක්නොකළ බවත් සඳහන් කරනු කැමැත්තෙමි. මාවතගම ප්‍රේමචන්ද්‍ර තම කථාවේදී සඳහන් කළ විශේෂ කාරණයක් වූයේ මෙම රැස්වීම ඇමතීම සඳහා පැමිණීමට තමාගේ කිසිඳු අපේක්ෂාවක් නොතිබූ බවත්, එයට ස්වල්ප වේලාවකට පෙර බිංගිරිය රැස්වීම අවසානයේදී ගාමිණී දිසානායක මහතා කළ ඉල්ලීම පිටුදැකිය නොහැකි හෙයින් ඔහුත් සමඟ හෙලිකොප්ටර් යානයෙන් මෙම රැස්වීමට සහභාගීවීම සඳහා පැමිණි බවයි. දේශපාලනයේ ඉතා කුලුපගව සිටි සදාකාලික මිතුරන් දෙදෙනෙක් අවසන් ගමනක් එක්ව යන්නට එසේ බිංගිරියේ සිට තොටළඟට දෛවය විසින් කැඳවාගෙන එනු ලැබීය.

එම රැස්වීම අමතන ලෙස ක්‍රිස්ටි පෙරේරාත්, ගාමිණී දිසානයකත් මට දිගින් දිගටම ඇරයුම් කලත් මාගේ ස්ථාවරය වූයේ ඒ වනවිටත් රෑබෝවී තිබූ රැස්වීම ප්‍රධාන කථිකයා වූ ගාමිණී දිසානායකත්, ඒ වනවිට කොළඹ පමණක් නොව ලංකාවේම එජාප දේශපාලන වේදිකාවේ අතිශය ජනප්‍රිය කථිකයන් වූ ප්‍රේමචන්ද්‍රගේ හා ඔසීගේ කතා ඉක්මනින් පවත්වා අවසන් කළයුතු බවයි. අවසානයේදී රාත්‍රී 11.45ට පමණ තම කථාව ආරම්භ කළ ගාමිණී දිසානායක මහතා මධ්‍යම රාත්‍රිය ඉක්ම යනතෙක්ම කතා කළහ. ජනාධිපතිවරණයේ විජයග්‍රහණය තමන් සතු බවට දැඩි ආත්මවිශ්වාසයක් ඇතුව ඔහු ජනතාව අමතනු ලැබීය.

ඔක්තෝබර් 23 වන දින වනවිට නොවැම්බර් මස 9 වන දිනදී පැවැත්වීමට නියමිතව තිබූ ජනාධිපති මැතිවරණ සටන දිනෙන් දින උණුසුම් වෙමින් පැවති අතර මැතිවරණ ව්‍යාපාරයේ දෙවන – තෙවන සතිවන විට ගාමිණී දිසානායක මහතාට ජනාධිපති මැතිවරණය ජයග්‍රහණය කරන්නට පුලුවන් බවට විශ්වාසයක් පාක්ෂිකයන් තුළ ඇතිවිය. එයට හේතුව වූයේ 1994 අගෝස්තු 16 පැවති පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී පොදුජන එක්සත් පෙරමුණ සමස්ත ඡන්ද 3,887,823ක් ලබා ගනිමින් එක්සත් ජාතික පක්ෂය ලබාගත් සමස්ත ඡන්ද ප්‍රමාණය වූ 3,498,370ට වඩා වැඩි ඡන්ද 389,453 කින් ඉදිරියෙන් හා නුවර එළිය ස්වාධීන ද්‍රවිඩ කණ්ඩායම් ඒකාබද්ධව ගත් ඡන්ද 313,716ක් වීමයි. එයට පෙර පැවති ජනාධිපතිවරණ දෙකේදීම (1982 සහ 1988) ද්‍රවිඩ හා මුස්ලිම් ඡන්දවලින් අති බහුතරය ලැබුණේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයටයි. 1994 පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී එල්ටීටීඊ ත්‍රස්තාවාදීන් උතුරු පළාතේ ඡන්ද කඩාකප්පල් කළ අතර ඒ අනුව උතුරු පළාතේ ඡන්ද මධ්‍යස්ථාන 465ක ඡන්දය අවලංගු කිරීමට හෙවත් ශුන්‍ය කිරීමට මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයාට සිදුවිය. පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී යාපනය දිස්ත්‍රික්කයේ ඡන්දය ප්‍රකාශ කර තිබුනේ සියයට 2.32 පමණි. පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී එජාපයට ලැබුණු ඡන්ද ප්‍රමාණයත් ද්‍රවිඩ හා මුස්ලිම් පක්ෂවලට ලැබුණ ඡන්ද ප්‍රමාණයත් ඒකාබද්ධව ගණන් බැලූවිට පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයකදී එක්සත් ජාතික පක්ෂයට වඩා පොදුජන එක්සත් පෙරමුණ ඉදිරියෙන් සිටියේ වැඩි ඡන්ද හැත්තැපන්දහසකින් පමණි. ගාමිණී දිසානායකගේ පෞරුෂත්වය, අත්දැකීම් සහිත පරිණතභාවය සහ කඩිනම් මහවැලි ව්‍යාපාරය සාර්ථකව ක්‍රියාත්මක කිරලීම තුළින් ලබාගත් ධනාත්මක ප්‍රතිරූපය එම පොදුජන එක්සත් පෙරමුණේ සුලු වැඩි ඡන්ද ප්‍රමාණය අභිබවා ගොස් ගාමිණී දිසානායක ජයග්‍රහණය කරනු ඇති බවට දැඩි විශ්වාසයක් රට තුළ වර්ධනය වෙමින් තිබිණි.

ගාමිණී දිසානායක ජයග්‍රහණය කරනු ඇතිය යන ආරංචිය ගාමිණීව ඝාතනය කරලීම සඳහා අවශ්‍ය තීරණය කරා ප්‍රභාකරන් තල්ලු කරනු ලැබීය. ගාමිණී දිසානායක ඉන්දු-ලංකා ගිවිසුම ක්‍රියාත්මක කරලීමට දුන් සජීවී සහයෝගයත්, ඒ වනවිට ඉන්දීයානු දේශපාලන බලවතුන් සමඟ ඔහු ඇතිකරගෙන තිබූ මිත්‍රශීලී සහයෝගීතාවයත් මත තමන්ගේ ඊළාම් සිහිනය ගාමිණී දිසානායක ජයග්‍රහණය සමග සැබෑ නොවන බව නිගමනය කළ ප්‍රභාකරන් ගාමිණී දිසානායක ජනාධිපතිවරයාවීම වලකාලීම සඳහා ඇති හොඳම විකල්පය ගාමිණීව ඝාතනය කිරීම වන හෙයින් ඒ සඳහා අවශ්‍ය පියවර ගනු ලැබීය. රටටත් එක්සත් ජාතික පක්ෂයටත් පිරිමැසිය නොහැකි පාඩුවක් අත්කරදෙමින් ගාමිණීත් තවත් ප්‍රබල එජාප නායකයන් පිරිසකුත්, රැස්වීමට පැමිණි අහිංසක එජාප පාක්ෂිකයන් 50කට වැඩි පිරිසකුත් ඒ අනුව සදහටම අපට අහිමි විය.

බෝම්බය පිපිරී ගිය ඒ තීරණාත්මක මොහොත දැනුත් මට මැවී පෙනේ. රැස්වීම අවසානයේ “හෙළජාතික අභිමානේ” ගීත ගැයෙද්දී පසෙකින් ඉදිකර තිබූ උස් වැටක තිබූ නිලාකූරු දැල්වෙද්දී ඝාතකයාගේ බෝම්බය පිපිරී එහි තිබූ යකඩ බෝල වේදිකාව දෙසට අකුණු ගසන්නාක් මෙන් හඹා එන්නට විය. එසේ හඹා එන යකඩ බෝල වේදිකාවේ ඉදිරි පෙළවල්වල සිටි අයගේ සිරුරු පසාකරගෙන යද්දී සිටගෙන සිටි පිරිස් කෙහෙල් කඳන් මෙන් ඇද වැටෙන්නට විය. ඇතැමුන් ඉදිරියට මුනින් අතටත් මා ඇතුලු ස්වල්ප දෙනෙක් පිටුපසට උඩුබැලි අතටත් වැටින. කුමක් සිදුවන්නේදැයි යන්න තවමත් සිහිය තිබූ අයට ක්ෂණිකව තේරුම්ගත නොහැකිවුවද “බෝම්බ”, “බෝම්බ” යනුවෙන් හඬ ඇසීමත් ඇතැමුන් කෙඳිරිගාන හඬත් තුළිනුත් සිදුවන්නේ කුමක්දැයි යන්න තේරුම්ගන්නට වැඩිවේලාවක් ගත නොවීය.

වේදිකාවේ මා වැටී සිටි ස්ථානයට ගොඩ වූ මාගේ ආරක්ෂක නිලධාරියෙකු වූ රෝහිත මාව පිටුපසට ඇදගෙන ගොස් වේදිකාවෙන් බසින්නට මට උදව් කළහ. ඒ සමගම වේදිකාව අසලම තිබූ මාගේ රථය පණගන්වා ඉදිරියට ගැනීමට උත්සාහ ගන්නාවිට ගාමිණී පැමිණි රථය ඔහුව දමාගෙන ඉදිරියට ගත්හ. එම රථයේ පැමිණි උපාලි ජයසිංහත් මාගේ රථයට ගොඩ වූ අතර ගාමිණීගේ රථය පසුපසින් මහ රෝහල කරා අපිද වේගයෙන් හඹා ගියෙමු.

සිදුවූ දෙය වඩාත් පැහැදිලි වූයේ රථය තුළදීය. මා සමග රථයේ ගමන් කළ උපාලි හා මාගේ ආරක්ෂක නිළධාරියා වේදිකාවෙන් පහළ සිටි හෙයින් ඔවුන් බෝම්බය පුපුරා යන අන්දම හොඳින් නිරීක්ෂණය කර තිබුණි. 1977 වනවිට මහරගම සිට කොළඹ නගරයටවත් ස්වයංක්‍රීය දුරකථන ඇමතුමක් ගන්නට නොහැකිව තිබූ රට 1994 වනවිට ජංගම දුරකථන සේවා පහසුකම් තිබුන නවීන රටක් වූ හෙයින් තොටළඟත් මහරෝහල අතරත් ගමන් කරන අතරතුර අවාසනාවන්ත ඛේදවාචකයේ පණිවිඩය අවශ්‍ය ස්ථානවලට ලබාදෙන්නට අපට පුලුවන් විය.

කිසිඳු වේදනාවක් නොදැනුන මට මාගේ ඇඳුම්වල ඇති ලේ දැකගනන්ටත් කකුල් දිගේ ගලායන ලේ දැනෙන්නටත් වූයෙන් මාරක බෝම්බයෙන් නික්ම ගිය යකඩ බෝල දෙකක් මාගේ වම් අතේ මැණික් කටුව තුළටත්, අනෙක උකුල් ඇටය තුළටත් ඇතුල් වී ඇති වේදනාව ටිකෙන් ටික දැනෙන්නට විය. කෙසේ වෙතත් මාගේ ඇඟ ඇතුළට ඇතුල් වූ යකඩබෝල දෙක පතිත වී තිබුණේ අතිශය මාරාන්තික ස්ථානවලට නොවූයෙන් ශෛල්‍ය වෛද්‍ය වසන්ත පෙරේරා ඇතුලු වෛද්‍ය කණ්ඩායම සිදු කරන ලද ශෛලකර්ම වලින් මාගේ දිවිගැලවුනත් තමන්ගේ ශරීරයේ මාරාන්තික ස්ථානවලට බෝම්බය තුළින් විහිදී පැමිණි යකඩ බෝල සිරුරු පසාකරගෙන යාම තුළින් බොහෝ දෙනෙක්ගේ ජීවිත අහිමි විය. ගාමිණි + මල්ලිමාරච්චි + ප්‍රේමචන්ද්‍ර + ඔසී + ගාමිණී විජේසේකර ඇතුලු පිරිස සමග ඔවුන්ගේ ජීවිතයේ අවසන් පැය තුන මා ගතකළත් ඔවුන්ගේ අවමඟුල්වලට සහභාගීවීමේ අවස්ථාව මට අහිමි විය. මා ළඟම අසුන්ගෙන් සිටි ගාමිණී හා මල්ලිමාරච්චි සමග එම පැය තුන තුළ බොහෝ දේ කථාකළහ. පෞද්ගලිකව ඒ කථාකළ දේ ගැන ගාමිණී තම කථාවේදීත් සඳහන් කළහ. මට තරමක් දුරින් වාඩි වී සිටි “වයඹ රිදී සීනුව” යනුවෙන් විරුදාවලි ලත් ප්‍රේමචන්ද්‍ර තම කථාව අවසානයේ මා ළඟට පැමිණ මාගේ කථාව තොටළඟට ඇල්ලුවාදැයි විමසීය. ඔහුගේත් අපගේත් මිත්‍රත්වය එජාප සමස්ත ලංකා තරුණ පෙරමුණ හරහා 1960 දශකයේ අවසාන භාගය දක්වා දිවයන්නක් විය.

මෙම ඛේදවාචකයේ තවත් අමතක නොවන අපූරු සිදුවීමක් වන්නේ ගාමිණී දිසානායක පශ්චාත් මරණ පරීක්ෂණයේදී සාක්ෂිදුන් ඔහුගේ එවකට පෞද්ගලික් ලේකම්වරයා වූ වත්මන් මහනුවර නගරාධිපති එල්.බී.අලුවිහාරේ මහතා ඉදිරිපෙළ අසුන්ගෙන සිටි අය අතරින් අභාවයට පත්වූ අය අතර “කරුණාසේන කොඩිතුවක්කු”ත් ඇති බව ප්‍රකාශ කර පුවත්පත්වල පලවීමයි.

එවකට මා කඩුවෙල එජාප ප්‍රධාන සංවිධායකවරයා වූ අතර ගාමිණීගේ කඩුවෙල රැස්වීම පැවැත්වීමට නියමිතව තිබුණේ 25 දිනයි. එවකට කොළොන්නාව ආසනයේ එජාප ප්‍රධාන සංවිධායකවරයා මෙන්ම කොළඹ දිස්ත්‍රික් එජාප සංවිධානයේ සභාපතිවරයා වූ වීරසිංහ මල්ලිමාරච්චි මහතා වේදිකාවට ගොඩවන විටම ඔහුගේ යාබද අසුනට මා කැඳවූයේ කඩුවෙල පැවැත්වීමට තිබූ රැස්වීම ගැන තොරතුරු දැනගන්නයි.1968 දී එජාප සමස්ත ලංකා තරුණ පෙරමුණත් කෘත්‍යාධීකාරී සභාවට මා පත්වනවිට මල්ලිමාරච්චි එහි උපසභාපතිවරයෙක් විය. එදින සිට කිට්ටු ඇසුරක් අප අතර තිබුන අතර ඔහු කොළොන්නාව ආසනයේ සංවිධායක ධුරයට 1970 දශකය ආරම්භයේදී පත්වීමෙන් පසු තම ආසනයේ රැස්වීම අමතන්නට කැඳවූ අය අතර සැමවිටම මාවෙත ප්‍රමුඛත්වයක් ලබා දුන්හ. 1994 දී මා කඩුවෙලින් තරඟ කළවිට කොළොන්නාවේ මාගේ හිතවතුන්ගේ මනාප ලබාගැනීම කටයුතු කරනවිට සහයෝගය දුන් ඔහු තම ආසනයේ බොහෝ රැස්වීම්වලටද  මා කැඳවනු ලැබීය. පක්ෂ මට්ටමින් ඡන්ද ගණන් කරන්නට ගොස් මනාප ගණන්කරන්නට පෙර නිවසට පැමිණ මාවෙත මනාප ප්‍රතිඵල දුරකථනයෙන් දැනුම් දුන්නේ ඔහුයි, එසේ දැනුම් දෙමින් ඔහු පැවසුවේ “මටත් වැඩිය ඔයාට මනාප ලැබිල” ඇති බවත් ඒ සම්බන්ධව ඔහුගේ සුභ්පැතුම් හිමිවන බවත්ය. දෛවය විසින් එදා ඔහු සංවිධානය කරන ලද කොළොන්නාව ආසනයේ සංවිධායකයා ලෙස මා මේ වන විට පත්ව ඇත.

අදින් වසර පහළොවකට පෙර තොටළඟදී යුගපුරුෂයන් රැසක් ප්‍රභාකරන් විසින් අපට අහිමිකරනු ලැබීය. අද වනවිට ඝාතකයාත් ඝාතනයට ලක්වී හමාරය. අඳුරු නිමේෂයකදී ත්‍රස්තවාදයට ගොදුරු වූ ගාමිණී දිසානායක ඇතුලු සොඳුරු මිනිසුන්ගේ සිහිනය වූයේ සෞභාග්‍යමත් එක්සත් ශ්‍රී ලංකාවකි. ඒ විරුවන්ගේ සිහිනය සැබෑකරවන්නට අධිෂ්ඨාන කරගනිමු.

ආචාර්ය කරුණාසේන කොඩිතුවක්කු

ලංකාදීප,

2009 ඔක්තෝබර් මස 23 වැනිදා සිකුරාදා, පිටු අංක 17

අසමසම නායකයාණෙනි, ඔබට නිවන් සුව – ගාමිණී දිසානායක උපහාරය

Click here to get Sinhala Unicode.

මීට වසර 15කට පෙර 1994 ඔක්තෝබර් 24දා අලුයම හෝරාවන්ය. එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ජනාධිපතිධූර අපේක්ෂක ගාමිණී දිසානායක මහතා ඇතුළු කෘතහස්ත එජාප දේශපාලකයන් වූ ජී.ඇම්. ප්‍රේමචන්ද්‍ර, ඔසී අබේගුණසේකර, වෛද්‍ය ගාමිණී විජේසේකර, වීරසිංහ මල්ලිමාරච්චි, ක්‍රිස්ටි පෙරේරා තොටළඟදී කුරිරු කොටි බෝම්බයකින් ඝාතනයට ලක් විය. 60කට අධික පිරිසකට මරු කැඳවූ මෙම බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ අනාගතය උදුරාගත්තේය.

ගාමිණී දිසානායක ශ්‍රී ලාංකේය දේශපාලනයේ ශ්‍රේෂ්ඨතමයෙකි. මාගේ තක්සේරුව අනුව ලක් පොළොවේ ජනිත වූ අද්විතීයම දේශපාලනඥයා ඔහුය. උගත්කමින්, පැසුණු බුද්ධියෙන්, ලෙන්ගතුකමින්, අවංකත්වයෙන් හා ජාත්‍යාලයෙන් සපිරි මෙම පරමාදරිශී දේශපාලනඥයා මහනුවර ත්‍රිත්ව විද්යාලයේත්, පේරාදෙණිය සරසවියේත්, බ්‍රිතාන්‍යයේ කේම්බ්‍රිජ් සරසවියේත් ආදි ශිෂ්‍යයෙකි.

ගාමිණීගේ පියා ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පාක්ෂිකයෙකි. හේ 56-60 ශ්‍රීලනිප ආණ්ඩුවේ නියෝජ්‍ය ඇමැති තනතුරක් ඉසිලූ, කොත්මලේ  ආසනයේ ශ්‍රීලනිප මන්ත්‍රී ලෙස කටයුතු කළ ඇන්ඩෲ දිසානායකයි. එහෙත් ගාමිණී දිසානායක සිය දේශපාලන පක්ෂය ලෙස තෝරාගනුයේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයයි. ඒ ප්‍රතිපත්තිමය පදනමක සිටිමිනි. එජාපයේ නුවර එළිය – මස්කෙළිය ආසනයේ සංවිධායකයා ලෙස තරුණ අවධියේම තේරී පත්වූ ඒ මහතා 1970 මහ මැතිවරණයෙන් පාර්ලිමේන්තුවට තේරීපත්වන එජාප මන්ත්‍රීවරුන් 18 දෙනාගෙන් ලාබාලතමයා මෙන්ම එකම නවක මන්ත්‍රීවරයා බවටද පත්විණි. එවිට එතුමාගේ වයස අවුරුදු 28කි. 1971දී ඡන්ද පෙත්සමක් නිසා ගාමිණීට අතුරු මැතිවරණයකට මුහුණ දීමට සිදු වූ අතර එහිදීද හේ ජය ලැබීය. විශේෂයෙන්ම තරුණයන්, උගතුන්, කඳුරට වැසියන් තමා කෙරේ ආකර්ෂණය කර ගැනීමේ සුපිරි හැකියාවක් ඔහු සතුව තිබුණි. ඒ අනුව එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ප්‍රබල චරිතයක් බවට පත්වෙමින් තුබූ ගාමිණී 1977 එජාප ජයග්‍රහණයේ පුරෝගාමියකු විය. ඉන්පසුව එලැඹි එජාප රජයේ වාරිමාර්ග, බලශක්ති හා මහාමාර්ග ඇමැතිධුරයත්, පසුව ඉඩම්, ඉඩම් සංවර්ධන හා මහවැලි සංවර්ධන ඇමැතිධුරයත් හෙබවීය. 77-89 එජාප රජයේ ප්‍රබල චරිතයක් වූ ඒ මහතා එම රජයේ ප්‍රධානතම සංවර්ධන යෝජනා ක්‍රමය වූ මහවැලි කඩිනම් ව්‍යාපෘතියට නායකත්වය දුන්නේය. වසර 30කින් නිමැවීමට යෝජිතව තුබූ මෙම ව්‍යාපෘතිය වසර 6ක් වැනි කෙටි කාලයකදී අති සාර්ථක ලෙස නිමා කරලීමට සමත්වීම ගාමිණී දිසානායක මහතාගේ සුවිශේෂීත්වය වඩ වඩාත්ම ඔප් නංවයි. අද අප පරිභෝජනය කරන කෘෂි නිෂ්පාදන වලින් අතිමහත් බහුතරය මහවැලි ව්‍යාපෘතිය හරහා සංවර්ධිත ප්‍රදේශවල වගා කෙරේ.  රටේ විදුලි නිෂ්පාදනයෙන් විශාල ප්‍රතිශතයක් ගාමිණී දිසානායකයන්ගේ නායකත්වයෙන් නිර්මිත මහවැලි විදුලි බලාගාරවලින් ජනනය කෙරේ. මෙම ව්‍යාපෘතිය හරහා රටේ ගොවි මහතුන් රැසකට ඉඩම් හිමි වූ අතර සරුසාර භූමි ප්‍රදේශයක් ජනපදකරණයට ලක් කෙරිණ. ලාංකේය දේශපාලනයේ සන්ධිස්ථානයක් වන ඉන්දු ලංකා ගිවිසුමේදීත් තිරය පිටිපස කාර්යයභාරයක් ඉෂ්ඨ කළ හෙතෙම සාමාන්‍ය ජනතාව මෙන්ම රාජ රාජ මහාමාත්‍යවරුන් ආශ්‍රයේද දක්ෂයකු විය. ඒ බව තවදුරටත් සපථ වන්නේ මහවැලි කඩිනම් ව්‍යාපාරය කෙටි කාලයකදී අවසන් කරගැනීමට ස්වීඩනය, ජර්මනිය, බ්‍රිතාන්‍යය ආදී රටවලින් සහය ලබාගැනීමට එතුමා තුල තිබූ රාජතාන්ත්‍රිකභාවයත් විදේශ නියෝජිතයින් එතුමාට දක්වන ගෞරවයත් නිසාය. එදා මෙදා තුර මහවැලි සංවර්ධනය භාරව ඇමැතිවරු රැසක් පත්වී සිටියත් ගාමිණී දිසානායකයන්ට නිම කිරීමට නොහැකි වූ මහවැලි මහා සෑය, උමා ඔය, මොරගහකන්ද, ඉහළ කොත්මලේ සහ මහියංගණ – මනම්පිටිය දුම්රිය මාර්ගය ආදී කිසිවක් අදටත් තනා නිම කර නොමැත. එයින්ම ගාමිණී දිසානායකයන්ගේ අද්විතීයභාවය රටටම විද්‍යාමාන වේ. ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් පාලක මණ්ඩලයේ සභාපතීත්වය ඉසිලූ ගාමිණී ලංකාවට ටෙස්ට් වරම් දිනා දීමෙහිලා අමිල මෙහෙයක් ඉටු කරලීය. අප ක්‍රිකට් කණ්ඩායම ලෝක පූජිත තත්වයකට ගෙන ඒමට හෙතෙම නොගත් වෙහෙසක් නැති තරම්ය.

1988 ජනාධිපතිවරණයේදී රණසිංහ ප්‍රේමදාස දිනවීම තකා ගාමිණී දිසානායක මහත් පරිශ්‍රමයක් ගත්තේය. සංවර්ධනාත්මක බලකාමයෙන් පෙලුණු ගාමිණී නව එජාප ආණ්ඩුවේ අගමැතිධුරය අපේක්ෂා කළේය. එය ඔහුට දිය  යුතුව තිබුණත් ප්‍රේමදාස ජනපතිතුමා, ගාමිණී තමාටත් තම බලයටත් අභියෝගයක් වනු ඇතැයි සිතා ඔහුව බලයෙන් ඈත් කිරීමට උත්සුක වූයේය. ඒ අනුව පළමුව වැවිලි කර්මාන්ත ඇමැතිධුරය ලත් ගාමිණීව පසුව කැබිනට් මණ්ඩලයෙන්ද ඉවත් කිරීමට තරම් ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිතුමා අනුවණ මෙන්ම දේශද්‍රෝහී විය.  ජනාධිපතිතුමාගේ අත්තනෝමතික ක්‍රියා කලාපයට එරෙහිව නැගී සිටිමින් ඔහුට එරෙහිව දෝෂාභියෝගයක් ඉදිරිපත් කිරීමට ගාමිණී දිසානායක, ලලිත් ඇතුලත්මුදලිගේ සහ ජී.ඇම්. ප්‍රේමචන්ද්‍රගේ සහයෝගය යටතේ ඉදිරිපත් විය.

Gamini

ඒ අනුව ගාමිණී දිසානායකයන් සමඟ ලලිත් ඇතුලත්මුදලි, ජී.ඇම්.ප්‍රේමචන්ද්‍ර, චන්ද්‍රා ගන්කන්ද, ලක්ෂ්මන් සෙනෙවිරත්න, සමරවීර වීරවන්නි, එස්.ඒ.මුතුබණ්ඩා, ප්‍රේමරත්න ගුණසේකර, එදිරිවීර ප්‍රේමරත්න ඇතුළු පිරිසක් පක්ෂයෙන් නෙරපන ලදි. එහිදී තම ප්‍රතිපත්ති පාවා දෙමින් ශ්‍රීලනිපයේ සාමාජිකත්වය ලබා ගනු වෙනුවට ගාමිණීලා වෙනම පක්ෂයක් පිහිටුවීය. එය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී එක්සත් ජාතික පෙරමුණ නොහොත් “රාජාලියා” පක්ෂය නම් විය. ප්‍රේමදාසගේ දුර්දාන්ත පාලනයට එරෙහිව සටන්වැදි ගාමිණීට නැවත එක්සත් ජාතික පක්ෂය සමඟ එකතු වෙන ලෙස ඉල්ලීම් එල්ල වූයේ ප්‍රේමදාසගේත් ලලිත්ගේත් සැහැසි ඝාතනවලින් අනතුරුවය. ඒ වන විට ගාමිණී මධ්‍යම පළාත් සභාවේ විපක්ෂ නායකයාය. 1994දී මහනුවර දිස්ත්‍රික්කය නියෝජනය කරමින් එජාපයෙන් පාර්ලිමේන්තුවට පිවිසි හෙතෙම විපක්ෂ නායකත්වය සඳහා එජාපය තුල පැවැති ඡන්ද විමසීමෙන් රනිල් වික්‍රමසිංහ පරදා විපක්ෂ නායකත්වය හිමිකර ගත්තේය. 1994 නොවැම්බර 9ට යෙදුනු ජනාධිපතිවරණයේ එක්සත් ජාතික පක්ෂ ජනාධිපතිධුර අපේක්ෂකයා වූ ගාමිණී නාමයෝජනය දෙන විට එජාපය මැතිවරණය පරාජය වන සේයාවක් තිබුණි. නමුත් කෙටි කලකදී දහස් සංඛ්‍යාත ජනතාවකගේ සිත් දිනාගනිමින් ජයග්‍රහණය කරා පිය මැනි මේ අද්විතීය දේශපාලනඥයා කොටි බෝම්බයකින් බිලි ගත්තේ එක් අඳුරු නිමේෂයකදීය.

අප රටට රටක් වටින බුද්ධිමත්, ගුණ නැණ බලෙන් යුතු, ලෙන්ගතු, ආදරණීය නායකයකු මෙන්ම රටේ සුභ අනාගතයද එම වියරු ප්‍රහාරය සමඟ අහිමි විය. ගාමිණී වැනි රට ගැන මනා දර්ශනයකින් හෙබි කෘතහස්ත දේශපාලනඥයකුගේ අඩුව අද වෙන කවරදාකටත් වඩා දැනේ. එවැනි යුගපුරුෂයකු බිහිවන තුරු අප සැවොම බලා සිටිමු.

අද්විතීය, කෘතහස්ත නායකයාණෙනි… ඔබට නිවන් සුව…

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2009 වප් –

H Niles Perera©, October 2009

මාධ්‍යවේදී පෝද්දල ජයන්තට එරෙහි ප්‍රහාරයට විරෝධය

පෝද්දල ජයන්ත

Click here to get Sinhala Unicode.

ඊයේ (1) ලේක් හවුස් මධ්‍යවේදී පෝද්දල ජයන්තට එරෙහිව ඇඹුල්දෙණිය ප්‍රදේශයේ සිදුවූ අමානුෂික මැර ප්‍රහාරය සදාහරිතයේ අපි පිළිකුලෙන් යුතුව දැඩි ලෙස හෙළා දකිමු. මෙය රටේ මාධ්‍යය නිදහසට සහ අදහස් ප්‍රකාශනයේ අයිතියට එල්ල කරන ලද මරු පහරකි. රූපවාහිණියේ යකා නැටූ ඈයින් ආරක්ෂා කරනවා වෙනුවට දිගින් දිගටම සිදු වෙමින් පවතින මෙවැනි නින්දිත ක්‍රියා වලට වගකිවයුත්තන් සොයා නිසි නීත්‍යානුකූල පියවර ගන්නා ලෙස අප රජයෙන් මහත් ඕනෑකමින් ඉල්ලමු.

අමරසිරි දොඩන්ගොඩ මැතිතුමාට නිවන් සුව…

අමරසිරි දොඩන්ගොඩ

Click here to get Sinhala Unicode.

ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ ගාලු දිස්ත්‍රික් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී, අධිකරණ සහ නීති ප්‍රතිසංස්කරණ අමාත්‍ය නීතීඥ අමරසිරි දොඩන්ගොඩ මහතා අභාවප්‍රප්ත වී ඇත. මිය යන විට සැට අට වියේ පසු වූ ඒ මහතා කලක් රෝගාතුරව පසුවිය. පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ උපාධිධාරියකු වන ඒ මහතා ශ්‍රීලනිපයේ ලාංකේය විශ්වවිද්‍යාල උපාධියක් ඇති පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරු අතලොස්ස අතුරින් ප්‍රමුඛස්ථානය හෙබවීය. 70 දශකයේ සිටම අඛන්ඩව වාමාංශික දේශපාලනයේ නියැලුණු ඒ මහතා 1983දී පාර්ලිමේන්තුවට තේරී පත්විය. එතුමා කලක් දකුණු පළාත් මහ ඇමැති පදවියද උසුලා ඇත.

ප්‍රතිපක්ෂය නියෝජනය කළද මතවාදී දේශපාලනයක් කළ කෘතහස්ත, දූෂණයට, මැර බලයට එරෙහිව නැගී සිටි දේශපාලකයකුගේ වියෝව රටට පාඩුවකි. දොඩන්ගොඩ මහතා වැනි ගෞරවාන්විත ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂිකයන් මතුවටත් බිහි වනු ඇතැයි අපි අවංකවම පතමු.

Alick Aluvihare Passes Away

Long term UNP MP for Matale District Alick Aluvihare has passed away at the age of 83…. He was first elected to Parliament in the 1961 bi-election and served till 1970. Alick Aluvihare returned to Parliament in 1977 and has been serving Matale ever since holding various portfolios. He’s the father of Ranjith Aluvihare the Matale District UNP MP, Wasantha Aluvihare ex-Chief Minister of Central Province and Central Provincial Councillor and Olijith Aluvihare, Opposition Leader of Matale Municipal Council. The Sadaharita team wishes Alick Aluvihare a blissful afterlife.