දැන්වත් රට හදන්නනම්…!!!

Click here to get Sinhala Unicode

එක්සත් ජාතික පක්ෂය යනු ලංකාවේ විශාලතම තනි දේශපාලන පක්ෂයයි. නමුත් බොහෝ සන්ධාන පාක්ෂිකයින්ට මේක ප්‍රශ්නයකි. ඔවුන් නිතරම අපෙන් අසන්නේ “ඇයි ඔයාලා තාම යූඇන්පී එකට ඡන්දෙ දෙන්නෙ” කියලාය.  සමහර දේශපාලනඥයන් තවත් පරතරයට ගොස් පවසන්නේ යූඇන්පියට ඡන්දය දෙන්නේ පිදුරු, තණකොළ අනුභව කරන අකෘතඥයන් බවයි. තවෙකෙක් කියන්නේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේත් ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේත් එතරම් වෙනසක් නැති බවයි. නමුත් තත්ත්වය හාත්පසින්ම වෙනස්ය. එක්සත් ජාතික පක්ෂය යනු එක් පුද්ගලයකු හෝ කිහිප දෙනෙකු නොවේ. එක්සත් ජාතික පක්ෂය යනු ඉතා ගැඹුරුතර මතවාදයකි, දර්ශනයකි, විශ්වාසයකි. එහි පදනම වනුයේ කවුරුන් නිවැරදිද යන්නට වඩා කවරක් නිවැරදිද යන චින්තනයයි. එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ශක්තිය ගැබ්ව ඇත්තේ මෙම දැවැන්ත මතවාදය, දර්ශනය මත පදනම්වය. බොහෝ දෙනා විරුද්ධ වෙන්නන් වාලේ එජාපයට විරුද්ධ වන්නේ එජාපයේ දර්ශනය පිළිබඳව අංශුමාත්‍රීය හෝ අදහසක් නැතිවය.

මොකද්ද ඒ දර්ශනය?? එක්සත් ජාතික පක්ෂය යනු සමාජ වගකීමකින් හෙබි විවෘත ආර්ථිකයක් (Socially Responsible Market Economy) කෙරේ විශ්වාසය තබන පක්ෂයකි. ලොව සංවෘත ආර්ථිකයකින් දියුණු වූ රටක් නොමැත, මෙය ප්‍රත්‍යක්ෂ යථාර්තයකි, වත්මන එජනිසය සමඟ සැරිසරන එස්.බී. දිසානායක මහතා මීට මාස කිහිපයකට පෙර පළ කෙරුණු තම ග්‍රන්ථයේදී මේ කාරණාව තවදුරටත් තහවුරු කළේ උදාහරණ සහිතවය. 70-77 සංවෘත ආර්ථිකයේ අත්දැකීම් අපේ ජ්‍යෙෂ්ඨ පරපුරෙන් අප අසා ඇත්තෙමු. විවෘත ආර්ථිකය යන්නෙන් සීමාරහිත ලෙස ආර්ථිකය විවෘත කිරීම අදහස් නොකෙරේ. ඉන් යම්කිසි පාලනයකින් යුක්තව ආර්ථිකය විවෘත කෙරෙන්නේ රටේ පාරිභෝගිකයින්ටත්, නිෂ්පාදකයින්ටත් යන දෙකොට්ඨාශයටම සෙත සැලසෙන පරිද්දෙනි. වෙසෙසින්ම එක්සත් ජාතික පක්ෂ චින්තනයේ මූලිකාංගයක් වන්නේ සහනශීලී බදු බරයි. ජනතාව කෙරේ අධික බදු පනවනවා වෙනුවට නිවැරදි ප්‍රතිපත්ති සහ කළමණාකරණය හරහා නව නිෂ්පාදන මෙන්ම කුඩා සහ මධ්‍ය පරිමාණ කර්මාන්තකරුවා දිරිගැන්වීම මෙහි විශේෂත්වයකි. බොහෝ දෙනෙක් කතා කරන සහනාධාර වෙනුවට එජාපය දිරිගන්වනුයේ අවස්ථාවන්ය, සමාජයේ එක් කොටසකට සහනාධාර දීම උදෙසා තවත් කොටසක් බදු බරින් පෙලෙනවා වෙනුවට ස්වකේය කුසලතාවන් අනුව දියුණු විය හැකි මාර්ගයක් කෙරේ යූඇන්පී අපි විශ්වාස කරමු. සැමට එක හා සමානව තම වෘත්තීන්ගේ නිරත වෙමින් නැගී සිටිය හැකි සමාජයක් යෝජනා කරන අප සමාජයේ අනේක විධ ගැටළුවලට මුහුණපාන දුප්පතුන්ගේ ප්‍රශ්නවලට එදා වේල පමණක් තහවුරු කෙරෙන පැලැස්තර විසඳුම් වෙනුවට දිගුකාලීන තිරසාර විසඳුම් කෙරේ විශ්වාසය තබමු. සංවර්ධනය වූ කලී භෞතික සහ යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය පමණකැයි ඇතැමෙක් සිතුවද එජාපයේ අපි සිතන්නේ සංවර්ධනය යනු පාලම් බෝක්කු ඉදිකිරීමට එහා ගිය නිවැරදි ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති මත පදනම් වූවක් බවයි. එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය උදහස් නගන පරිදි කොපමණ පාලම්, බෝක්කු, පාරවල් පහුගිය වසර 6 තුළදී නිම කර තිබුණද 2009 අප රටේ අපනයන ප්‍රමාණය 2008ට වඩා 13%කින් පහළ බැස තිබුණි. මෙය ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ප්‍රමුඛ මැද මාවතේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති අගය කරන්නන්ට සිතන්නට යමකි, ඔය කියන සංවර්ධන ඇත්තටම සිදු වුණා නම් සන්ධානයේ දේශීය ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය හරහා මහ බැංකු වාර්තා අනුව එතරම් දරුණු ලෙස අපනයන ප්‍රමාණය පහළ බසින්නේ වැරැදි ආර්ථික ප්‍රතිපත්තීන් හැර අන් කවර හේතුවක් නිසාද??

අනෙක් අතට එජාපය විශ්වාස කරන විදේශ ප්‍රතිපත්තිය නම් ලොව සෙසු රටවල් සැමෙකක් සමඟම මිතුදම් පවත්වමින් ලෝකය සමඟ පෙර ගමන් යෑමයි. ලොව කොන් වූ රටක් ලෙස නැගී සිටීමේ ප්‍රායෝගික දුෂ්කරතාව එජාපය හොඳින් වටහා ගෙන ඇත.

එක්සත් ජාතික පක්ෂය යනු මෙරට සියළු ජනවර්ග සහ ආගම් නියෝජනය කෙරෙන සැබෑ ලෙසම එක්සත්වූත් ජාතිකවූත් පක්ෂයකි. 1946 සැප්තැම්බරයේ අපේ පක්ෂය ඇරැඹුණු දා පටන්ම අප ජනවාර්ගික සහයෝගීතාව අගය කළෙමු. සෑම ජනවර්ගයකටම තමන්ගේම ශ්‍රී ලාංකේය අනන්‍යතාවයකින් යුක්තව අභීතව ජීවත්විය හැකි සමාජයක් ගැන යූඇන්පිය විශ්වාස කරයි. ඒ පදනම මත 1948දී මෙරටට නිදහස දිනා දීමට මූලික වූයේ එජාපයයි. ඇත්ත වශයෙන්ම එදා ඩී.ඇස්. සේනානායක ඇතුළු පතාකයින් යූඇන්පිය නිර්මාණය කරනුයේ ඒ පදනම මතිනි. බෞද්ධ දර්ශනය සුරැකුමට ප්‍රමුඛ ලෙස ක්‍රියා කළ යුතු බව එක්සත් ජාතික පක්ෂය දැඩි ලෙස විශ්වාසය කළද අන් කිසිඳු ආගමකට අවැඩක්, අසාධාරණයක් නොවන පරිද්දෙන් කටයුතු කරමින් ජනතාවගේ ආගමික නිදහස තහවුරු කරලීම එජාපයේ මතවාදයයි. විශේෂයෙන්ම එක්සත් ජාතික පක්ෂය ජාතිවාදීන්ට, ආගම්වාදීන්ට නුසුදුසු පක්ෂයකි. එකම රටක් තුල විධිමත් ලෙස බලය බෙදා හැරීම හරහා උතුරු, නැගෙනහිර පමණක් නොව සමස්ථ රටේම ජනතාවගේ සමාජ ආර්ථික අවශ්‍යතා සපුරාලීම සිදුවිය යුතුය යන්න එක්සත් ජාතික පක්ෂ ස්ථාවරයයි. රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සුරකිමින් සුදුස්සාට කිසිඳු භේදයකින් තොරව සුදුසු තැන ලැබෙන සමාජයක් ගොඩ නැගීම එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ මතයයි.

එදා, 1990 දශකයේ මුල භාගයේදී තමාව කැබිනට් මණ්ඩලයෙන් සහ එක්සත් ජාතික පක්ෂ කෘත්‍යාධිකාරී මණ්ඩලයෙන් ආර්. ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිතුමා නෙරපූ විටදීද සිරිලක බිහිවූ කෘතහස්තම දේශපාලනඥයකු වූ ගාමිණි දිසානායක මැතිඳුන් පක්ෂය හැර නොයෑමට ගත් තීරණය වරෙක ඔහු ලංකාදීපයට කියා පෑවේ මෙපරිද්දෙනි

“ප්‍ර : ඔබ කැබිනෙට්ටුවෙන් නෙරපා තිබියදීත්, වත්මන් එජාප කෘත්‍යාධීකාරී කමිටුවෙන් සහ වෘත්තීය සමිතිවලින් ඉවත දමා තිබියදීත් තවදුරටත් එජාප පාක්ෂිකයකු ලෙස රැඳී සිටින්නේ ඇයි?
පි : එජාපය කෙරෙහි මගේ පවතින ආකල්පය තවත් අයගේ ක්‍රියාවන් මත රැඳී පවතින්නක් නොවේ. එය කිසිවිටකත් මට කරන ලද්දක් මත රැඳෙන්නක් නොවේ. ඒ සියල්ල් සහමුලින්ම මාගේ ඇතුලාන්තයේ බැඳීම් සහ මා නියෝජනය කරන ජනතාවගේ සිතුම් පැතුම් හා අභිලාෂයන් මත රැඳී පවතින්නක්.“

මේ අතර යූඇන්පියේ ප්‍රධාන ප්‍රතිවාදියා එදා පටන්ම රදළ කුලයේ වලව් පැලැන්තියේ අණසකට යටත්ව තිබුණද එක්සත් ජාතික පක්ෂය ඕනෑම තරාතිරමක පුද්ගලයකුට හිණිපෙත්තටම පා නැගිය හැකි වාතාවරණයකින් හෙබි පක්ෂයකි. කොළඹ දුප්පත් වෙළෙන්දෙකු වූ රණසිංහ ප්‍රේමදාස සහ කන්ද-උඩරට, පිළිමතලාව ග්‍රාමයේ සමූපකාර පර්යේෂකවරයකු වූ ඩී.බී. විජේතුංග යන දෙපළ පක්ෂ නායකත්වයට මෙන්ම රටේ ජනාධිපතීත්වයට පත්වූයේ මෙම කරුණ සනාථ කරමිනි.

එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ මූලික ප්‍රතිපත්ති රාමුව තුල ඒ ඒ සාමාජිකයාට අනන්‍ය මතයක් දැරීමේ නිදහස එහි පාක්ෂිකයන්ට හිමිවන්නේ පක්ෂයේ ලිබරල් ප්‍රජාතාන්ත්‍රික මූල බීජයන් කෙරේ අවධානය යොමු කරමිනි. මින් දේශපාලනික එහෙයියන් වෙනුවට තම වගකීම හැඳිනගත් පුද්ගලයින් බිහිවේ. එදා යූඇන්පිය හදීසි නීතියට පක්ෂ වෙද්දී මහේෂ්වරන් මන්ත්‍රීතුමා විරුද්ධ වෙද්දී පක්ෂය ඔහුව එජාපයෑන් නෙරපූවේ නැත, ළඟකදී කේ.එන්.චොක්සි මහතා පක්ෂය තුල සිටිමින් මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමාට ප්‍රශස්ථි ගැයූ නමුත් මෙවරත් ඔහුව එජාප ජාතික ලැයිස්තුවට එකතු කර ඇත්තේ එබැවිනි.

අතීතයේ පටන් එජාපය සිරිලක තුල යෝධ සංවර්ධන ව්‍යපෘති දියත් කර තිබේ ගල්ඔය, කඩිනම් මහවැලිය, කොළඹ බහලුම් වරාය, නිදහස් වෙළඳ කලාප, ලංකාවට අන්තර්ජාල සහ ජංගම දුරකථන තාක්ෂණය හඳුන්වා දීම, ජනසවිය යනාදිය මින් අතලොස්සක් පමණෙකි. පහුගිය රජය ඇරැඹූ සංවර්ධන යෝජනා ක්‍රම රැසකටද එකඟතා ගිවිසුම් අත්සන් කෙරුණේ පසුගිය එජාප රජය විසිනි (නමුත් ඒවා අඛණ්ඩව දියත් කිරීම ගැන අප එම රජයට කෘතඥ විය යුතුය ). මේ සියල්ල ජයගත හැකි වූයේ එජාපයේ නිවැරදි ආර්ථික ප්‍රතිපත්තීන් මේ සංවර්ධන ඉලක්ක වලට අවැසි පරිසරය ගොඩ නගාලීමයි.

ලලිත් ඇතුලත්මුදලි මහතා වරෙක ඉතා බුද්ධිමත් ලෙස කළ ප්‍රකාශය එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයා හඳුන්වා දීමට කදිමයැයි මට හැඟේ.

“කවුද හරි කියා නොව කුමක්ද හරි කියා සිතන්න (What’s right, not who’s right)”

එක්සත් ජාතික පක්ෂය කොපමණ මැතිවරණ පරාජය වුවද එජාපයේ දැවැන්ත මතවාදී දර්ශනය කිසිදා පරාජය නොවනු ඇත. එය දිනෙන් දින දිදුලනු ඇත. මක්නිසාදයත් එක්සත් ජාතික පක්ෂය, තම දෑතේ දෙපයේ වීර්යයෙන් කාටත් අත නොපා නැගී සිටින දේශප්‍රේමී මිනිසුන්ගේ දේශපාලනික තීර්ථ යාත්‍රාව නිසාය.

දෙනෙත් හැර බලන්න. එජාපයේ ජීව ගුණය තේරුම් ගන්න. ඊට එකඟ වුවත් නැතත් රටේ සුබසිද්ධිය තකා මිනිසුන් විවේචණය කරන කලාවෙන් ඈත්ව ප්‍රතිපත්ති විවේචණය කරන කලාවට හැඩ ගැසෙන්න.

ඔබට, රටට ජයෙන් ජය…!!!

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 මැදින් –

මහින්ද මහත්තයාගේ නොබැඳි පිළිවෙත

ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය යන්න කණ වැකුණු කළ බණ්ඩාරනායකවරු, රාජපක්ෂවරු, පංච මහා බලවේගය, මැද මාවතේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති මෙන්ම නොබැඳි විදේශ ප්‍රතිපත්තියද සිහියට පැමිණේ. නමුත් වර්තමාන එක්සත් ජනතා නිදහස් ජනතා නිදහස් සන්ධාන ආණ්ඩුවේ විදේශ ප්‍රතිපත්තිය නොබැඳි එකක්ද??

කොහෙත්ම නැත. නොබැඳි පිළිවෙතෙහි මූලිකාංගය වන්නේ කිසිත් සතුරකු නැතිව ලෝකයේ සියළු රටවල් සමඟ මිතුදම් පැවැත්වීමයි. නොබැඳි සමුළුව පටන්ගන්නා කාලයේදී ලෝකය පාර්ශව දෙකකට බෙදී සිටියේ එක් කොට්ඨාශයක් ඇමෙරිකාව වටා ගොනු වෙද්දී අනෙක් කොට්ඨාශය සෝවියට් රුසියාව වටා ගොනු වෙමිනි. නමුත් ශ්‍රී ලංකාව මේ දෙපාර්ශවයටම එකතු නොවී මධ්‍යස්ථ පිළිවෙතක් අනුගමනය කළාය. සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිණිය මෙහි පුරෝගාමියකු විය. 70-77 සමගි පෙරමුණු ආණ්ඩුවෙන් පසුව බලයට ආ එජාප ආණ්ඩුවද මෙවැනිම පියවරක් ඉදිරියට ගෙන යන ලදි. ඉස්ලාමීය ජනරජයක් වන පාකිස්ථානයත් ඉස්ලාම් ලෝකයේ දැඩි පිළිකුළට පාත්‍ර ඊශ්‍රායලයත් 80 දශකයේ ත්‍රස්තවාදයට විරුද්ධ සටනේ ප්‍රධාන හවුල්කරුවන් වන්නේ එවන් වටපිටාවක් යටතේය. එකිනෙකාට දැඩි ලෙස දෙස්දෙවොල් තියාගන්නා ඇමෙරිකාවේ රොනල්ඩ් රේගන්, ජේ.ආර්. දක්ෂ නායකයකු යැයි මාධ්‍යයට කියද්දී, කියුබාවේ ෆිඩෙල් කැස්ත්‍රෝ, ජේ.ආර්. ආසියාවේ පූර්වාදර්ශී නායකයකු ලෙස හඳුන්වන්නේ එවැනි වාතාවරණයක් තුලය.

මහ්මූද් අහමඩිනජාඩ් සහ හූගෝ චාවේස්

එහෙත් එදා නොබැඳි පිළිවෙත අප රටට හඳුන්වා දෙමින් දෙස් විදෙස් ගෞරවයට පාත්‍ර ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ ආණ්ඩුවක් යටතේම අමු අමුවේ නොබැඳි ප්‍රතිපත්තිය උල්ලංඝණය වෙමින් පවතී. අද අපේ ජනාධිපතිතුමා හාදකම් පවත්වන්නේ රුසියාව, ඉරානය, ලිබියාව, මියැන්මාරය, වෙනිසුවේලාව වැනි රටවල රාජ්‍ය නායකයින් සමඟය. ශ්‍රී ලන්කන් ගුවන් යානා සංචිතයේ එයාර්බස් A340 යානයකින් තම විශාල අමාත්‍ය නඩය සමඟ එතුමා පියා සරන්නේ එහෙව් රටවලටය. ඔහු ජපානය, ජර්මනිය, ප්‍රංශය, එක්සත් රාජධානිය, ඇමෙරිකාව, කැනඩාව අමතක කර ඇත. දුරවබෝධය හෝ කිසියම් හේතුවක් නිසා පළුදු වී ඇති සම්බන්ධතා යළි සවිමත් කරන්නට උත්සාහ කරන්නේ නැත.

2001-2004 යූඇන්පී පාලන සමයේදී යුරෝපා හවුල සමඟ ඇති කරගත් ගිවිසුමකට අනුව අප රටේ ඇඟළුම් නිශ්පාදන සඳහා 9.6%ක බදු සහනයක් යුරෝපා හවුලේ රටවල් වලින් හිමිවෙමින් තිබුණි. මේ ඔබ අප කවුරුත් අසා හුරුපුරුදු GSP+ බදු සහනයයි. අද වන විට අවම ලෙසින් මාස හයක් සඳහා අපේ ඇඟළුම් කර්මාන්තයට මෙම GSP+ සහනය අහිමිවී තිබේ. ආණ්ඩුවේ ඇතැම් පාර්ශව මේ සහන නැති වුවත් කමක් නැහැ කියද්දී, යුරෝපා ප්‍රජාවට ගරහද්දී, කොකා පෙන්වද්දී ආණ්ඩුවේම තවත් මහත්වරුන් යුරෝපා හවුල සමඟ සමථයකට පැමිණ මෙම සහනය යළි හිමි කරගැනීමට උත්සාහ දරයි. මෙවැනි දෙබිඩි පිළිවෙත්වලින් හානි වන්නේ රටේ ආර්ථිකයටයත් ජනතාවටත්ය. සැබැවින්ම GSP+ සහනය අපේ රටේ ඇඟළුම් කර්මාන්තයට මහත් අස්වැසිල්ලක් බව සනාථන සත්‍යයකි. රටේ රැකියා රාශියක් මෙම සහනය මත යැපෙන බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවේ.

ඉරානය යනු ඊශ්‍රායලය ලෝක සිතියමෙන් අතුගා දැමීමට ප්‍රතිඥා දෙන රටකි, එහි ජනාධිපතිතුමාට ඉරාන වැසියන් තුලින්ම එල්ල වන්නේ මහත් අප්‍රසාදයකි, ලිබියාව එළිපිට ත්‍රස්තවාදයට සහය දුන් රටකි, මියැන්මාරය යනු මහ මග භීක්ෂූන් වහන්සේලා මරා දමන විපක්ෂය හිර අඩස්සියේ තියාගෙන සිටින ඉඩි අමීන් ස්වරූපයේ හමුදා පාලනයකි, වෙනිසුවේලාව ලෝකයටම අභියෝග කරන එරට පෞද්ගලික අංශය, ව්‍යවසාය අඩපණ කොට ජනතා අප්‍රසාදයාට පාත්‍ර රජයකි. මේ රටවල් සමඟ සබඳතා පැවැත්විය යුතු වුවත් මොවුන් සමඟ පමණක් ඇයිහොඳැයිකම් පවත්වන විට ලෝකය අප දෙස බලනුයේ වපර ඇසිනි. අවාසනාවට රජයේ නාලිකාවල හෝද හෝදා මඩේ දැමූ ඉඩි අමීන් ආකාරයේ පාලනයන් සමඟ මේ රජය වැඩි හිතවත්කම් පැවැත්වීම හාස්‍යජනකය. නිදහස, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය හීන වෙමින් යන මේ රටවල් සමඟ ඇඟෑළුම්කම් පෑම අපට එරෙහිව නැගෙන චෝදනාවලට තවත් උත්ප්‍රේරකයක් නොවන බව කාට නම් කිව හැකිද? බල්ලොත් එක්ක ලැග්ගම මැක්කොත් එක්ක නැගිටින්න වෙන බව ප්‍රකට කියමනකි. මේ කියමන අප මුහුණ දෙන තත්ත්වය මනාව විස්තර කර දෙයි.

රට වෙනුවෙන් ලොවම දිනුවා යැයි පුරසාරම් දෙසන රෝහිත බෝගොල්ලාගම ගරු ඇමැතිතුමා බ්‍රිතාන්‍යයේ කන්සර්වේටිව් පක්ෂයේ (Conservative Party) විපක්ෂ මන්ත්‍රීවරයකු වන ලියෑම් ෆොක්ස් මහතාට රාජ්‍ය සැලකිළි ලබාදෙමින් බ්‍රිතාන්‍ය රජයට කොකා පෙන්වන්නට සැරසුණි. එහෙත් අවසානයේදී ලියෑම් ෆොක්ස් කීවේද ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට විශාල තර්ජන ඇති බවත් සරත් ෆොන්සේකා සෙන්පතිතුමා අත්අඩංගුවට ගැනීම තමා සහ කන්සවේටිව් පක්ෂය හෙලා දකින බවත්ය. රට වෙනුවෙන් ලොවම දිනූ මැතිඳුන්ගේ උප්පරවැට්ටි අතේ පත්තු වෙමින් තිබීම රටට අසුබ තත්ත්වයකි. අපේ රටේ විදේශ ප්‍රතිපත්තිය මෙන්ම සමස්ථ විදේශ සේවයම විහිළුවක් බවට පත් වෙමින් පවතී. මෙය කියන්නේ අප නොවේ, ශ්‍රී ලංකාවේ ස්විට්සර්ලන්ත තානාපතිව සිටි අප රටේ ගෞරවය එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කවුන්සලය ඉදිරියේ රැකුමට ක්‍රියාකාරී වූ ආචාර්ය දයාන් ජයතිලක මැතිතුමාත් වත්මන් විදෙස් ප්‍රතිපත්තිය වාර කිහිපයකදීම විවේචණය කළේය.

මෙහිදී අප රටේ ආයෝජනයන්ට දායක විය හැකි රටවල් සමඟ සහයෝගීතාවයක් ගොඩ නගා ගැනීම වැදගත්ය. දකුණු අප්‍රිකාව, සිංගප්පූරුව වැනි රටවල් තුන්වැනි ලෝකයේ සිට දියුණුවට පා තැබුවේ විදේශ ආයෝජන හරහාය. කවරෙකු කොහොම කීවත් අපේ රටේ ශීඝ්‍ර සංවර්ධනය උදෙසා විදේශ දායකත්වය අත්‍යවශ්‍යය. ඒ නිසා ලෝකයේ සෑම සියළු රටක් සමගම හොඳ සබඳතා පවත්වමින් අපේ දියුණුවට මග පාදා ගත යුතුය. ඉන් විදේශයන්ට ගැති වීම අදහස් නොකෙරෙණ බවද අවධාරණය කළ යුතුය.

විදේශ රටවල් අප සමඟ අපේ සුගතිය උදෙසා සබඳකම් පවත්වනුයේ කලාතුරකිනි. බොහෝ විට සෑම රටක්ම අප හා හිතවත්කම් පානුයේ තමන්ගේ කුමන හෝ න්‍යාය පත්‍රයක් මුදුන් පමුණුවා ගැනීමට විය හැකිය. ඉරානය, ලිබියාව, වෙනිසුවේලාව, රුසියාව, මියැන්මාරය වැනි රටවල් එසේ අපට සලකන්නේද එවැනිම පදනමක් තුල පිහිටාය. අප කළ යුත්තේ රටවල් කිහිපයක හිතවතුන් වී ඒ ඒ රටවල අභිලාෂයන් සාක්ෂාත් කරගැනීමට රුකුලක් වනවා වෙනුවට සියළු රාජ්‍යයන් හා සමගි වී දෙපාර්ශවයන්ටම වාසි සහගත අයුරේ ජාත්‍යන්තර සබඳතා පැවැත්වීමය. මේ බව සදාහරිත අපි මීට පෙර අවස්ථාවකදීද සාකච්ඡා කළා ඔබට මතක ඇති.

“විජාතික බලවේග” සහ “ජාත්‍යන්තර කුමණ්ත්‍රණ” යන හුදු දේශපාලනික සටන්පාඨය පසෙකින් තබා බුද්ධිමත්ව, සමබරව, සැබෑ නොබැඳි ස්වරූපයෙන් රටේ විදේශ ප්‍රතිපත්තියක් ගොඩ නැගිය යුතුය. එසේ නොකළහොත් රටේ “සුබ අනාගතය” එතරම්ම සුබ නොවනු ඇත.

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 නවම් –

සමානුපාතික ඡන්ද ක්‍රමය – රාමුවෙන් එහා සිතමු

සමානුපාතික ඡන්ද ක්‍රමය යනු කාගේත් අවධානය දිනාගත් විවාදාපන්න මාතෘකාවකි. බොහෝ දෙනා මේ ක්‍රමය වෙනස් කළ යුතු යැයි පවසති. බොහෝ පක්ෂ මේ ක්‍රමය වෙනස් කිරීමට ප්‍රතිඥා දෙති. සමහරුන් මින් විකෘතියන් නිර්මාණය වන බව පවසති. ඒත් සමානුපාතික ක්‍රමයේ වරද කිම?

1978 ව්‍යවස්ථාවෙන් සමානුපාතික නියෝජන ක්‍රමය හඳුන්වා දීමට පෙර පැවැතියේ කේවල ක්‍රමයයි. මේ ක්‍රමය ජනතා අභිලාෂයන් අංශුමාත්‍රීයව හෝ පිළිබිඹු නොවෙන ක්‍රමයක් බව සනාථය. මේ බවට කදිම උදාහරණයක් වනුයේ 1977 මහ මැතිවරණයයි. එක්සත් ජාතික පක්ෂය 50.9%ක ඡන්ද ප්‍රතිශතයක් සමඟ ආසන 140ක් දිනාගනිමින් 5/6ක බහුතරයක් උරුම කරගනිද්දී 6.4%ක ඡන්ද ප්‍රතිශතයක් පමණක් දිනාගත් ද්‍රවිඩ එක්සත් විමුක්ති පෙරමුණ ආසන 18ක් සමඟ විපක්ෂයේ දැවැන්තම පක්ෂය වෙද්දී ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය 29.7%ක ඡන්ද ප්‍රතිශතයක් තිබියදීත් දිනා ගනුයේ ආසන 8ක් පමණි. කේවල ක්‍රමය හරහා බහුතර ආණ්ඩු සාදන්නට පුළුවන් වුවත් ඉන් ජනතා අදහස් පිළිබිඹු වන්නේ නැත.

මගේ අදහස හැටියට කේවල ක්‍රමයේ නොහැකියාව පෙන්වීමට යෝග්‍යතම මැතිවරණය 1970 මහ මැතිවරණයයි. එහිදී 36.9%ක් ඡන්ද දිනා ආසන 91 දිනමින් සමසමාජ හා කොමියුනිස්ට් පක්ෂ සමඟ 2/3ක බහුතරයක් සහිත ආණ්ඩුවක් පිහිටුවන ශ්‍රීලනිපයට වඩා එජාපය ඡන්ද ලබා ගැනීම විශේෂත්වයකි. එජාපය එදා 37.9% ඡන්ද ලැබූවද ඔවුන් දිනන්නේ ආසන 17ක් පමණි. මෙය සාධාරණද? 1972 ශ්‍රීලනිපය ඉදිරිපත් කළ ජනරජ ව්‍යවස්ථාව 78දී නව ව්‍යවස්ථාවකින් ආදේශනය කෙරිණි. මෙහෙම එන හැම ආණ්ඩුවක්ම ව්‍යවස්ථාව වෙනස් කරන්න ගියොත් රටේ ස්ථාවරත්වයට හානි ගෙන දෙයි. අනෙක කේවල ක්‍රමයෙන් පහසුවෙන් 2/3 ඉක්මවන බලයන්ගෙන් යුත් ආණ්ඩු ගොඩ නැගීමට හැකි වීම හරහා විපක්ෂය දැඩි ලෙස මර්දනය කිරීමට මාවත සැකැසේ.

මේ අතර සමානුපාතික ක්‍රමයෙන් මීට වඩා සාධාරණව ජනතා අදහස් පිළිබිඹු වෙයි. දිස්ත්‍රික්කයක වලංගු ඡන්දයෙන් 5%කට වැඩි ප්‍රමාණයක් ගන්නා පක්ෂ වලට තම ඡන්ද වලට සමානුපාතිකව ආසන හිමිවන අතර දිස්ත්‍රික්කයක් දිනන පක්ෂයට ප්‍රසාද (බෝනස්) ආසනයක් ලැබෙන්නේ ආණ්ඩු බලය ශක්තිමත් කිරීමටය. 2004 මහ ඡන්දයේදී ඡන්ද 45.6%ක් ලබාගන්නා එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය ආසන 105ක් දිනාගනී, එය ප්‍රතිශතයක් ලෙස පාර්ලිමේන්තු ආසනවලින් 46.66%කි. එජාපය එහිදී ඡන්ද 37.83% දිනාගනිමින් පාර්ලිමේන්තු ආසනවලින් ප්‍රතිශතාත්මකව 36.44%ක් වන ආසන 82ක් දිනා ගනී. මේ තත්ත්වය 100%ක් නිරවද්‍ය ලෙස ජනමතය නියෝජන නොකළද එය ප්‍රශස්ථ තත්ත්වයක් නොවන්නේද??

බොහෝ දෙනෙක් සමානුපාතික ක්‍රමයට දෙස්දෙවොල් තියන්නේ ඉන් ස්ථාවර ආණ්ඩු බිහි නොවන බව කියමිනි. නමුත් ඔවුන් කරන්නේ කොළය වසා ගැසීමකි. ස්ථාවර ආණ්ඩු බිහි නොවන්නේ සමානුපාතික ක්‍රමයේ වරදක් නිසා නොව රටේ ප්‍රධාන දේශපාලන පක්ෂ දෙක වන එක්සත් ජාතික පක්ෂයේත්, එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේත් නොහැකියාව නිසාමය. ඇයි මම එහෙම කියන්නේ. උත්තරය සරලය, 2004 මහ ඡන්දයේදී උතුරු නැගෙනහිර ආසන 31න් එජාපය දිනන්නේ 2ක් පමණකි එජනිසය දිනන්නේ 4ක් පමණි. සෙසු ආසන 25 ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානය, ශ්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග්‍රසය සහ ඊපීඩීපීය අතර බෙදී යයි. ප්‍රශ්නය ඇත්තේ අන්න එතැනය. උතුරු නැගෙනහිර ආසන 31න් ප්‍රධාන පක්ෂ දෙකට 10 බැගින්වත් දිනිය හැකි නම් බහුතරය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයද විසැඳෙනු ඇත.

බොහෝ දෙනෙක්ට සමානුපාතික ඡන්ද ක්‍රමයේ ඇති අනෙක් ගැටළුව නම් මනාප ක්‍රමය සහ මනාප පොරයයි. බොහෝ දෙනෙක් තර්ක කරන්නේ මනාප ක්‍රමය නිසා මුදල් බලය සහ මැර බලය ඇති දේශපාලනඥයන් රජයන බවයි. එහි ඇත්තක් ඇත. නමුත් කේවල ක්‍රමයට ගියොත් මුදල් බලය සහ මැර බලය අඩු වෙයිද යන සාධාරණ ප්‍රශ්නය අපට ඇති වේ. එසේ වුවහොත් වෙනසක් සිදු නොවනු ඇත. මුදල් බලය ඇති කෙනා ආසනය පුරා සල්ලි බෙදමින් ඡන්ද එකතු කරනු ඇත, මැර බලය ඇති කෙනා ආසනය පුරා ප්‍රචණ්ඩත්වය වපුරුවනු ඇත. එහෙනම් මනාප ක්‍රමය ඉවත් කිරීමෙන් සිදුවෙන හොඳ කුමක්ද? මනාප ක්‍රමය ඉවත් කළහොත් එකම පක්ෂයේ අපේක්ෂකයන් අතර පවතින නොහොඳ නෝක්කාඩු අඩු වී යනු ඇත, ඇනකොටා ගැනීම් අඩු වනු ඇත. එහෙත් මේ නොහොඳ නෝක්කාඩු, මනාප ගැටුම් වලදී වැඩි වගකීම භාරගත යුතු වන්නේ අපේක්ෂකයින්, පක්ෂ නාමයෝජනා මණ්ඩල සහ ඡන්දදායකයින්ය. තම පක්ෂය තුලම ඇණ කොටාගන්නා උදවියට නොමිනේෂන් නොදීම පක්ෂවල වගකීමකි, ඊට අපේක්ෂකයින්ට කොන්දේසී පැනවිය හැකිය, නිවැරදි පරිදි තම මැතිවරණ සටන මෙහෙයවීම අපේක්ෂකයින් සතු යුතුකමකි, තම පක්ෂයේ සෙසු අපේක්ෂකයන්ට එදිරි නොවී මහත්මා ලෙස ඡන්දය මෙහෙයවා පාර්ලිමේන්තු ගිය ආදර්ශවත් මන්ත්‍රීවරුන්ද සිටිති., මුදල් බලයට, මැර බලයට යට නොවී මනාපය සලකුණු කිරීම ඡන්දදායකයා සතු වගකීමකි.

හෝමාගම ආසනයේ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පාක්ෂිකයකු සලකමු. අපි මොහොතකට ඔහු බන්දුල ගුණවර්ධනට අකැමැති බවත් මංජු ශ්‍රී අරංගලට කැමැති බවත් සිතමු. නමුත් ඔහු ප්‍රබල එජාප විරෝධියකුද වෙයි. කේවල ක්‍රමයට ඡන්දයක් තුබුණි නම් මෙම ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පාක්ෂිකයා මංමුලාවනු ඇත. ඔහුට තමන් කැමැති පක්ෂයේ අකමැති අපේක්ෂකයා දිනවනවාද නැතිනම් අකැමැති පක්ෂයේ කැමැති අපේක්ෂකයා දිනවනවාද යන ප්‍රශ්නයට මුහුණ පාන්නට සිද්ධ වෙයි. නමුත් සමානුපාතික ක්‍රමය යටතේ ඔහුට බුලත් කොළයට කතිරය ගසා කොළඹ දිස්ත්‍රික් සන්ධාන අපේක්ෂකයින් 22ක් අතුරින් සුදුසු තිදෙනෙක් තෝරා ගැනීමේ වරම හිමිවෙයි. මෙය උක්ත තත්ත්වයට වඩා සුබවාදී නොවන්නේද?

තවද සමානුපාතික ක්‍රමය හරහා තම ආසනයේ සංවිධායකයින්ට පාඩමක් උගන්වන්නටද ජනතාවට පුළුවනි. 1994-2000 පොදුජන එක්සත් පෙරමුණු රජයේ පතාකයකු වූ කිංස්ලි ටී. වික්‍රමනායක මහතාගේ අසුන වූ කඩුවෙල 2000 මහ මැතිවරණයේදී පොදු පෙරමුණ ජයලබද්දී ඔහුට පාර්ලිමෙන්තු වරම් අහිමි වුවත් එවක කඩුවෙල එජාප සංවිධායකයා වූ ආචාර්ය කරුණාසේන කොඩිතුවක්කු කඩුවෙල ආසනය පරාජය වුවද පාර්ලිමේන්තු වරම් දිනා ගත්තේය. කේවල ක්‍රමය තිබුණි නම් මෙවන් ප්‍රතිඵලයක් අපට බලාපොරොත්තු විය හැකිද?

අනෙක් අතට අපි තිස්සමහාරාම ආසනය සැලකුවහොත් එය පක්ෂ ත්‍රිත්වයක් දැඩි ලෙස ශක්තිමත් ප්‍රදේශයකි. එහි එජනිස අපේක්ෂකයා ඡන්ද 30,000 දිනා පළමුවැන්නා වෙද්දී එජාප අපේක්ෂකයා ඡන්ද 25,000ක් සහ ජවිපෙ අපේක්ෂකයා ඡන්ද 20,000 දිනා පරාජය වනු ඇත. ඡන්ද 30,000ක් පාර්ලිමේන්තුවේ නියෝජනය වෙද්දී ඡන්ද 45,000ක් පාර්ලිමේන්තුවේ කිසිවකු විසින් නියෝජනය නොකරනු ඇත.

මනාප ක්‍රමයට නගන තවත් එක් අවලාදයක් නම් ඉන් යම් ආසන වලට සෙත නොසැලසෙන බවයි. පළමුකොට කිව යුතු වන්නේ පාර්ලිමේන්තුව යනු ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනය කේන්ද්‍ර කොට ගත් ආයතනයක් බවයි. බොහෝ ප්‍රාදේශීය සංවර්ධන කටයුතු සාක්ෂාත් කිරීම පැවැරෙන්නේ පළාත් සභා සහ ප්‍රාදේශීය සභාවලටය. කෙසේ වෙතත් මෙම සමානුපාතික ක්‍රමය තුල මුළු දිස්ත්‍රික්කයක්ම එක් මැතිවරණ කොට්ඨාශයක් ලා ගැනෙන බව මන්ත්‍රීවරුන් තේරුම් ගත යුතුය. ඒ අනුව එක් නිශ්චිත ප්‍රදේශයක් අරක් ගෙන සේවය කරනවා වෙනුවට දිස්ත්‍රික්කය පුරාවටම සේවය කිරීම ඔවුන්ගේ යුතුකමකි. එවැනි මන්ත්‍රීවරුන්ට ඡන්දය දීමද ජනතාවගේ යුතුකමකි. විශේෂයෙන්ම මන්ත්‍රීවරුන්ට මනාප දෙද්දී තමන්ගේ පෞද්ගලික වාසීන් පසෙක ලා රටට සුදුසු මන්ත්‍රීවරු පත් කිරීම ඡන්දදායකයා සතු ප්‍රධාන වගකීමකි.

නමුත් ජාතික ලැයිස්තුව නම් වෙනස්කම්වලට භාජනය විය යුතුය. ජනතා තීන්දුවෙන් මිදීමේ මාධ්‍යයක් ලෙසත්, ජනවරමක් නැති හෙංචයියන් පාර්ලිමේන්තු එවීමේ ක්‍රමයක් ලෙසත් ජාතික ලැයිස්තුව භාවිතා වේ. ජාතික ලැයිස්තුවෙන් සැබැවින්ම සිදු වෙන්නට ඕනෑ විද්වතුන් පාර්ලිමේන්තු එවීමය, එනම් මහාචාර්ය ජී.ඇල්.පීරිස්, මහාචාර්ය තිස්ස විතාරණ, මහාචාර්ය රවින්ද්‍ර ප්‍රනාන්දු, කේ.එන්. චොක්සි වැනි මහත්වරුන්ය. නමුත් අද වන විට ජාතික ලැයිස්තුවෙන් එම කර්තව්‍යය ඉටු වන්නේද, පහුගිය ආණ්ඩුවේ ජාතික ලැයිස්තුව නියෝජනය කළේ ආචාර්ය මර්වින් සිල්වා ඇමැතිතුමා වැන්නවුන්ය. එනිසා දේශපාලන පක්ෂ ජාතික ලැයිස්තුවල වැදගත්කම හඳුනාගෙන ඊට සුදුස්සන් පත් කළ යුතුය. නමුත් හවුල්කාර දේශපාලන පක්ෂවලට ජාතික ලැයිස්තුවේ පංගු වෙන්කිරීමටද ඔවුන්ට සිදුවී තිබීම අවාසනාවන්ත තත්ත්වයකි. ජාතික ලැයිස්තුවට ලැබී ඇති ආසන 29 උවමනාවට වැඩිය යන්න මගේ මතයයි.

ඉතින් මාගේ පෞද්ගලික මතය අනුව මනාප ක්‍රමය සහ සමානුපාතික ක්‍රමය ඉතා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීය, විශ්වසනීයය. ප්‍රශ්නය නම් අපේ ජනතාව එය වැරැදි ලෙස භාවිතා කිරීමයි. නමුත් අතීතයේදී මැර දේශපාලනයෙන් තොරව මන්ත්‍රීවරු ඡන්ද දිනා ඇත. පෝස්ටර් සංස්කෘතියට ගැති නොවූ කරු ජයසූරිය, මිලින්ද මොරගොඩ, මොහාන් ලාල් ග්‍රේරු, උදය ගම්මන්පිල ඡන්ද ඉහළින් දිනා ඇත, මැර බලයෙන්, මිල මුදලින් තොරව මන්ත්‍රීවරු ඉහළ මනාප දිනාදෙන ඇත. ඡන්දදායකයන් ලෙස ඔහේ අපේ මනාප ත්‍රිත්වය නාස්ති නොකර, කුමන පක්ෂයට ඡන්දය දුන්නත් මනාප තුන බුද්ධිමත්ව සටහන් කරන්නේ නම් තත්ත්වය සුබදායී වනු ඇත.

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 නවම් –

සිතන්නට යමක්

තවත් සීමාකාරී අවස්ථාවකට ලඟාවෙමින් සිටින්නන් සමූහයක් ලෙස ජීවත් වන අපට, හෙට අපේ ලංකාවට රාජ්‍යය නායකයෙකු පත්කර ගැනීමේ මහා භාරධූර කාර්යක් පැවරී ඇත. මෙය වඩාත් නිවැරදි ලෙස ඉටුකිරීම ලාංකික අප සැමගේ වගකීම වන බව පුල පුලා පැවසීම මාගේ අරමුණ නොවන නමුත් මේ ගැනත් සිතා බලන්න…..

“බෙදීගොස් තිබූ රට එක් කිරීමේ ජාතික කාර්යය ඉටු කළ ජනරාල් සරත් ෆොන්සේකා මහතා කිසි දිනක රට පාවා දෙන්නේ නැත” යයි සියම් මහ නිකායේ මල්වතු පාර්ශවයේ මහනායක තිබ්බොටුවාවේ ශ්‍රී සුමංගල නාහිමි පසුගිය 16 වෙනිදා ප්‍රකාශ කලේ ජනරාල්තුමා මහනාහිමියෝ බැහැදැකීමට ගිය අවස්ථාවකයි.

මල්වතු මහනායකහිමියෝ පවා සරත් ෆොන්සේකා කෙරෙහි පැහැදීමකින් කටයුතු කලද, ඇතැමුන් තවමත් කටකථා පතුරවමින් මඩ ව්‍යාපාර පවත්වාගෙන යමින් අභූත චෝදනා ඉදිරිපත් කිරීම ඔවුන්ගේ අස්ථාවර භාවය පෙන්නුම් කිරිමක් බැව් ඕනේම කෙනෙකුට හැඟි යන්නකි.

මෙලෙසම LTTE සංවිධාන ඝාතන ලැයිස්තුවල  නොසිටි විමල් වීරවංශ පසුගිය සමයේම පැවසුවේ, තුන් වරක්ම කොටි ත්‍රස්තවාදීන් විසින් ඝාතන කිරීමට තැත් කරන ලද “ජෙනරල් සරත් ෆොන්සේකා” යනු දේශ ද්‍රොහියෙකු බවයි. මෙලෙස අර්ථ විරහිත ප්‍රකාශ ඉදිරිපත් කර ජනතාව මුලාකරමින් මොවුන් මේ කරන්නේ දේශප්‍රේමී කටයුත්තක්ද කියන වග සිතා බැලීම ඔබ සතු වගකීමකි…..

— සුදර්ශන ලක්මාල් මාරසිංහ – 2009 දුරුතු —

කඩුව රත්තරං කියල බෙල්ල කපා ගන්නද…??

“කළගුණ සලකමු – යුතුකම ඉටුකරමු” කියලා දැන් දැන් තැන තැන කියැවෙන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ නැවත ජනාධිපති පුටුවේ වාඩි කරලීමටය. එහෙත් සේනාධිනායකයා ලෙස යුද්ධයට දායක වීම ඔහු නැවත ජනාධිපතිධුරයේ හිඳවීමට ප්‍රමාණවත් වන්නේද??

මොහොතක් සිතන්න…. ඔබට හෘදයාබාධයක් වැළැඳී හෘද රෝග විශේෂඥයකු ඔබව සුවපත් කළේ නම් ඔහුට කෘතගුණ පිදීම සැබැවින්ම ප්‍රශංසනීයය. එහෙම වුණත් ඔබට පිළිකාවක් වැළැඳුනොතින් හෘද රෝග විශේෂඥ වෛද්‍යවරයා හමුවටම යන්නේද???

මැතිවරණයක තීරක සාධකය විය යුත්තේ අතීතය නොව අනාගතයයි. තම ඡන්ද සටනේ ප්‍රධාන තේමාවම “සුබ අනාගතයක්“යැයි කියන එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය කළගුණ සලකන්නැයි කීමම විහිළුවකි. එදා 1948 ශ්‍රී ලංකාවට නිදහස උරුම කරදීමේ ප්‍රමුඛ කාර්යභාරයේ නියැලුණු එක්සත් ජාතික පක්ෂයට එදා පටන් ජනතාව “කළගුණ” සලකන්නට ඡන්දය දුනි නම් කවරදාකවත් ආණ්ඩු පෙරලෙන්නේ නැහැ නේද?? ඡන්දයකදී අප අතීතයට වඩා ප්‍රමුඛත්වය දිය යුත්තේ වර්තමානයට සහ අනාගතයටය. දැන් යුද්ධය හමාරය කොටි සංවිධානය විනාශ වී ඇත. දැන් රට හමුවේ ඇත්තේ වෙනත් අභියෝගයන්ය, ඒ අභියෝගවලට මුහුණදීමෙහිලා මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමා යුද්ධයෙන් පසුව අසාර්ථක වී ඇත.

දැන් රට ආර්ථික වශයෙන් ඉදිරියට ගෙන යා යුතුය. ඒ සඳහා ජනතාව මත පටවා ඇති අධික බදු බර ඉවත් කළ යුතුය, ජනතාවට දියුණුවෙන් දියුණුවට පා තැබීමට අතහිත දිය යුතුය, දූෂණය, භීෂණය මැඩලිය යුතුය, පවුල්වාදයට තිත තැබිය යුතුය. ජනාධිපතිතුමා තේරුම්ගත යුතු වූ සරල යථාර්ථය නම් පාරවල් පාලම් සෑදූ පමණින් රටක් සංවර්ධනය නොවන බවයි. ඒ සඳහා ජනතාවගේ ඵලදායීත්වය ඉහළ නංවා නිෂ්පාදනය සඳහා ඔවුනට දිරි දී බදු බර පහත හෙලීමයි.

ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීන්දුවලට ගරු කරමින් රාජ්‍ය මාධ්‍යය නිදහස් කිරීමට අපොහොසත්, පෙට්‍රල් මිල පහත හෙලීමට අපොහොසත් ආණ්ඩුවක් තිබෙද්දී, ගමේ හොර පොල් කඩන මනුස්සයෙක්ට එරෙහිව නඩු කියන්නේ කොහොමද?? ආණ්ඩුව සුප්‍රීම් උසාවියේ නඩුතීන්දු පිළිනොගෙන නීතිය රකින ලෙස මහජනතාවගෙන් ඉල්ලමින් මහජනතාවට එරෙහිව නඩු තීන්දු ක්‍රියාත්මක කිරීමට ක්‍රියා කිරීම කොච්චර සාධාරණද? මැතිවරණ කොමසාරිස්තුමා සාධාරණ ඡන්දයකට දෙන නිර්ණායක පවා පිළිනොගනිමින් අත්තනෝමතිකව තම අපේක්ෂකයා පුම්බමින් සෙස්සන්ට මඩ ගසන මාධ්‍යය සදාචාරයක් අපට තවදුරටත් උවමනා කරන්නේද??

විශේෂයෙන්ම අද ඔහු යුද්ධ කරන්න ඡන්දය ඉල්ලු බව හුවා දක්වන්නට උත්සාහ කළත් මහින්ද චින්තනයේ පැහැදිලිව කියැවුණේ ප්‍රභාකරන් සමඟ පෞද්ගලිකව සාකච්ඡා කර විසඳුමක් ලබාගන්නා බවයි. එහෙත් අද ප්‍රභාකරන් ඝාතනයට ලක්ව ඇති විටෙක ඔහුගේ දෙමාපියන්ට රටේ වෛරය එල්ල කරමින් සරත් ෆොන්සේකාගේ ඡන්ද වැළැක්වීමේ නින්දිත උතසහයක එතුමා නිරතවී සිටී. බෞද්ධ ඉතිහාසයේ අජාසත්ත කුමාරයා කොපමණ පාපී ක්‍රියාවල නිරත වුවත් බිම්බිසාර රජතුමාව බුදුන් වහන්සේ ඉතා සමීපව ඇසුරු කළ බව ඔබ අප කවුරුත් දනිති. බිම්බිසාර රජතුමා බුදු රජාණන් වහන්සේගේ ප්‍රධානතම දායකයකුද වූ බවත් අපි සැවොම දනිමු. එහෙත් ජාතික හෙළ උරුමයේ ස්වාමීන්වහන්සේලාට, උපාසක උන්නැහේලාට මේවා අමතකය. කොටි සංවිධානය විනාශමුඛයට පත්ව තිබියදී කොටි බිල්ලෙක් මවා පාමින් තම ඡන්ද ගොඩ වැඩි කරගන්නට නිර්දය ලෙස ජාතිවාදය අවුස්සන, ජාතික සමගියට ගරහන ආණ්ඩුවක් අපට තවදුරටත් උවමනාද??

ඊයේ පෙරේදා මහනුවර ධර්මරාජ විද්‍යාලය විවෘත කෙරුණේ මහින්ද රාජපක්ෂ පිහිනුම තටාකය නමිනි, දියගම ක්‍රීඩාංගනයද මහින්ද රාජපක්ෂ ජාත්‍යන්තර ක්‍රීඩාංගනය විය, ගාල්ල ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් පිටියද කලකට පෙර මහින්ද රාජපක්ෂ ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාංගනය ලෙස නම් කෙරිණ. මෙහෙම ගියොත් රටේ හැම සම්පතක්ම මහින්ද රාජපක්ෂ නමින් නම් වනු ඇත. එදා යුද්ධය නිමා වූ පසුව වරෙක චමල් රාජපක්ෂ මහතා පවසා සිටියේ තවත් අවුරුදු 75කට මේ රටේ රාජ්‍ය නායකත්වය රාජපක්ෂවරයකු හොබවනු ඇති බවයි. මේ තත්ත්වයට අපි එකඟ විය යුතුද??

පසුගිය වසර 4 තුල මහින්ද රාජපක්ෂ ජනපතිතුමා කළ කී සමහර දෑ වලට අප පක්ෂ භේදයෙන් තොරව ස්තූතිවන්ත විය යුතු වුවත් අප සිතිය යුත්තේ ඔහුට “කෘතගුණ” දක්වා ඔහු සනසනවා වෙනුවට මව්බිම ගැනත් එහි මීළඟ අභියෝගත් ගැන සිතා විශ්වාසනීය වෙනසක් හරහා සුබ අනාගතයක් උදෙසා ඔබේ ඡන්දය භාවිතා කිරීමයි.

අවසාන වශයෙන් 1945දී මහා බ්‍රිතාන්‍යය ප්‍රමුඛ මිත්‍ර පාක්ෂික හමුදා වින්ස්ටන් චර්චිල්ගේ අග්‍රාමාත්‍යධුර කාලයේදී හිට්ලර්ගේ නට්සි පාලනය මුලිනුපුටා දමද්දී බ්‍රිතාන්‍ය ජනතාව ඊළඟ ඡන්දයෙන් අගමැති කළේ චර්චිල් නොව ක්ලෙමන්ට් ඇට්ලීවය. ඒ බ්‍රිතාන්‍ය වැසියන් චර්චිල්ට ගරු නොකළ නිසා නොව, ගරා වැටුනු රට හදන්නට සුදුස්සා ඇට්ලි යැයි ඔවුන් අවංකව සිතූ නිසාය. එදා කළගුණ සලකනවා යැයි කියා සුද්දන් චර්චිල්ට අගමැතිකම දුන්නානම් එරටේ ආර්ථික ගමන වෙනස් වන්නට තිබුණි. ඇතැම් විට චර්චිල් අගමැති වූවා නම් අප මාතෲභූමියට බ්‍රිතාන්‍ය කිරීටයෙන් නිදහස් පවා නොලැබෙන්නට ඉඩ තිබුණි. මෙහිලා කිව යුතු වැදගත්ම කරුණ මෙයයි, ලෝක යුද්ධය අහවර වනතුරු ඇට්ලී, වින්ස්ටන් චර්චිල්ගේ ආණ්ඩුවේ උප-අගමැතිය. ඔහුගේ මතවාද චර්චිල්ගේ මතයට වෙනස් වුවද රට ගැන සිතා රුදුරු නටිසීන් පැරදවීමට ආණ්ඩුවට එක්වූ ඇට්ලි ප්‍රමුඛ කම්කරු පක්ෂය ලෝක යුද්ධයෙන් පසුව වෙනම මැතිවරණයට තරඟ කළේ එරටට එවක තිබූ ප්‍රශ්නය ආර්ථිකය මිසෙක යුද්ධය නොවන බව මනාව අවබෝධ කරගත් නිසාය.

ඒ සරල යථාර්ථය අපේ ජනතාවද වටහා ගනී නම් එය කොපමණ සුන්දරද???

එබැවින් මොහොතක් සිතන්න…. කළ හොඳ අපි අගයමු… ඒකෙ වැරැද්දක් නැත.. නමුත් කඩුව රත්තරං කියලා බෙල්ල කපාගන්නද??

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 දුරුතු –

සම්බන්ධන් සම්බන්ධයෙන්…

ජනාධිපතිධූර අපේක්ෂක ජෙනරල් සරත් ෆොන්සේකා මහතා සහ ටී.එන්.ඒ. නායක ආර්.සම්බන්ධන් මහතා අතර රට පාවා දෙන ගිවිසුමක් ඇතැයි මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමා ප්‍රමුඛ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ සහායකයෝ පුන පුනා චෝදනා එල්ල කරති. ජෙනරල් ෆොන්සේකා මහතා මෙන්ම සම්බන්ධන් මහතාද එය ප්‍රතික්ෂේප කර ඇති අතර අපි පුල්ලි සහ තවත් තතු යන මැයෙන් මේ තත්ත්වය ගැන දීර්ඝ විශ්ලේෂණයක් කළ බව ඔබට මතක ඇත. එහිදී කරුණු කාරණා සමඟ අපි එළිකර සිටියේ ඊළම සහ කොටි යන වචන සමඟ සබඳතා පවත්වන්නේ ජෙනරල් ෆොන්සේකා නොව අතිගරු ජනාධිපතිතුමා බවයි. ඒ මක්නිසාදයත් ඩග්ලස් දේවානන්ද යනු ඊළාම් ජනතා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පක්ෂයේ (ඊපීඩීපී) නායකයා වෙත්දී සිවනේශතුරේ චන්ද්‍රකාන්තන් (පිල්ලෙයාන්) තමිල් මක්කල් විඩුතලෛ පුලිහල් (TMVP) පක්ෂයේ නායකයා වීම නිසාය. ඉහත දමිළ බසින් පුලිහල් යැයි කියැවෙනුයේ කොටින්ට බව වෙසෙසින්ම සඳහන් කළ යුතුය. ඉතින් ඊළාම් හා කොටි නායකයන් රෙද්ද අස්සේ තියාගෙන අනුන්ට චෝදනා නැගීම හාස්‍යජනකය.

පසුගියදා ආණ්ඩුවට හිතවත් වෙබ් අඩවියක් ලෙස සුපතල ඒෂියන් ට්‍රිබියූන් වෙබ් අඩවිය විසින් ඩග්ලස් දේවානන්ද සහ මහින්ද රාජපක්ෂ යන මහත්වරු අතර ඇතිවූ ගිවිසුම ගැන කරුණු කාරණා වර්තා කෙරුණු අතර එහිදී පළමුවැනි වගන්තියෙන් උතුරු නැගෙනහිර ස්වයං පාලන අයිතිය තහවුරු කරන බව පැවැසේ. මහින්ද මහත්තයා මේ ගිවිසුමේ ඇත්ත නැත්ත හෙළිකිරීම අතිශය වැදගත්ය. මීට අමතරව ඊපීඩීපී නිල වෙබ් අඩවියට යන ඔබට ඔවුන්ගේ ප්‍රතිපත්තීන් කියැවීමට අවකාශ ඇත. එහිදී උතුරු නැගෙනහිර දෙපළාත් ඒකාබද්ධ කිරීම, ස්වයං පාලනය වැනි කරුණු ගැන සැබැවින්ම කතා කරනුයේ කව්රුන්දැයි ඔබට සියැසින්ම කියැවිය හැකිය. මීට අමතරව නාමල් රාජපක්ෂ මැතිතුමා කොටි සංවිධානයේ එමිල් කාන්තන් මහතා සමඟ එකට පෙනී සිටින ඡායාරූපයක්ද වෙබ් අඩවි ඇතුළු මාධ්‍යය ඔස්සේ විකාශය වන බව ආරංචි විය (www.lankatruth.com). තවත් දෙයක්, ටැමිල්නෙට් යනු කොටින්ටත් ඊළමටත් හිතවත් පාර්ශව තොරතුරු දැනගන්නා කේන්ද්‍රස්ථානය බව ඔබ අප කව්රුත් දනිමු, කොටි ඩයැස්පෝරාව විසින් පෝෂණය කරන ටැමිල්නෙට් වෙබ් අඩවිය නම් දෙමළ ජනතාවට මහින්ද සහ සරත් දෙදෙනාම හඳුන්වාදෙන්නේ කොටි සංවිධානය විනාශ කිරීමට මූලික වූ ජාතිවාදීන් ලෙසයි. ඉන් ඔබ්බට යන ටැමිල්නෙට් අඩවිය නව වාමාංශික පෙරමුණේ ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න මහතාට ඡන්දය දෙන ලෙස ද්‍රවිඩ ජනතාවට පවසා සිටී. ඒත් ටී.එන්.ඒ. සංවිධානය සරත් ෆොන්සේකා වෙනුවට ජනාධිපතිතුමාට සහය දුන්නා නම් ඔවුන් දේශප්‍රේමීන් වන්නට තිබුණි. ටැමිල්නෙට් එකේත් ඩයැස්පෝරාවේත් මතයට එරෙහි වෙමින් ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානය සරත් ෆොන්සේකාට සහය පල කළේ ඔවුන් කොටි සංවිධානයේ පරාජයත් සමඟ තවදුරටත් කොටින්ට බයේ දේශපාලනය කිරීමට අනවශ්‍ය නිසාය.

උතුරු නැගෙනහිර දෙපළාත වෙන් කරන ලෙස ඉල්ලා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ නඩු පැවරුවේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණයි, එහි විත්තියට, එනම් දෙපළාත වෙන් නොකළ යුතු යැයි කරුණු දැක්වූයේ මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමා ප්‍රමුඛ ආණ්ඩුවයි. දෙපළාත වෙන් කරන ලෙස තීන්දුව දුන්නේ සරත් නන්ද සිල්වා ප්‍රමුඛ විනිසුරු මඩුල්ලයි. මේ යථාර්ථය අපේ සමහරුන්ට අමතකවී තිබීම කණගාටුදායකය. එහෙනම් උතුරු-නැගෙනහිර වෙන් කිරීමේ ප්‍රධාන කොටස්කරුවන් ඉන්නේ ෆොන්සේකා කඳවුරේ මිසෙක රාජපක්ෂ කඳවුරේ නොවේ.

පසුගිය සෙනසුරාදා මල්වතු මහනායක හිමිපාණන් සරත් ෆොන්සේකා මැතිඳුන් බැහැ දුටු විට උන්වහන්සේ වදාලේ රට දැය සුරැකුමට දිවි දෙවැනි කොට සටන් වැදි ජෙනරාල්වරයා රට පාවා නොදෙන බව තමන්වහන්සේට විශ්වාස බවයි. එය මහා බලසම්පණ්න ප්‍රකාශයක් බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවේ. එහෙත් අතිගරු ජනාධිපතිතුමා තම මැතිවරණ ව්‍යාපාරයේ ප්‍රධාන සටන්පාඨය බවට මේ කාරණාව පත්කරගනිමින් තිබෙන්නේ ජාතිවාදය අවුලමින් ජාතික සමගියට පහර ගසමින් බවට බොහෝ දෙනා චෝදනා කරන්නේ හේතු සහගතවය.

ජනාධිපතිතුමා සම්බන්ධන් ඇතුළු ටී.එන්.ඒ. නායකයන් සමඟ සාකච්ඡාවක...

මෙසේ ජෙනරල් ෆොන්සේකා නම් වූ අභීත රණවිරුවාට කොටි ලේබල් අලවන ආණ්ඩුව කර ඇත්තේ කුමක්ද? ජනාධිපතිවරණය ප්‍රකාශ කර සති කිහිපයකින් අවතැන් කඳවුරු වැසියන් නිදහස් කෙරිණි. A9 පාර මහජනතාවට පැය 24ම විවෘත කෙරිණි. මේවා ප්‍රශස්ත ක්‍රියාවන්ය.

එහෙත් ඉහත ඊපීඩීපී එකඟතාවය වන් තීන්දු තීරණද ජනපතිතුමා ගෙන ඇත. පසුගිය සතියේදී යාපනයේ රදගුරු අතිඋතුම් තෝමස් සෞන්දරනායගම් පියතුමාට ඔහු පැවසුවේ යාපන අර්ධද්වීපයේ අධි ආරක්ෂිත කලාප ඉවත් කරන බවයි. මින් නොනැවතුණු අතිගරු ජනාධිපතිතුමා හමුදා භාරයේ සිටි කොටි සැකකරුවන් 700කට නිදහස ලබාදුන්නේ ඔවුන් පුනුරුත්තාපනය කළේ යැයි පවසමිනි. එතැනින්ද නොනැවතුණු ජනපතිඳුන් ප්‍රංශ පුවත් සේවය සමඟ ප්‍රකාශ කර සිටියේ උතුරු නැගෙනහිර දමිළ ජනතාවගේ හිතසුව පිණිස බලය බෙදීම පුළුල් කරන බවයි. මේ අතර මාස 8ක් පුරා ත්‍රස්තවාදය වැළක්වීමේ පනත යටතේ රැඳවුම් භාරයේ සිටි ටී.එන්.ඒ. මන්ත්‍රී එස්.කනගරත්නම් මහතා ජනාධිපතිතුමාට සහය දක්වන ලදැයි සැලවිය. ඔහුගේ පුතු තවමත් කොළඹට එල්ල වුණු හොටි ගුවන් ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් අතඩංගුවේ පසුවෙයි. දැන් ආණ්ඩුවට උතුරු නැගෙනහිර දමිළ ජනතාවගෙන් සහය දක්වන්නේ කරුණා, පිල්ලෙයාන් වැනි හිටපු කොටි නායකයන්, දේවානන්ද වැනි සන්නද්ධව සිටි උදවිය සහ ත්‍රස්ත විරෝධී පනත යටතේ රැඳවුම් භාරයේ සිටි අයය. යුද ක්‍රියාන්විතය පුරා ආණ්ඩුවට සහය පළ කළ වී. ආනන්දසංගරී මැතිතුමා වැනි ගරු ගාම්භීර නායකයන් මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමාට සහය නොදක්වන්නේ මන්දැයි ඔබම සිතා බලන්න.

ජනාධිපතිතුමා දැන් කරමින් සිටින්නේ කුමක්ද? එක් පසෙකින් ජාතිවාදය අවුස්සමින්, රට බෙදන බිල්ලෙක් මවා පාමින් සිංහල ඡන්ද බිලී බාගන්නට වෙර දරද්දී අනෙක් පසින් සිංහල ජනතාවට මවා පාන රූපයේ සැබෑම විලෝමය උතුරේ දෙමළ ඡන්ද දිනාගැනීමට ක්‍රියාත්මක කර තිබෙන්නේ කිසිඳු හිරිකිතයකින් තොරවය. කවුරු කොහොම කිව්වද ජනතාවගේ ඇස්වලට වැලි ගසන මෙම ක්‍රියාව රැවටීමක්, මුලාවක් මෙන්ම පාවා දීමක් ලෙස යමෙක්ට අර්ථ ගැන්විය හැකිය. මේ මුලාවට හසුවී තවත් අවුරුදු හයකට රට දුරධාන්ත පාලනයකට ඇද ගෙන යන්නෙමුද? නැතිනම් වෙනසකට මුල පුරමුද?

සරත් ෆොන්සේකා මැතිතුමා මේ එල්ලවන සියළු චෝදනා ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත. අනෙක් අතට තෙවරක් රට දැය වෙනුවෙන් රණවිරුවකු ලෙස මරණීය තුවාලයන්ට මුහුණ පෑ, දිවි හිමියෙන් දේශය රැකගත් මේ අද්විතීය ජාතික විරුවා රට පාවා දෙනු ඇතැයි සිහිනයකින්වත් සිතිය හැකිද??

එසේ නම් මෙය ෆොන්සේකා මැතිඳුන්ගේ ඡන්ද කැඩීමට එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ තවත් පහත් ගණයේ උප්පරවැට්ටියක් බව පැහැදිලිය. මේ උප්පරවැට්ටියට ඔබේ නෑසියමිතුරන්ට, රටවැසියන්ට ගොදුරු වීමට ඉඩ නොදී යථාර්ථය පහදා දීම ඔබ සතු යුතුකමකි.

ජාතිවාදය, භීතිය වපුරමින් තම ඡන්ද ගොන්න වැඩි කරගැනීමට වෙරවෑයම් දරණ අවස්ථාවාදී නායකයන්ට පිළිතුරු දී රට නිවැරදි මාවතට ගෙන අලුත් දේශපාලන සම්ප්‍රදායක් ගොඩනැගීමේ වරම අප සතුය. එහෙයින් ලක්මෑණියන් වෙනුවෙන්  එම වරමින් උපරිම ප්‍රයෝජන ගැනීම අප සතු වගකීමකි.

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 දුරුතු –

ජෙනරාල් සහ ජන-රාලලාගේ සංවේදී, පළපුරුදු නායකත්වය……

ආණ්ඩුව නම් කියන්නේ මෙවර ජනාධිපතිවරණයට සිය පාර්ශවයෙන් තරඟ වදින්නේ පළපුරුදු, සංවේදී නායකයකු බවයි. ඇත්තටම ඒක එහෙමද??

ජනාධිපතවරණයට ඉදිරිපත්වන ජනාධිපතිතුමා කියන්නේ යුද්ධය දිනීමේ පුරෝගාමියා ඔහු බවයි. එය යම්තාක් දුරට සත්‍ය වුවද යුද ජයග්‍රහණය හැරුණු විට ජනාධිපතිතුමාගේ සංවේදී, පළපුරුදු නායකත්වය යටතේ අපි අත්පත් කරගෙන ඇති ජයග්‍රහණ අල්පය. ජයග්‍රහණ කෙසේ වෙතත් ලබාගෙන ඇති පරාජයන්හී වගකීම භාරගැනීමට එතුමා යුද ජයග්‍රහණයේ ගෞරවය ගන්නා වේගයෙන් ඉදිරිපත් වනු ඇත්ද?? ජනාධිපතිතුමා ඔච්චර අද්විතීය නායකයකු නම් යුද්ධයට සාපේක්ෂව බොහෝ ලෙහෙසි යැයි කියන අධ්‍යාපන, සෞඛ්‍ය, කෘෂිකර්ම වැනි ක්ෂේත්‍ර ගරා වැටී ඇත්තේ ඇයි?? එක්කෝ ඒ ඔහුගේ සංවේදී පළපුරුදු නායකත්වයේ වැරැද්දකි නැත්නම් ඔහු ඒ ගැන සිතාවත් නැත. අප ඒ ගැන මොහොතක් සිතා බලමු…!!

නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා යනු සෞඛ්‍ය සහ පෝෂණ අමාත්‍යවරයා පමණක් නොවේ, ඔහු ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ සභාපතිවරයාය, පාර්ලිමේන්තුවේ සභානායකතුමාය. ඔහුගේ නායකත්වයෙන් සෞඛ්‍යයට සිදුවී ඇති විපැත්තිය මුළු රටම දනී. රුබෙල්ලා එන්නත විදීමෙන් පසු පාසල් ශිෂ්‍යාවන් මියයෙති. රට පුරා රෝහල්වල උග්‍ර බෙහෙත් හිඟයක් ඇතිවී ඇති බව වෛද්‍යවරු පවසද්දී රටේ තියෙන බෙහෙත්ද ප්‍රමිතියකින් තොරය. එන්නත් කුප්පිවල ගුල්ලෝය, හිසකෙස් කැබලිය, වෙනත් අපද්‍රව්‍යය. රටට සූකර උණ ඇතුළු නොවීමට අවශ්‍ය සියළු පියවර ගන්නවා යැයි කී ඇමැතිතුමා සූකර උණින්, ඩෙංගු උණින් අපේ අහිංසක රටවැසියන් මියෙද්දී වගේ වගක් නැතිව ඔයිට වඩා වාහන අනතුරුවලින් මිය යනවා යැයි තෙපලමින් මුනිවත රකී. තමා සෞඛ්‍ය ඇමැති ලෙස කළ සේවයට ආඩම්බර වන බවද පවසයි. මේ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ සංවර්ධනයට වග කිව යුත්තේ අපේ සංවේදී පළපුරුදු ජනනායකතුමාද, නැත්නම් ඇමතිතුමාද?? ඔබම සිතන්න.

ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මහ ලේකම්, මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ඇමැතිතුමා ඊළඟ අගමැති වීමේ සිහිනයෙන් පෙළෙන බව ප්‍රසිද්ධ මතයකි. කලකට ඉහත ඔහු අපි වවමු – රට නගමු නමින් වගා ව්‍යාපාරයක් ආරම්භ කළේ රටට අවැසි කෘෂි නිෂ්පාදන රට තුලම නිෂ්පාදනය කිරීමටය. පරිප්පු, විදේශීය ඇපල්, මිදි, නාරං කන මිනිසුන්ට අපහස කළ එතුමා රටේ දොඩම්, නාරං සහ මිදි ගොවියන් දුෂ්කරතා විඳිද්දී ඔවුන් වෙනුවෙන් කර ඇත්තේ කුමක්ද?? මගතොට තැන තැන විදේශයන්ගෙන ගෙන්වූ ප්‍රමිතියෙන් තොර පළතුරු ලාබෙට විකිණීම සිරිසේන මහත්තයාගේ අපි වවමු-රට නගමු විජාතිකව නිපදවූ වැඩ පිළිවෙළද? අද රටේ හාල් හිඟයක් ඇත්තේ මෙහි සාර්ථකත්වය නිසාද?? මේ රටේ මිනිස්සුරුපියල් 76 විජාතික බාස්මතී මෙන්ම අර්තාපල්, බොම්බයි ලූණු, අමු මිරිස් පමණක් නොව ජනාධිපතිතුමාගේ සාටකයේ එන කුරක්කන්ද විශාල වශයෙන් පරිභෝජනය කරන්නේ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ඇමැතිතුමාගේ හපන්කම් නිසාද නැත්නම් ඔහුට අණදෙන ජනපතිඳුන්ගේ අණ නිසාද??? නැතිනම් වෙනයම් විජාතික බලවේගයක් නිසාද? සැබැවින්ම සාටකයේ පැහැය වූ කුරක්කන් අපේ හේන්වල වගා කරනවා වෙනුවට තොග පිටින් ඉන්දියාවෙන් ගෙන ඒමට ආණ්ඩුව සෘජුවම වග කිව යුතුය. මොන දේ සිදු නොවුණත් මහ ලේකම්තුමා පොළොන්නරුවෙ කොළ කොඩි දාන්නට නොදෙන බව කී බව මාධ්‍යයෙන් සැල විය.

සුසිල් ප්‍රේමජයන්ත යනු එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ මහ ලේකම් මෙන්ම අධ්‍යාපන ඇමැතිතුමාය. රටේ අධ්‍යාපනයට සිදුවී ඇති පරිහාණිය අමුතුවෙන් කිව යුතුද? පළමු ශ්‍රේණියට ඇතුලත් කරගන්නා තැනෙහි සිට සමස්ථ අධ්‍යාපන පද්ධතියම බිඳවැටී ඇත. වාර විභාග ප්‍රශ්නපත්‍රවල කුණුහරුප මුද්‍රණය කෙරෙද්දී, ඒ සමඟ පිළිතුරු පත්‍රයත් ලබා දෙද්දී, සූකර උණ නිසා මධ්‍යම පළාතේ පාසල් වැසීමේදී කකුලෙන් ඇදීම වැනි ලැයිස්තුවක්ම ප්‍රේමජයන්ත ඇමැතිතුමාගේ සුදුසුකම් ගොන්නට වැටේ. ජාතික මට්ටමේ විභාග වන සාමාන්‍ය පෙළේ ප්‍රශ්න පත්තරයක් හරියට හදවන්ට බැරි අධ්‍යාපන අමාත්‍යවරයකු අපට ඇත. උසස් පෙළ විභාග ප්‍රතිඵල 2007, 2008 වසර දෙකේදීම දුන්නේ බොහෝ ප්‍රමාදවය. පසුගිය සාමන්‍ය පෙළ විභාගයේ උත්තර පත්‍ර මිටියක් වෙලකින් හමුවූ අතර නැවත වරක් ප්‍රශ්නපත්‍රයක ගැටළුවක් ගැන හාහූවක් ඇත. මේ සියල්ල වෙන්නේ සංවේදී පළපුරුදු ජනනායක තුමාගේ අධීක්ෂණය යටතේද?? එසේත් නැතිනම් මේ ඇමැතිතුමාගේ හපන්කම්ද??

වෙළෙඳ හා පාරිභෝගික සේවා ඇමැති බන්දුල ගුණවර්ධනයන් එදා කීවේ සක්කරයගෙ පුතා වයිමා ආවත් බඩු මිල අඩු කරන්නට බැරි බවයි. ඒත් ජෙනරල් ෆොන්සේකා මැත්ඳුන්ගේ අපේක්ෂකත්වයත් සමඟ බඩු මිල අඩුවීමට පටන්ගත්තේ සංවේදී, පළපුරුදු නායකත්වයේ මහිමයෙන්ද?? රටේ වෙළෙඳුන්ට සාධාරණ වෙළඳාමක් කරන්නට බැරිව කඩවල් වැහෙන්නේ රටේ විශාල බඩු භාණ්ඩ හිඟයක් ඇත්තේ මේ පළපුරුදු, සංවේදී නායකත්වයේ මහිමයෙන්ද???

අපේ අලුත් පොලිස්පතිවරයා මහින්ද බාලසූරිය මහතාය. ඔහු තම ධුරයේ වැඩ භාරගත්තේ නීතිය හා සාමය රකිමින් පොලිස් සේවාව ගෞරවණීය සේවාවක් කරන බවට ප්‍රතිඥා දෙමිනි. එතුමාට පසුගියදා අතිගරු ජනාධිපතිතුමා නියෝග කළේ අනවසර පෝස්ටර බැනර ඉවත් කරන ලෙසයි. මගතොට යන එන ඔබ එම නියෝගය කොතෙක් දුරට ක්‍රියාත්මක වී ඇත්දැයි දනී. මේ මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමාගේ දුර්වල නායකත්වයද, නැත්නම් මහින්ද බාලසූරිය පොලිස්පතිතුමාගේ අකාර්යක්ෂමභාවයද?? පොලිස්පතිතුමාට එකක් කියා නොකඩවා නිල් බලකාය, ශ්‍රීලනිප ආසන සංවිධායකවරු වැන්නන් හරහා පෝස්ටර්, කටවුට් ඇලවීම පළපුරුදු, සංවේදී නායකත්වයද?? පොලීසියට රටේ නීතිය රැකීමට බැරිනම් එහි වගකීම පළපුරුදු, සංවේදී ජනනායකතුමාගේද, පොලිස්පතිතුමාගේද??

එදා 2009 සිංහල අළුත් අවුරුද්දට බෙලිඅත්ත් දක්වා දුම්රියෙන් යා හැකියැයි උජාරුවට කී ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ භාණ්ඩාගාරික ඩලස් අලහප්පෙරුම මැතිඳුන් අද කියන්නේ 2012දී මෙරටට විදුලි දුම් රිය හඳුන්වා දෙන බවයි. 2009 සිංහල අවුරුද්ද ගෙවී 2010 සිංහල අවුරුද්දටත් කිට්ටු වී තිබුණද මාතරින් එහාට අඩියක්වත් දුම්රිය ධාවනය නොවීමට වගකිව යුත්තේ බොරු පොරොන්දු දුන් ඇමැතිතුමාද, සංවේදී, පළපුරුදු ජනනායකතුමාද??

මේ රටේ ඇමැතිවරු, පළාත් සභා මන්ත්‍රීවරු අඛණ්ඩව වැරදි කරද්දී, මැර බලය මුදා හරිද්දී, මිනී මරද්දී ඒ ගැන කිසිත් පියවර නොගෙන සිටීම සංවේදී පළපුරුදු නායකත්වයද?? තංගල්ලේදී බස්වලට වෙඩි තබා අහිංසක එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයන් මියෙද්දී අර සංවේදීත්වය කොහේ ගියෙහිද?? තොරතෝන්චියක් නැතිව ආණ්ඩුවට එක්වන හැමෝටම ඇමැතිධුර, ජනාධිපති උපදේශකධූර පිරිනැමීම සංවේදී නායකත්වයද?? 2004දී අලියා ලකුණින් මහ මැතිවරණයට තරඟ කළ 40කට අධික ප්‍රමාණයක් ආණ්ඩුවට එක්වී ඇති අතර ඒ සැම දෙනාම අද ඇමැතිවරු ලෙස වරප්‍රසාද භුක්ති විඳිද්දී අපේ සාමාන්‍ය ජනතාව ජීවන අරගලයක නිරතව සිටින්නේ සංවේදී, පළපුරුදු නායකත්වය නිසාද??

යුද්ධයෙන් සරත් ෆොන්සේකා ඇතුළු රණවිරුවන්ගේ සහයෙන් මේ රට මුදා ගැනීම හැරුණු කල අතිගරු ජනාධිපතිතුමා ඇතුළු වත්මන් රජය අන් ක්ෂේත්‍රවල අසාර්ථකවී ඇත. යුද්ධයේදී යම් දේශපාලන නායකත්වයක් සැපයීමට අප කෘතවේදී විය යුතු වුවත් ඉදිරියට ඇත්තේ රටේ සමාජ ආර්ථික ප්‍රශ්නයි. මැයි 18දා සිට ඊට නායකත්වය දීමට පූර්ණකාලීනව අවස්ථාව ජනපතිඳුන්ට තිබුණ මුත් එය එසේ නොවිණි. ප්‍රභාකරන් සිය අවසාන ප්‍රාණ වායුව ගනිද්දී රුපියල් 70ට තුබූ සීනි කිලෝව අද රුපියල් 110 පමණ වී තිබීම ඊට කදිම නිදසුනකි. අප ශ්‍රී ලාංකිකයින් ලෙස අනාගතය ජයගැනීමට නම් අන් හැම ක්ෂේත්‍රයකම පාහේ අසාර්ථක වූ මේ රජය වෙනුවට ඒ ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් දිය හැකි රජයක් බිහි කරලිය යුතුය. සංවේදීයි, පළපුරුදුයි කියලා කියාගත්තද එම නායකයින් ජනතාවගේ ප්‍රශ්නවලට සංවේදී නැත්නම් වෙන් කුමක් කරන්නද???

එසේනම් ප්‍රභාකරන්ගේ මරණයෙන් මාස අටකට පසුවත් ජනතාවගේ ප්‍රශ්න කෙරේ සිය පළපුරුද්ද, සංවේදීත්වය ඉලක්ක නොකළ, සිය ජනවරමේ වසර දෙකක් එහෙව් කර්තව්‍යයට ඉතිරිව තිබියදී ඊට පයින් ගසා තම බලය ගිලිහී නොයෑමට ප්‍රබල තැතක් දරණ මේ නායකත්වය වෙනුවට රටේ මිනිසුන් ගැන සිතන සංවේදී නව නායකත්වයක් ජනතාව අපේක්ෂා කරති.

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 දුරුතු –

මැද පිටුව – නඩුත්, බඩුත් දෙකම හාමුදුරුවන්ගේ නම්…!!!

Click here to get Sinhala Unicode

පසුගිය සතිඅන්ත පුවත්පත් ඔබ කියෙව්වාද? කියෙව්වානම් එම ප්‍රවෘත්ති පත්‍රවල ප්‍රධාන කොටසේ මැද පිටුව දෙසට ඔබේ නෙත යොමුවන්නට ඇත. පසුගිය සෙනසුරාදා සිරස නාලිකාවේ සටන වැඩසටහනේදී බස්නාහිර පළාත් සභා අමාත්‍ය උදය ප්‍රභාත් ගම්මන්පිල මහතාද ජනතාවට ඇවිටිලි කළේ තමන් විසින් පළකරන ලද මෙම ද්විත්ව-පිටු දැන්වීම කියවා බලන ලෙසයි. නමුත් එහි ඇත්තේ කිමෙක්ද??

බොහෝ දෙනා අපේක්ෂා කළේ ජනාධිපතිධූර අපේක්ෂක ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා සම්බන්ධ යැයි කියන අවි ගනුදෙනුව ගැන යමක් එහි සඳහන් වනු ඇති බවයි. නමුත් එහි සඳහන් වූයේ සරත් ෆොන්සේකාගේ බෑණනුවන් ඇමෙරිකාවේ ඔක්ලහෝමා ජනපදයේ ව්‍යාපාරය ලියාපදිංචි කිරීමට අදාල ලිපි ලේඛණයි. එහි සරත් ෆොන්සේකා ටෙන්ඩර් පටිපාටි උල්ලංඝණය කරමින් හයිකෝප් සමාගමට දුරදක්න ආදී භාණ්ඩ සඳහා කොන්තරාත්තු දුන් බව මුද්‍රණය වී තිබුණද ඊට අදාල කිසිඳු ලිපි ලේඛණයක් අන්තර්ගත නොවිණි. මෙම ගනුදෙනුවේ මූල්‍ය වටිනාකම ගැන අදහස්ද මෙහි සඳහන් කර නැත. වැට් බදු වංචාව රුපියල් කෝටි 33000 ඉක්මවන බව අපි දනිමු, හෙජින් වංචාවේ පාඩුව රුපියල් කෝටි 7700ක් ඉක්මවන බවත් දනිමු, ශ්‍රී ලංකන්, මිහින් එයාර්, වරාය අධිකාරිය වන් ආයතනවල පාඩුවද රටේ ජනතාව දනිති. එහෙත් මේ වුණායැයි කියන ගනුදෙනුවේ මූල්‍ය වටිනාකම ඔය කියන දැන්වීමේ සඳහන් නොවේ. එහෙනම් ගම්මන්පිල ඇමැතිතුමා බොහොම උජාරුවෙන් පාරම්බෑ මෙම දැන්වීමේ ඇති එකම ගත යුත්ත ජෙනරල්තුමාගේ බෑණනුවන් වන ධනුන තිලකරත්න මහතා හයිකෝප් නම් සමාගමක කොටස්කරුවකු ලෙස ඇමෙරිකාවේ ලියාපදිංචි වී ඇති බව පමණි.

දේශපාලනඥයකුගේ ඥාතියකු ව්‍යාපාරයක් කිරීම වරදක්ද? එසේ වන්නේ නම් රටේ දේශපාලනය කරන්නට ඉතිරිවන්නේ අතලොස්සකි. රටේ විශාල හාල් හිඟයක් ඇතිවී තිබියදී ඇමැතිධුර හොබවන “නිපුන” හාල් ව්‍යාපාරයේ අධිපති සිරිපාල ගම්ලත් ඇමැතිතුමා මෙන්ම ශ්‍රීලනිප මහලේකම් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාගේ සිට පක්ෂ භේදයෙන් තොරව රටේ බොහෝ දේශපාලනඥයන් එක්කෝ ව්‍යාපාරිකයෝය, නැතිනම් ව්‍යාපාරිකයකුට මොනයම් හෝ ඥාතීත්වයක් හොබවයි.

හරි! අපි හිතලුවකට, නිකම් විහිළුවට වගේ හිතමුකො ඔතනදි ජෙනරල්තුමා ටෙන්ඩර් පටිපාටිය උල්ලංඝණය කළාය කියල, එතකොට ඒව වෙනකන් ඇස් කන් වහගෙන හිටපු ආණ්ඩුව මේකට වග කියන්න ඕනෙ නේද? අතිගරු ජනාධිපතිතුමා මේ රටේ ආරක්ෂක ඇමැතිතුමා, එතුමගේ අමාත්‍යංශයට සම්බන්ධ ගනුදෙනුවකදි දූෂණයක් උනාය කියනවනම් ඒක වෙනකන් එතුමා උඩ බලං හිටියාද? සියළු අවි ගනුදෙනු ලංකා ලොජිස්ටික්ස් ආයතනය හරහා සිදුවිය යුතු යැයි කී ආරක්ෂක ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තය මේව දැක්කෙ නැද්ද? එහෙමත් නැත්තන් ඒ මහත්වරු දෙන්නගෙ ඇස්වලට වැලි ගහල හොරකම් කරන්න පුලුවන් තරම් මෝඩයො දෙන්නෙක්ද ඒ දෙන්නා?? ආරංචි පැතිර යන විදියට හමුදාවට අවි ආයුධ ගන්න ඕනෑම ලියැවිල්ලකට ආරක්ෂක ලේකම්තුමා අත්සන් කරන්න ඕනෙ. එහෙනම් මේකෙන් කියැවෙන්නෙ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයාත් මේකට සම්බන්ධ බවයි. ඔතන බැරිවෙලාවත් අක්‍රමිකතාවක් වෙලා තියෙනවනම් අතිගරු ජනාධිපතිතුමත්, ආරක්ෂක ලේකම්තුමාත් වග කියන්න ඕනෑ නේද??

අනෙක් අතට අපි ජෙනරල් ෆොන්සේකා ටෙන්ඩර් පටිපාටි උල්ලංඝණය කර මහින්ද සහ ගෝඨාභය දෙසොහොයුරන් ගොනාට අන්දා හයිකෝප් එකට ගනුදෙනුව ලබා දුන්නා යැයි උපකල්පනය කරමු. එහෙම එතුමා කළා නම් ඒක වැරදි බව සැබෑය. නමුත් මේ ටිකත් කල්පනා කරන්න. අපේ රටේ සාමාන්‍ය මිනිසකු මෝටර් රථයක් ගත්විට, තමන්ට කරදරයක් වූ විට, අලුත් දේකට අත ගසන විට යන්නේ අන් කොහේවත් නොව අතිඋතුම් කතරගම පූජාභූමියටයි. ආගම් භේදයකින් තොරව ලක්දනන් වන්දනාමාන කරන කතරගම පුදබිම දේවාල පනතින් නිදහස් කර තම ඥාති පුත්‍රයාට ඌවේ මහ ඇමැති වීමට පාර කැපීම අර ඉහත අපි උපකල්පනය කළ ටෙන්ඩර් නීති උල්ලංඝණය කිරීමක් වාගේම වරදක් නොවේද?? ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයට ජීවිත කාලයම දිවි හිමියෙන් කඹුරපු මිනිස්සු එළියෙ ඉන්දැද්දී තම සොහොයුරා ජාතික ලැයිස්තුවෙන් පාර්ලිමේන්තු එවීමද එවැනිම ක්‍රියාවක් නොවේද??? මේ ක්‍රියාවලීන් දෙකම රටේ සම්මත සදාචාරය අභිබවා යන ඥාති සංග්‍රහයන් නොවන්නේ යැයි කවරකුට නම් කිව හැකිද?? අපි ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ පත්වීම ප්‍රශ්න නොකරමු, මන්ද ඔහු හිටපු හමුදා නිලධාරියකු නිසා, නමුත් ඉහත නැගූ ප්‍රශ්න දෙකට අමතරව බොහෝ ප්‍රශ්න, ප්‍රශ්නාර්ථ අපේ ජනතාවට ඇත. අද දේශපාලන පළපුරුද්ද ගැන බෙහෙවින් සංවේදී කඳවුරේ තැනැත්තෙකු ඌවේ මුල් පුටුව මෙන්ම කතරගම දේවාලයේ බස්නායක නිලමේ ධුරයද හොබවන්නේත්, වසර කීපයක් ශ්‍රීලනිපයේ සහ එජාපයේ දේශපාලනඥයන් සමඟ ක්‍රියා කර අත්දැකීම් ඇතත් ඔය කියන තාලයේ මහා විශාල දේශපාලන අත්දැකීම් නැති මහත්මයකු ආණ්ඩුවේ කැබිනට් ඇමැතිවරුන්ටත් එහා ගිය තත්ත්වයක් උසුලණුයේ මේ ඥාති සංග්‍රහය නිසා නොවේදැයි ඔබ ඔබෙන්ම ප්‍රශ්න කර බලන්න.

අනෙක් අතට පළාත් සභා නාමයෝජනා කමිටුවල සිටි සන්ධාන නායක නායිකාවෝ නොමිනේෂන් දුන්නේ ඔවුන්ගේ ඥාතීන්ටය, පුතුන්ට, සහෝදරයන්ට සහ නෝනලා මහත්වරුන්ටය. මෙයද ඥාති සංග්‍රහයක් බව ඔබ අප සැවොම දනී. රටේ සෑම පළාත් සභාවකම කිසිඳු සංවේදීත්වය සහ පළපුරුද්ද ගැන මැත දොඩවන එක්සත් ජනතා සන්ධාන ප්‍රබලයන්ගේ කිට්ටු ඥාතීන් බර ගණනක් ඇතුලත් කර වරිග සභාවක් කිරීමට සන්ධානය ක්‍රියා කරන්නේ තම පක්ෂයෙන් පළාත් සභාවකට ඉල්ලන්න මිනිස්සු නැති නිසාද එසේත් නැතිනම් ඥාති සංග්‍රහය නිසාද?

එහෙනම් යමෙක් සම්මතයට පටහැණිව ඥාති සංග්‍රහයේ නියැලීමට චෝදනා ලැබිය යුතු නම් ඒ චෝදනාව පළමුව එල්ල විය යුත්තේ අනෙක් අයට චෝදනා නගන මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමාට මිස ජෙනරාල් ෆොන්සේකාට නොවන බව බහුතරයේ අදහසයි. බොරු චෝදනා පටලවමින් තමන් නිර්දෝෂී වන්නට මේ උදවිය යත්න දරණ බව වියතුන් දන්නේ එබැවිනි.

නඩුත් හාමුදුරුවන්ගේය, බඩුත් හාමුදුරුවන්ගේ න්‍යාය යොදවමින් තමන්ට හිතවත් මාධ්‍යය හරහා මේ මිථ්‍යාව ජනසිත්සතන් තුල වැපිරීමට වෙර දරණ තැතට නියමිත පිළිතුර මෙරට බුද්ධිමත් දනන් දෙනු ඇත….!!!

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 දුරුතු –

H Niles Perera©, January 2010

පුල්ලි සහ තවත් තතු…

Click here to get Sinhala Unicode

දුරුතු මස සීතල තුරන් කරමින් රටේ දේශපාලන උණුසුම දිනෙන් දින වැඩි වර්ධනය වනුයේ එළැඹෙන 26දා ජනාධිපතිවරණයට සූදානමිනි. ඒ උණුසුම මැද රටේ කතා බහට ලක්වන කරුණු කාරණා කිහිපයක් ගැන අපි මඳකට විපරම් කරමු.

ඩග්ලස් දේවානන්ද

පසුගියදා ආර්. සම්බන්ධන් ප්‍රමුඛ ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානය ජෙනරාල් ෆොන්සේකාට සහය පල කළ අතර රජය එය තවත් මහා පාවාදීමකැයි හංවඩු ගැසීමට සැණෙකින් ඉදිරිපත් විය. ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානයේ ක්‍රියාකලාපය ගැන කාටත් පොදුවේ විවේචණ ඇත. නමුත් මහින්ද රාජපක්ෂ ප්‍රමුඛ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයත් ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානයේ සහය අපේක්ෂා කළ බව ලෝකයාම දනී. ඔවුන්ගේ සහය පතා ජනාධිපතිතුමාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් අරලියගහ මැදුරේ සාකච්ඡා වාර කිහිපයක්ම පැවැත ඇත. ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානය මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට සහය පල කළේ නම් එය ජනාධිපතිතුමා විසින් කරන ලද පාවාදීමකැයි කියනු ඇද්ද? නැත, එසේ ඔවුන් සහය පල කළා නම් කරුණා අම්මාන්, පිල්ලෙයාන්, ඩග්ලස් දේවානන්ද මෙන් සම්බන්ධන් ප්‍රමුඛ ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානයද දේශප්‍රේමී බලවේගයක් ලෙස පූජෝපහාරයට ලක්වනු නොඅනුමානය. ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානයේම සිවනාදන් කිෂෝර් වැනි මන්ත්‍රීවරු මහින්ද මහත්තයට සහය පළ කරති, එතකොට ඒගොල්ල කොටි නොවේද?? ආණ්ඩුව දිගින් දිගටම තමන් සමඟ සිටිනවුන් දේශප්‍රේමීන් ලෙසත්, තමන්ට ප්‍රතිපක්ෂ අයවලුන් දේශද්‍රෝහීන් ලෙසත් නම් කිරීම කණගාටුදායකය. මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමාට සහය පළ කරන ඩග්ලස් දේවානන්ද මහතා ඊළාම් ජනතා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පක්ෂයේ නායකයාය. ඊළාම් යනු ඊළාම්ය, TMVP හෙවත් තමිල් මක්කල් විඩුතලෛ පුලිහල් යන්න සිංහලයට හැරවූ විට එහි අදහස ද්‍රවිඩ ජනතා විමුක්ති කොටි යන්නයි, මෙහි පුලිහල් යනු කොටි කියන එකය, එහි නායකයා පිල්ලෙයාන්ය. ඉතින් ආණ්ඩුවේ දැක්මෙන් විශ්ලේෂණය කළහොත් ඊළම සහ කොටි අත්වැල් බඳගෙන ඉන්නේ ආණ්ඩුව සමඟය. ඒ තබා ඩග්ලස් දේවානන්ද මහතාගේ පක්ෂ වෙබ් අඩවියේ තමන් ස්වයං පාලන අයිතිය සහ උතුරු, නැගෙන්හිර දෙපළාත එක්කාසු කිරීම අපේක්ෂා කරන බව කෙලින්ම සඳහන් කර ඇත්තේ පැහැදිලි ඉංග්‍රීසියෙනි. එතකොට ජෙනරල් ෆොන්සේකාට ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානය සහය පළ කරන විට ජෙනරල් ෆොන්සේකා රට පාව දෙන්නේ නම් ඒ නගන තර්කයේ විදියට අතිගරු ජනාධිපතිතුමා ඩග්ලස් දේවානන්ද මහතා සමඟ එක්කාසු වෙමින් කී පාරක් රට පාවා දී ඇත්ද??

එහෙත් අපි නම් කියන්නේ කරුණා, පිල්ලෙයාන්, සම්බන්ධන්, දේවානන්ද සියල්ලන්ටම මේ රටේ දේශපාලනය කිරීමට අයිතියක් ඇති බවයි. ඒ නිසා යමෙක් තමන්ට පක්ෂ වෙද්දී ඔහුට දේශප්‍රේමියකු ලෙස උපහාර පිදීමත් ප්‍රතිවාදීන්ට සහය දෙන විට මුන් කොටි, බෙදුම්වාදියො, දේශද්‍රෝහියෝ ලෙස හංවඩු ගැසීමත් වැරදිය. කරුණා, පිල්ලෙයාන්, දේවානන්ද වැනි අපේ ශ්‍රී ලාංකේය රාජ්‍යයට එරෙහිව ආයුධ සන්නද්ධව වෙනම රාජ්‍යයක් ඉල්ලා සටන් කළ අතීත ත්‍රස්තවාදීන් අද ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී දේශපාලනයට ඒම ප්‍රශංසනීය නම් සම්බන්ධන්ලා, ශිවගීතා ප්‍රභාකරන්ලා සරත් ෆොන්සේකාට සහය දීම වැරද්දක් වන්නේ මන්ද?

සම්බන්ධන්

අනෙක් අතට ඩග්ලස් දේවානන්ද මහතා සමඟ මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමා එකඟතා ගිවිසුමක් ගැහුවා යයි කටකතාවක් පැතිර යයි, එහි ඇත්ත නැත්ත නොදනිමු. එසේ නොදනින නියාවෙන් අපි ගොබල්ස් න්‍යාය යොදා ගනිමින් පටු වාසි තකා ඒකම පුන පුනා කීමට තරම් බංකොළොත් නොවෙමු. තව දෙයක් කිව යුතුය, වී. ආනන්දසංගරී යනු රටම හඳුනන, ගරු කරන වැදගත් දමිළ නායකයෙකි, ද්‍රවිඩ එක්සත් විමුක්ති පෙරමුණේ නායකයාය. කිලිනොච්චිය කොටි ග්‍රහණයෙන් මුදාගත් විට බෙහෙවින් සතුටු වූ හෙතෙම යුද ක්‍රියාන්විතය පුරාවට රජයට සහය දුනි. එහෙත් අද උතුරු වසන්තය විහිළුවක් ලෙස හඳුන්වන ආනන්දසංගරී මහතාගේ මතයත් රජය පිය නගන මග වැරදි බවයි. යාපන අර්ධද්වීපයේ එකම පක්ෂය ඊපීඩීපී පක්ෂය නොවන බව රජය වටහා ගත යුතු අතර එම පක්ෂයට උතුරේ රිසි සේ ක්‍රියා කිරීමට දීමෙන් ආනන්දසංගරී මහතා වැනි දෙමළ වැසියන් තරහ කරගෙන තිබීම සෝචනීයය. මේ අතර සම්බන්ධන් තම ප්‍රකාශයේදී සුවිශේෂී ප්‍රකාශයක් කළේය. ඔහු කීවේ ද්‍රවිඩ නායකයකුට දැන් ජනපති විය නොහැකි බවත් ඔවුන් ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න සහෝදරයාට සහය දීමට කැමැති වුවත් ඔහු නොදිනන නිසා ප්‍රධාන අපේක්ෂකයන් දෙදෙනාගෙන් දමිළ ජනතාවට වැඩි සේවයක් කරනු ඇතැයි විශ්වාස කරන අපේක්ෂකයාට සහය දෙන බවයි.

මේ අතරවාරයේ මෙතුවක් යකා නැටූ රාජ්‍ය මාධ්‍යය අධීක්ෂණයට නිසි බලධරයකු මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයා විසින් පත් කර තිබීම ඇගැයිය යුතුය. යූඇන්පී, ශ්‍රී ලංකා භේදයකින් තොරව රාජ්‍ය මාධ්‍යයේ පක්ෂපාතීත්වය පිළිකුල් කරන ලදි. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ ආසන/දිස්ත්‍රික් සංවිධායකවරු වන හඩ්සන් සමරසිංහ සහ සුදර්මන් රදළියගොඩ වැන්නන් සමඟ මාධ්‍යයක් සමබර නොවීම අහන්නට දෙයක්ද? ඒත් ආචාර්ය ආරියරත්න ඇතුගල වන් උගතකු යටතේ රූපවාහිණියේ ක්‍රියාකලාපය ආචාර්ය ඇතුගලයන්ට නම් කළු පැල්ලමකි. රටේ “සමබර” වචනය කටපුරා කිව හැකි නාලිකාවක් නැති බව ඔබ අප කවුරුත් දනිමු. නමුත් එහෙව් පලියට නාලිකාවක් 100%ක්ම අපේක්ෂකයකු වෙනුවෙන් කඩේ යයි නම් එය කණගාටුවට කරුණකි.

පසුගිය සති දෙක තුල ආණ්ඩුවට කඳුකරයේ මහා පසුබැසීම් කිහිපයකට මුහුණපෑමට සිදුවිය. වතුකරයේ ජනතාව අතර නොමඳ ආදරයට පාත්‍ර මුරුගන් සචිත්තානන්දන් සහ ආර්. යෝගරාජන් මහත්වරු එක්සත් ජාතික පක්ෂය සමඟ එක්වීම ආණ්ඩුවටත් ලංකා කම්කරු කොංග්‍රසයටත් පහරක් විය. එහිදී එජාපය හා එක්වූ එම්. සචිත්තානන්දන් මහතා 2004 මහ මැතිවරණයේදී බදුලු දිස්ත්‍රික්කයෙන් වැඩිම මනාප ලබාගත් සුළුජාතික මන්ත්‍රීවරයා වූ අතර ඔහු දේශපාලන ලෝකයේ ප්‍රකට චරිතයක් වන එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නියෝජ්‍ය මහ ලේකම් ලක්ෂ්මන් සෙනෙවිරත්නට වඩා මනාප ලද්දේය. පසුගිය 7දා කම්කරු කොංග්‍රසයේ ජ්‍යේෂ්ඨතමයකු වූ එම්.එස්. සෙල්ලසාමි මහතාද ජෙනරල් ෆොන්සේකා සමඟ එක්වූයේ ලංකා කම්කරු කොංග්‍රසයේ තොණ්ඩමන් ඇමැතිතුමා සහ මුත්තු සිවල්ංගම් ඇමැතිතුමා ඇතුළු කීපදෙනෙක් පමණක් පමණක් ආණ්ඩුවේ තනිකරමිනි. මේ අතර පසුගිය සතියේ කඳුරට ජනතා පෙරමුණේ නායක පී. චන්ද්‍රසේකරන් ඇමැතිතුමාගේ හදිසි අභාවය කඳුරටම ආලෝලනය කළේය. වතුකම්කරුවන් රැසකගේ කණස්සල්ලට හේතු වූ මෙම අනපේක්ෂිත වියෝව එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ කඳුරට ඡන්ද සටනට මරු පහරක් වනු ඇතැයි බොහෝ දෙනාගේ මතයයි.

මේ අතර මැතිවරණ ප්‍රතිඵලය කුමක් වේදැයි කියා කසුකුසු තැන තැන පැතිරෙමින් තිබේ. රාජ්‍ය මාධ්‍යයේ සරණ පමණක් ලබන රට ලෝකය ගැන අවබෝධයක් නැති, ඩුබායි ගුවන්තොටේ ඡායාරූපයන් පෙන්වා මේ හම්බන්තොට ගුවන්තොට යැයි කී විට රැවටෙන මාදිලියේ ලිංමැඩියන් කියන්නේ මහින්ද මහත්තයා ලක්ෂ 25කින් දිනන බවයි, තවෙකෙක් ඡන්දය කරට කර යැයි කියද්දී එසේ කියන්නන්ට කෝචෝක් කරන්නේ මහින්ද මහා විජයග්‍රහණයක් ලබන බව උදම් අනමිනි. නමුත් පැහැදිලිවම තරඟය උණුසුම්ය, එහි දෙකක් නැත, නාගරිකව සහ සුළු ජාතිකයන් වෙසෙන ප්‍රදේශවල මෙන්ම කන්ද උඩරටත් සරත් ෆොන්සේකා ඉදිරියෙන් ඇති බවත්, දකුණ ඇතුළු ගම්බද ප්‍රදේශවල මහින්ද රාජපක්ෂ ඉදිරියෙන් ඇති බවත් ප්‍රකෘති මානසිකත්වයකින් මේ දෙස බලන උදවියගේ අවංක මතයයි.

ඉදිරි දින කිහිපය තුල රටේ මීළඟ වසර හයේ ඉරණම විසැඳෙනු ඇත. ඒ විසඳුම සුභවාදී එකකැයි අපි හුදක්ම පතන්නේ සංවර්ධිත, අභිමානවත් ශ්‍රී ලංකාවක් බිහි කිරීමේ අවංක ආධ්‍යාශයෙන් යුතුවය.

සැරද ලක්මව්නි….!!!

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 දුරුතු –

H Niles Perera©, January 2010

ඔන්න පෙට්‍රලුත් (ඡන්දෙට) බැහැල (වැඩ)ලු…!!!

2009 දෙසැම්බර් 29දා මධ්‍යම රාත්‍රියේ සිට පෙට්‍රල් ලීටරයක් මිල රුපියල් 15කින් අඩු කිරීමට ආණ්ඩුව තීරණය කරන ලදි. ඒ අනුව ඔක්ටේන් 90 පෙට්‍රල් ලීටරයක් රු.130 සිට රු.115 දක්වාද, ඔක්ටේන් 95 පෙට්‍රල් ලීටරය රු.148 සිට රු.133 දක්වාද පහත වැටුනි. සුඛෝපභෝගී භාණ්ඩයක් ලෙස රජය විසින් වර්ගීකරණය කරන පෙට්‍රල් වල මිල පහත හෙලීමෙන් ඉහළ පැළැන්තියේ උදවිය මෙන්ම ගම්වල යතුරු පැදි හිමිකරුවන් ත්‍රීරෝද රථහිමියන් ආදී ජනතාවද වාසි ලබනු ඇත. එය සතුටට කරුණකි.

ඒත් ජනාධිපතිවරණයට දින 28ක් තිබියදී කඩිමුඩියේම පෙට්‍රල් මිල පහත හෙලීම තරමක් සැක සහිතය. රජය විශාල බදු ආදායමක් ඉපයූ පෙට්‍රල් මිල මීට පෙර පහළ නොදැම්මේ මන්දැයි යන සාධාරණ ප්‍රශ්නය මනසට නැගේ. විශේෂයෙන්ම 2008 අගදී පෙට්‍රල් මිල අඩු කරන ලෙස එක්සත් ජාතික පක්ෂය ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට ගිය පසු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙන් පවා පෙට්‍රල් මිල රු. 100 දක්වා පහත හෙලන ලෙස රජයට නියෝග කළ බව අප ඔබට මතක් කර දෙනු කැමැත්තෙමු. එවිට ලාභ අපේක්ෂාවෙන් ක්‍රියාත්මක විදේශීය සමාගමක් වන ඉන්දියානු ඔයිල් සමාගම (ලංකා IOC) සිය පෙට්‍රල් මිල රු. 100 දක්වා අඩුකරද්දී අපේ රටේ ජනතා සම්පතක් වූ ඛණිජ තෙල් සංස්ථාව සහ ආණ්ඩුව කිසිත් නොඇසුනාක් මෙන් සිටිමින් පෙට්‍රල් මිල රු.127ම පවත්වා ගත්තේ අධිකරණ තීන්දුවටද ගරහමින් ජනතාවද අපහසුතාවයට පමුණුවමිනි. අනෙක් අතට රටේ ජනතාවට රුපියල් කෝටි 7700ක් අලාභ ගෙනදුන් දූෂිත හෙජින් ගණුදෙනුව හරහා කිහිප දෙනෙක්ට වාසි සැලසූ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධාන ආණ්ඩුව මහජනයා ගැන අල්පමාත්‍රීයවවත් නොසැලකුවේ එපරිද්දෙනි. අද මිල අඩු කර ඇත්තේ එදා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීන්දු කළ මිලට වඩා රු.15කින් වැඩි මිලක් දක්වා පමණෙකි.

මේ මිල අඩු කිරීමේ තීරණයේ තවත් සැකමුසු කරුණක් වන්නේ මෙම මිල පහත හෙලීම ලෝක වෙළෙඳපොලේ ඉන්ධන මිල ශීඝ්‍රයෙන් වැඩිවන අවධියක සිදු කිරීමයි. අද බොරතෙල් බැරලයක මිල වනුයේ අමෙරිකානු ඩොලර් 79කි. 2008 ඔක්තොම්බරයේදී බොරතෙල් බැරලයක් ඇ.ඩො.31කි, 2009 වසරේ අප්‍රේල්, මැයි මාස වනවිට ලෝක වෙළෙඳපොලේ බොරතෙල් බැරලයක මිල ඇ.ඩො.45ක පමණ අගයක් වාර්තා කරන ලදි. එදා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීන්දුවක් තිබියදී පෙට්‍රල් මිල අඩුකරන්නට ආණ්ඩුවට ඇති නොවූ කැක්කුම අද ඇති වූයේ මන්දැයි යන්න සැබැවින්ම බුද්ධිමත් ප්‍රශ්නයකි. ඒ ප්‍රශ්නයට සැපයිය හැකි එකම තාර්කික පිළිතුර එය ඡන්ද ගුණ්ඩුවක් බවය. යම් හෙයකින් මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමා නැවත වාරයක් ජනපතිධුරය සඳහා තේරී පත් වුවහොත් පෙට්‍රල් මිල වැඩි වනු ඇත. 2009 අප්‍රේල් මාසයේ බස්නාහිර පළාත් සභා මැතිවරණයෙන් පසුව ගෑස් ඇතුළු බොහෝ භාණ්ඩවල මිල රජය ඉහල දැමූ ආකාරය අපි අමුතුවෙන් මතක් කර දිය යුතු නැතැයි සිතමි.

ලෝක තෙල් මිල උච්ඡාවචනය

මෙසේ නව සංශෝධනය යටතේ රු.115කට අලෙවි කෙරෙන පෙට්‍රල් ලීටරයක නිෂ්පාදන පිරිවැය, එනම් ඉරානයේ කාග් දූපතේ සිට මෙරටට ගෙනැවිත් සපුගස්කන්දෙන් පිරිපහදු කොට කොලොන්නාව හරහා බෙදා හැරිමට ලීටරයකට වැයවන මුදල රුපියල් 72ක් බව ඔබ දන්නවාද?? එහෙනම් ඉතිරි රුපියල් 43ම රජයේ බදු මුදල්ය. ආණ්ඩුවට ජනතාව ගැන කැක්කුමක් තිබුණි නම් පෙට්‍රල් මිල බොරතෙල් බැරලය ඩොලර් 30ට 40ට යද්දී අඩුකරන්නට පුලුවන්කම තිබුණි. එහෙත් එය එලෙස සිදු වූයේ නැත.

2005දීත් මෙවැනිම කැරට් අල පෙන්වා බලය ඩැහැගත් ජනාධිපතිතුමා සිය ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනය වන මහින්ද චින්තනයේ මෙසේ පවසයි, “ලෝක වෙළඳපොලේ වැඩි වන ඉන්ධන වියදමේ බරින් අපගේ දිළිඳු ජනතාව හා රටේ ආර්ථිකය මුදාගැනීමත් බලශක්ති සැපයුම රට තුල ඉල්ලුමට සරිලන පරිදි ඉහළ නැංවීමත් මගේ ප්‍රධාන ඉලක්කයක් වනු ඇත“. තවදුරටත් එහිදී එතුමා කියා සිටියේ බස්, දුම්රිය සහ ත්‍රීරෝද රථ සේවාවලට සහන මිලට ඉන්ධන ලබාදෙන බවයි. එදා එසේ ජනතාව රැවටූ හෙතෙම අද ලෝක තෙල් මිල ඉහළ යද්දී මහජනතාව ගොනාට අන්දවන්නට දරණ තැත අපූරුය. එසේම සරත් ෆොන්සේකා මහතා ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වීමත් සමඟ රටේ ජනතාවට සෞභාග්‍ය උදාවෙමින් පවතී. ෆොන්සේකා භීතිකාවෙන් කිලිපොලා ගිය ආණ්ඩුව පෙට්‍රල් මිල අඩු කළා සේම බඩු මිලද ලංකා සතොසේ පමණක් හෝ අඩු කරන ලදි, රණවිරුවන්ගේ දීමනා වැඩි කරන ලදි, බජට් පැක් හඳුන්වාදුන් අතර අවුරුදු ගාණක් බැරියර් දමා මහජනතාවට වසා තුබූ අරලියගහ මැදුර, මහනුවර සහ අනුරපුරේ ජනපති මැදුරු හිටිහැටියේම දන්සැල් බවට පත්කර තිබේ, සක්විති, ගෝල්ඩන් කී මුදල් වංචා වලින් පාඩු සිදුවූවන්ට වන්දි දීමට පවා පොරොන්දු දී ඇත. වෙනකක් තියා ජනාධිපතිතුමා රටේ හතරදිගභාගයටම අලුත් අවුරුදු සුභ පැතුම් පණිවුඩ යවන තත්ත්වයට පත්ව ඇත්තේ ෆොන්සේකා මහතාගේ අපේක්ෂකත්වය විසිනි.  මේ තත්ත්වයට සරිලන පිළිතුරු රටේ අනාගතය ගැන සිතන බුද්ධිමත් මහජනතාව ජනවාරි 26දා ලබා දෙනු ඇතැයි අප අවංකව පතමු.

දැන් බැලුවම පෙට්‍රලුත් (ඡන්දෙට) බැහැල (වැඩ)…!!!

– හෙට්ටිගේ ඇන්. පෙරේරා, 2010 දුරුතු –

H Niles Perera©, January 2010